Ninja Clan Wars

Na szczęście dla chłopaka jego dłonie, twarz oraz list były całe. Niestety ściana nie była wcale chłodniejsza od jego ciała pewnie płonący budynek rozgrzał również i solidne kamienne, podziemne zabudowanie. Natomaist zarówno ubranie jak i reszta ciała chłopaka nie były w najlepszym stanie. Bandaże, którymi otaczał ręce oszczędnie spłonęły, reszta stroju nie miała się wiele lepiej, a to co zostało było całkowicie czarne. Tak samo jak odciśnięte ślady desek na skórze chłopaka przypominające nieco znakowanie niewolników. Pionowe ślady znajdowały się na obu nadgarstkach chłopak jego plecach oraz lewej nodze, skóra doszczętnie spalona do czerni. Ciężko było jednak stwierdzić czy nie pojawią się nowe ponieważ reszta ciała też była poparzona chociaż nie w takim stopniu. Ból był olbrzymi a nienaruszony list tylko w pewnym stopniu napawał nadzieją, gorąco i dym wciąż doskwierały Taii'owi.

Ciemność towarzyszyła przez długi czas Taii'owi, przez czas którego kompletnie nie był świadomy. Ból i trujący dym namieszał mu w głowie, tak że zupełnie stracił poczucie czasu. Wreszcie jednak chłopak mógł dostrzec coś co z pewnością dla jego oczu nie było zbyt przyjemne, ale dla duszy jak najbardziej. Pierwsze promienie porannego słońca spływały na ziemię, uderzając w przyzwyczajone do ciemności i podrażnione dymem oczy młodego Namikaze. Jednak oznaczało to jedno, przeżył znalazł się na zewnątrz po za murami miasta, pozostało jedynie dotrzeć do pałacu wypoczynkowego lokalnego lorda fuedalnego z wiadomością o ataku. Pałac był położony gdzieś na terenach Yu no Kuni, Taii nie wiedział dokładnie gdzie, ale znał kierunek po za tym wskazywały go liczne drogowskazy. Mimo wszystko biorąc pod uwagę stan w jakim znajdował się Taii nie było to łatwe zadanie, a biorąc pod uwagę, że w pobliżu mogły się kręcić patrole armii kraju ognia robiło się nieciekawie.

   Miasto portowe. W tym momencie było oblężone przez wojska Kraju Ognia, a ja chciałem od tak sobie przejść przez jego tereny. Musiałem wymyślić coś co pozwoli mi przejść przez granicę niezauważonym. Gdybym pomyślał trochę wcześniej nie musiałbym teraz kombinować jak mam się tutaj przedostać na drugą stronę tego Kraju. Unikając jak najdalej głównych ulic i chodząc po lasach na obrzeżach miasta omijałem kolejne oddziały wojsk. Mimo, że sam byłem z Kraju Ognia było pewnym, że od tak nie przepuściliby mnie przez środek miasta.

   Będąc już w połowie drogi do mojej głowy wpadła jedna myśl. Skoro nasze wojska zostały odparte to dlaczego Lord nie wezwał nas, ninja? Przecież jego armia z naszą siłą byłaby w stanie pokonać Kraj Gorących Źródeł o wiele szybciej. Nie przypominałem sobie, żeby na drzewie ogłoszeń wisiała jakaś notatka odnosząc się do wojny i prośby o pomoc klanu Senju. Może informacja poszła do samego Mamoru, a on uznał że nie pomoże w tej wojnie? Ukrywając się w cieniu i wolno przemieszczając się do przodu rozmyślałem nad tym tematem do momentu opuszczenia Kraju Źródeł.

[zt -> Tsuki no Kuni/Sklepy]

Ostatnio edytowany przez Tamotsu (2014-05-20 09:46:19)

     Armia w Yu no Kuni? Szliśmy obrzeżami, lecz nawet stąd było widać ślady działań wojennych. Nie trzeba być doświadczonym żołnierzem, by to zauważy. Jakieś oblężenie? Za moich czasów lordowie feudalni trzymali swoje armię na pokaz, a na kontynencie panował względny spokój między narodami. Świat się naprawdę zmienił. Wydawał się mniej przyjazny i znacznie bardziej niebezpieczny. Starczy spojrzeć na to, że po raz pierwszy musiałem się przekradać przez pozornie neutralne państwo. Rodziło się we mnie wiele pytań, lecz nie chciałem zamęczać nimi starca.

     Zdawałem sobie powoli sprawę, jak duży zakres mają ludzie powiązani z pieczęcią. Kiedy zaczęliśmy walkę z zamaskowanym wrogiem, spodziewałem się krótkiej wycieczki. Byłem wielce zdziwiony, gdy wraz z starszym mężczyzną opuściliśmy granicę Kraju Błyskawic. Nie do końca mogłem mu zaufać, ale jakie miałem inne opcje? Jeśli to była pułapka, to jedyną opcją było jej zatrzaśnięcie.

     Nasza wyprawa powodowała u mnie poczucie nostalgii. Raz jeszcze podróżowałem z osobą o większym doświadczeniu, by osiągnąć większą moc. Nie mogłem się doczekać ponownego spotkania z mistrzem. nie mógłbym jednak pokazać mu się w takiej postaci. Dopóki nie stanę się potężniejszy, nie będę mógł spojrzeć mu w oczy...

