Ninja Clan Wars

Wcale nie powątpiewał w autentyczność mapy, bo aż za dobrze znał drogę, która widniała na papierze. Obawiał się raczej, iż człowiek od którego ją dostali jest podejrzany. Z opisu wydawać by się mogło, że dziadek od którego posiadają te płótno z opisem lokacji i dojściem do skarbu, jest w porządku a przynajmniej teraz skoro kiedyś był jaki był. Yocharu jednak czuł, iż jego obowiązkiem jest niedopuszczanie nikogo w te rewiry, bez zgody lidera organizacji, co za tym szło, musiał ich stąd jakoś odgonić. Gdy mężczyzna wyciągnął rękę, chcąc odebrać mu mapę, ten odsunął się na kilka kroków by mu jej nie udostępnić.
- Skoro macie ją od dziadka, to ta mapa ma pewnie z 50 lat, więc myślę, że jest już nie aktualna. Jaskinie zapewne są już dawno zawalone, więc nie ma co się fatygować.
To była chyba najgłupsza wymówka, jaką mógł w tej chwili rzucić ale zarazem najszybsza jaka przyszła mu do głowy. Z dziwnej przyczyny ciągle wahał się przed zabiciem dwójki, by po prostu mieć z głowy cały ten bałagan.

Chłopakowi nie spodobał się ton w jaki kierował słowa do niego mężczyzna. Zmarszczył brwi, szybko zauważając jak jego ręka trafia na rękojeść noża. Spojrzał także na jego towarzysza czy niczego przypadkiem nie knuje na boku. Z początku chciał zaprzeczyć jakoby chodziło mu o ukrytą rzekomo fortunę ale to niewątpliwie, drogą dedukcji mężczyzny mogło się okazać zgubne. Mógłby stwierdzić, iż coś tam faktycznie jest a chłopak to ukrywa a tajemnice pobudzają takich ludzi jeszcze bardziej. Zacisnął pięść i powoli przymknął powieki by po ich otwarciu zabłysły na czerwono, lustrując obu mężczyzn.
- Zważaj na słowa. Grożenie mi to nie jest dobry pomysł. Masz i tak dużo szczęścia, że jeszcze z Tobą rozmawiam.
Yocharu wyglądał niezwykle poważnie, chociaż dopiero teraz można było ujrzeć minę, którą używa na co dzień.

Tak jak się spodziewał, oboje ą gotowi do stoczenia walki z chłopakiem, mimo iż widzieli jak w pojedynkę pozbywa się niedźwiedzia i posługuje się ogniem. Wychodziło na to iż walki już nie unikną bez pewnych wyjaśnień, których Yocharu nie mógł udzielić. Chyba, że chłopak w jakiś sprytny sposób jeszcze ich wymanewruje. Czuł jednak iż będzie to ciężka sprawa.
- Będę szczery. Znam te jaskinie i jest tam zbyt niebezpiecznie nawet dla naszej trójki, więc zamiast mi grozić, uznajcie to za ratunek waszych tyłków. Jestem shinobi, na skarbie mi nie zależy.
Rzucił wymyśloną historią, w kierunku dwóch nabuzowanych mężczyzn, oczekują ich reakcji. Delikatnie ugiął kolana, szykując się do uniku, w razie gdybym Ci postanowili go jednak zaatakować.

Chłopak westchnął widząc, że skończy się to przelewem krwi. Zaczął żałować, iż dał im tyle czasu na mentalne przygotowanie się a może i nie tylko mentalne. Wyglądali teraz na takich, którzy nie raz mieli do czynienia z podobnymi rzeczami, chociaż chłopak nie pokazał jeszcze swoich asów a miał ich kilka. Jak było widać, mieli oni taktykę, która miała chłopaka zdekoncentrować. Nie mógł bowiem oglądać dwóch na raz a skupiając się na jednym, skazywał się na atak drugiego. Czas było użyć chakrożernego arsenału. Miał nadzieję iż treningi w kryjówce nie pójdą na marne. Pierwszego na cel obrał Jina. Chłopak stał te kilka sekund, drąc mapę i rzucając na ziemię gdy Ci go okrążali by następnie zniknąć a jego postać została zakryta przez pył. Wyglądało to jak teleportacja, jednakże było to coś dla chłopaka istotniejszego w tym momencie, czyli przyspieszenie jego ruchów. W tym czasie z racji podwyższonej prędkości, raz jeszcze wyciągnął swoją katanę i pojawił się za Jinem przykładając katanę do pleców w miejscu, gdzie po wbiciu natrafi na serce po czym pchnął.





