Ninja Clan Wars

Post 10

   Gdy Akira usłyszał rozpaczliwe pytanie oszusta, zacisnął swe drobne pięści i ruszył wolnym krokiem w jego kierunku. Jego młoda twarz przybrała niebezpiecznego wyrazu, wyglądało na to, że tłumi w sobie chęć pobicia bukmachera, miast tego jednak, postanowił rozwiązać konflikt słownie. Mężczyzna wysłuchał słów dzieciaka i skulił się jeszcze bardziej, niemalże spłaszczając się na stojących za nim drzwiach. Sytuacja była dla niego beznadziejna i miał tego pełną świadomość. Mimo to, postanowił spróbować uratować swoją skórę.
- Jaka jest twoja cena? - Wybuchł żałośnie. Jego torba schowana była za plecami. - Oddam Ci wszystkie pieniądze, tylko zostaw mi tę książeczkę.
To mówiąc wyjął pokaźnych rozmiarów woreczek i wyciągnął w stronę chłopaka. Zabrzęczały monety.
- To co, pójdziesz na to?!

Akira spokojnie czekał na reakcję bukmachera, kiedy dostrzegł worek z pieniędzmi na chwilę się zamyślił, po czym założył ręce na klatce piersiowej.
  - Nie chcę twoich pieniędzy... Chciałbym za to dowiedzieć się czegoś, zanim podejmę decyzję... Łączy cię coś z Yoku? Drugi bukmacher, który przyjmuje zakłady... Co wiesz o nim?
Młody Senju zamierzał nieco dowiedzieć się na temat swojego zleceniodawcy. Mógł dzięki temu podjąć bardziej pewną decyzję, o ile ten tutaj nie będzie kłamał.
  - Radzę ci nie kłamać... Chyba wiesz jak by to się skończyło.
Dodał ostrzegając mężczyznę. W oczach Akiry ten tutaj, nie był chyba prawdziwym "złym", jednak wolał się nieco rozeznać w sytuacji. Z poważną miną, jak na jego wiek, czekał na szczerą odpowiedź.

A więc Senju mylił się co do Yoku, to nawet dobrze, miał więcej pewności, że nie został oszukany, jednak jeśli o to chodzi cały czas miał zamiar się mieć na baczności. W jednej chwili chłopak zwątpił, jego chęć pobicia bukmachera narastała i walczyła nieco z samą naturą Akiry, który nie był zły. Chwilę spoglądał na mężczyznę, aż w końcu wyciągnął ponownie dłoń.
  - Twoja księga rachunków... Zostałem poinformowany, że kantujesz swoich klientów i uciekasz z pieniędzmi, które postawili. Twoja księga...
Akira stwierdził, że dobrze by było poinformować jegomościa w jakim w ogóle celu go złapał. Powtórzył jeszcze o księdze, aby dać do zrozumienia, że więcej razy nie powtórzy.
  - Jestem bardzo zły... Przybyłem tutaj oglądać walki, a tymczasem muszę się uganiać za jakimś oszustem, zrobisz to o co proszę, albo zrobimy z tego miejsca dodatkową arenę...
Trochę gróźb również nie zaszkodziło według Akiry. Spokojnie czekał, aż mężczyzna grzecznie odda to czego Senju pragnie.

Ostatnio edytowany przez Akira (2013-08-14 02:29:21)

Akira z uśmiechem na twarzy stał, kiedy to pod jego nogi wylądowała księga rachunkowa. Podniósł ją i odsunął się z drogi uciekającego bukmachera. Szybko zebrał jeszcze woreczek z pieniędzmi, po czym zamarł zamyślony. Sam nie wiedział co ma zrobić, z jednej strony przydałyby mu się pieniądze, jednak z drugiej strony, czuł, że powinien oddać je właścicielom. Pierwsza z opcji wymagałaby uganiania się p całych trybunach i szukaniu odpowiednich osób, chłopak niechętnie, ale wziął dla siebie pieniądze przy tym głośno wzdychając. Odwrócił się na piętach i ruszył w stronę Yoku, swego zleceniodawcy. Chwilę zajęło mu odnalezienie mężczyzny i dotarcie do niego, ale kiedy go już znalazł stanął przed nim.
  - Księga...
Odezwał się i rzucił przedmiotem w stronę bukmachera, by ten zrobił z nią co chciał. Stanął obok mężczyzny teraz spoglądając na walki, widać dużo go ominęło, kiedy zmierzał tutaj usłyszał rozmowy na temat jakiegoś samobójstwa, dodatkowo dziewczyny z jego klanu, ten fakt musiał przeoczyć, podczas gdy był zajęty.
  - To tyle? Tamten uciekł i już raczej tutaj nie wróci.
Dodał lekko zmęczony i poirytowany, co mogło być po nim widoczne, ale w końcu przegapił to na co wydał swoje oszczędności, nie mógł sobie wybaczyć, że przeoczył kilka ciekawych momentów.