[zt -> Shisou ->  Tereny starego Kanketsu]

     Młoda Uchiha odkąd tylko opuściła tereny swojego klanu myślała o ojcu. Słyszała wiele plotek i żadne z nich jej się nie podobały. Wojna to przez nią zmuszona była wyemigrować do kraju wody podczas gdy jej ojciec został, aby walczyć o klan. Od momentu kiedy opuściła swój rodzinny dom nie widziała się z ojcem, a im dłużej nie dostawała o nim żadnych wieści tym bardziej się martwiła. W końcu nie mogła znieść tej niepewności i zdecydowała się odnaleźć ojca. Oczywiście matce niczego nie powiedziała. Skłamała, że czeka ją jej pierwsza misja jako Ninja. Chociaż właściwie wcale nie było to kłamstwo, bo ona naprawdę widziała w tym misję. Swoją własną misję...
     Nie bardzo wiedziała jak do poszukiwań ojca się zabrać. Właściwie nie przemyślała tego dobrze, po prostu wyruszyła kierowana impulsem. Coś jej mówiło, że nadszedł czas, aby to zrobić. A ona wierzyła swojej intuicji i dlatego dzięki odłożonym pieniądzom była w stanie dostać się na statek zmierzający do  Yu no Kuni. Tam zacznie, tam na pewno uda się jej wpaść na jakiś trop. Pchana tą myślą po prostu wsiadła na statek opuszczając kraj wody. Miała nadzieję, że kiedy będzie tu wracać ojciec będzie przy jej boku. Sama podróż przebiegła bez większych problemów. Pogoda pozwoliła na dotarcie do celu w przewidzianym czasie i bez żadnych komplikacji. Tak dotarła na miejsce, ale to był dopiero pierwszy przystanek w jej podróży.

     Miasto portowe nie różniło się wiele od tego, które poznała już całkiem dobrze w kraju wody. Tak jak tamto miało lepsze i gorsze dzielnice. Ale wszak nie po to tutaj przybyła, aby zwiedzać miasteczko. Musiała się dowiedzieć czegoś o Uchihach. Tylko, że nie mogła od tak wparować do jakiejś karczmy i zapytać co z posiadaczami sharingana. Co teraz robią, gdzie ich szukać. Przynajmniej wydawało się jej to mało rozsądne, a uważała się za całkiem bystrą więc takich głupot robić nie mogła. Tak nie odnajdzie ojca, a jedynie wpakuje się w kłopoty. Bo z jakiegoś powodu uważała, że Uchiha nie są zbyt lubiani. Więc, aby się czegoś dowiedzieć nie zwracając na siebie większej uwagi kręciła się po różnych miejscach. Karczmy, targi, po prostu wszędzie gdzie kręciło się sporo osób, w których można było usłyszeć plotki i ploteczki. Z początku po prostu kręciła się i słuchała jak ludzie rozmawiają szczególnie nadstawiając ucha kiedy ktoś wspomniał o Uchihach. Jednak gdyby nie udało się niczego sensownego dowiedzieć takim sposobem to sama słysząc rozmowy starała się dopytać o szczegóły. Dopytać, podpytać, ale nadal zachowując trochę ostrożności sama tematu nie zaczynała. Tylko czy faktycznie uda się jej czegoś dowiedzieć w taki sposób? Oby, bo w końcu tam gdzie Uchiha tam też jej ojciec.

     Dziewczynie po dotarciu do kraju źródłem musiała przyznać, że naprawdę miasto w którym się znalazła nie bez powodu nosi nazwę portowego. A pogłoski o tym, że jest to największy port na całym kontynencie nie były wyssane z palca. Przynajmniej w jej oczach, bo nigdy nie większego nie widziała. Jednak co najważniejsze udało jej się dotrzeć na miejsce bezpiecznie. Próbując zasięgnąć języka faktycznie dowiedziała się co nieco. Plotki mówiły o nieznanych, tajemniczych osobach przemykających do miasta pod osłoną nocy i znikających zanim nadchodził świt. Dowiedziała się także, że przychodzą oni od południa, południowego zachodu dokładniej mówiąc. Czy jednak byli to ci, których szukała? Czy byli to Uchiha? Tego nie była już pewna. Myślała, że najlepiej byłoby podpytać kogoś kto widział ich na własne oczy, ale jaka była szansa, że w tym ogromnym mieście uda jej się na taką osobę trafić? Raczej nie wielka i nie łudziła się, że szczęśliwym trafem na taką trafi. Dalej po prostu starała się podpytywać, aby dowiedzieć się jakiś szczegółów zastanawiając się nad kolejnym krokiem. A póki co widziała tylko dwie opcje, obydwie raczej dość ryzykowne. A mianowicie pierwszą było po prostu udać się poza granice miasta kierując się ku puszczy o której słyszała. Drugą opcją była próba poczekania do nocy, aby zaczaić się na tych tajemniczych przybyszów z zewnątrz. Jednak ani jeden ani drugi pomysł nie podobał się jej specjalnie. W końcu mogło chodzić o kogoś zupełnie innego niż tych, których szuka. Kogoś kogo wolałaby unikać szerokim łukiem. Nie mniej jeśli niczego więcej nie udało się jej dowiedzieć coś zrobić musiała. I postanowiła, że spróbuje przyjrzeć się tym tajemniczym postaciom. Oczywiście jeśli będzie miała szczęście i na nich trafi, jednak przyjrzeć z ukrycia. A potem podążyć za nimi, też w ukryciu. Co prawda gdyby ją w takich okolicznościach nakryli mogłoby być kiepsko, ale jeśli byli to Uchiha to nie miała się czego bać, po prostu powie im prawdę. Jeśli zaś był to ktoś zupełnie inny... cóż nie ma sensu wybiegać w przyszłość. I należy dodać, że jeśli pierwszej nocy jej "polowanie" się nie powiedzie to Yozora nie grzesząc cierpliwością (zwłaszcza w tej sprawie) po prostu uda się w kierunku puszczy, o której słyszała w plotkach.