[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Ostatnio edytowany przez Yocharu (2014-08-06 23:18:19)

Nie małe zdziwienie dopadło Yocharu, czego jednak po twarzy nie pokazywał, gdy jego rywal, celnie przebity kataną nie upadł martwy na ziemię. Widać było jednak delikatnie obawy w czerwonych oczach chłopaka, gdy ten obrócił się z widocznym zamiarem rewanżu. Na szczęście mężczyzna padł, na nieszczęście katana chwilo utkwiła w jego zwłokach a nie było czasu na zbieranie jej z trupa. W jego kierunku ruszył rozzłoszczony Mao, wymachując dziko nożem, na którym wcześniej trzymał kurczowo dłoń. Chłopak dzięki swym oczom, miał zwiększoną reakcję [reakcja 89], która powinna pozwolić mu na uniknięcie ciosów, jednocześnie odskakując w tył aby od nich uciec. Kontratak w tej chwili były raczej bezsensowny więc postanowił wykorzystać jeszcze jeden as w rękawie, którego jeszcze nie testował na żadnych przeciwniku. Jeżeli uniki przeszły zgodnie z planem, Yocharu wybił się na 7 metrów w górę by uniknąć ciosów mężczyzny, które ręka tak daleko nie sięga i korzystając z chwili lotu, wykonał kilka pieczęci. [Siła GenJutsu = 148] Nagle w około Mao zaczęły pojawiać się płatki kwiatów, które jak zatwierdza opis techniki, powinny lekko go skonfundować a następnie wywołać wrażenie podduszania przez nich. Technika może nie była potężna a realne obrażenia były trudne do wykonania na poziomie Yocharu lecz posiadała jedną ważną zaletę, dla której młodzieniec zabił Jina. Osoba, która wpadnie w to genjtusu, nie może wyjść z niego bez pomocy sprzymierzeńca.

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Chłopak, nie był zadowolony z działania techniki, wyższej rangi niż używał dotychczas, zwłaszcza iż poświęcił jej dosyć sporo czasu by ją opanować. Nie było jednak czasu na przejmowanie się tymże failem, ponieważ w jego kierunku leciał już nóż, wbijając mu się w nogę, prawie w tym samym miejscu co wcześniej zostawił swój ślad niedźwiedź. Mimo powagi i opanowania chłopaka, widać było jak na jego twarzy malują się niecenzuralne słowa. Dawno nie poczuł takiej złości wobec kogokolwiek. Plusem sytuacji było jednak to, iż mężczyzna właśnie pozbył się noża i jeżeli znowu czegoś nie wyciągnie, nie musiał obawiać się o kolejną ranę na udzie. Chłopak zauważył pewne podobieństwo do sytuacji jaka zdarzyła mu się ze zwierzakiem a mianowicie, najpierw Yocharu wykonuje atak, nie jest on tak skuteczny jakby chciał, po czym dostaje w udo a następnie... tak... Uchiha, zacisnął pięści po czym rozluźniając chwyt, i opadając na ziemię zdrową nogą aby tej rannej nie dobijać, wykonał kilka szybkich pieczęci, prawie niedostrzegalnych dla przeciętnych ludzi i wypluł w stronę swego przeciwnika, największą kulę ognia jaką był w stanie stworzyć za pomocą tej techniki (średnica 4 metry) . Tym razem byli w górach więc bez wątpienia nie obawiał się o spalenie lasu.

Theme

Jedno Yocharu musiał oddać swojemu rywalowi - miał ogromnego ducha walki, gdyż walczył on w końcu za swego brata, którego młody Uchiha bezlitośnie wykończył. Młodzieniec wykonując kroki, czuł jak jego noga pulsuje z bólu zaś wróg szykuje się do natarcia. Mao wydawał się wręcz nieśmiertelny, kierowany siłą miłości do swojego brata a w oczach młodzieńca stał się honorowym i walecznym człowiekiem. Zapewne był najgroźniejszym póki co przeciwnikiem z jakim zdarzyło mu się spotkać, mimo że walczył nawet przeciw jednemu z własnych pobratymców, korzystającym z mocy sharingana. Przeciwnik padł, a młodzieniec cupnął na kolano, czując ograniczający go ból. Wiedział, że musi coś zdziałać by się nie wykrwawić. Lekko kulejąc, podszedł do martwego ciała Jina, i korzystając z kunaia, c