Post 13 - Zakończenie

   W świecie ninja nie ma miejsca na sentymenty. Mimo swego młodego wieku, Akira zdawał sobie doskonale o tym sprawę. Pieniądze to nie wszystko, ale na pewno bywając pomocne. Tymi myślami kierował się Senju biorąc do kieszeni worek upuszczony przez bukmachera i odchodząc, mijając bez słowa mężczyznę, który wcześniej ofiarował mu pomoc, w znalezieniu oszusta. Czy miał wyrzuty sumienia? Tylko on to wiedział, lecz jedno było pewne - bogactwo przechodzi, wspomnienia nigdy.
   Chłopak szukał wzrokiem Yoku, jego zleceniodawcy w miejscu, gdzie wcześniej się spotkali. Uchwycił go w górnej części trybuny, biorącego zakłady od wysokiego osobnika w kapeluszu. Nie minęły dwie minuty, gdy Akira był przy bukmacherze. Rzuciwszy jedno słowo podał mu księgę rachunkową, czekając na zapłatę.
- Dziękuję Ci dzieciaku! - Uśmiechną się na widok notesu. - Ten złodziej już nikogo nie okradnie, możesz mi wierzyć. - Nie chcąc ciągnąć rozmowy z i tak już zirytowanym chłopakiem, wręczył mu sakwę z monetami i odwrócił się, powracając co pracy. Zadanie zostało wykonane.

Koniec sesji! Widzimy się w podsumowaniu!

- No, kope lat, Shin. Po prostu nie lubię babrać się w politycznym bagnie. Wiadomo było od początku, że ta pseudo-wojna domowa i tak nie będzie miała większego wpływu na Kraj Ziemi, a tym bardziej na całym kontynent. Za dużo widziałem, żeby tego nie przewidzieć. Niestety niektórzy wzięli w tym udział... - Odpowiedziałem liderowi Wyrzutków zwyczajnym tonem jakbyśmy rozmawiali o pogodzie.
- Jeszcze tak na dobrą sprawę nie pokazał nawet ćwierć swojej mocy. - W chwili gdy to mówiłem Ayamaru właśnie kończył swój pierwszy pojedynek.
- Mam nadzieję, że w następnej rundzie będzie mógł się wykazać i pokazać na co go naprawdę stać. - Próbowałem lekko podpuścić Shinsaku i jednocześnie stworzyć dobry PR całemu klanowi jak i Ayamaru.
   Niektóre walki już się skończył, a na innych ringach mordobicie trwało w najlepsze. Atmosfera wydawała się dosyć frywolna i familijna. Z lubością pociągnąłem duży łyk sake z naczynia po czym w moich ustach wylądował pokaźny kawałek mięsa. Czułem, że będę musiał odwdzięczyć się kiedyś Namikaze za tą gościnę. Nagle stało się coś strasznie. Jedna z uczestniczek w trakcie walki najzwyczajniej w świecie wzięła kunai do ręki w biła go sobie w serce. Była to członkini klanu Senju i swoich uczynkiem skonsternowała w jednej chwili prawie całą arenę. Na początku ludzie nie wiedzieli do końca jak mają się zachować, nie byli pewni czy to się im przypadkiem nie śni. Ale na nasze nieszczęście to był naprawdę. Ktoś z trybuł rzucił się pędem ku dziewczynie, by pomóc w jej leczeniu. Następnie przeprowadzili ją do szatni, gdzie zniknęła mi z oczu. W tej samej chwili Katsuro opuścił nasze grono. Co nikogo nie powinno dziwić. Przecież to jego podopieczna i on za nią odpowiada. Ja nawet nie próbowałem reagować. Nawet z tej odległości zauważyłem jak głęboko wbiło się ostrze kunaia. Nie było już ratunku dla tej dziewczyny. Żaden medyk, nawet najbardziej utalentowany by tu nie pomógł. Puściłem lekko głowę i kątem oka obserwowałem poczynania pozostałych uczestników. Po chwili wrócił i lider Senju, który zajął z powrotem swoje miejsce. Atmosfera mimo wszystko oklapła. Szczególnie mój humor gdzieś zniknął. Ciężko było powiedzieć coś sensownego w takiej sytuacji. Najlepiej zamilknąć i uczcić pamięć tej dziewczyny wymowną ciszą...

Wyrzutek wciąż był dość zaciekawiony walkami i przyglądał im się z ciekawością, ale ponownie postanowił potrenować. Zszedł z trybun i udał się poza teren areny, do otaczającej ją roślinności, tam znalazł miejsce, które nadawałoby się na trening i udał się w to miejsce.

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]
________________________

Akcept by Katsuro

Nieco zmęczony treningiem chłopak usiadł na ziemi i regenerował siły, nie da się ukryć był zadowolony. Nie było w tym nic dziwnego, wielu trening sprawiał przyjemność, choć każdy definiuje przyjemność inaczej.  Po chwili jednak wstał i ponownie udał się na trybuny, których planował nie opuszczać aż do walki.

Ostatnio edytowany przez Katsuro (2013-08-15 02:50:45)

- Przykro mi z powodu twojej straty. - Zwróciłem się do Senju, na prawdę byłem zszokowany tym co zrobiła dziewczyna na oczach tylu ludzi. Tym prostym gestem zniweczyła niemal wszystko dobrego co dało się usłyszeć o klanie Senju w związku ze zbudowaniem areny. Zwykle nie lubiłem ukrywać prawdy, ale jeżeli mógłby w ten sposób nieco odwdzięczyć się sojusznikowi i oczyścić imię zmarłej postanowiłem zaproponować  Mamoru wyjście z sytuacji. Nawet jeżeli oznaczałoby to, że jeszcze większa część winy za brak zabezpieczeń spadnie na klan Namikaze, ale przede wszystkim na niewinnego wyrzutka. Postanowiłem więc szeptem złożyć pewną propozycję liderowi Senju oraz jego towarzyszkom. - Jeżeli chcesz możemy nieco zatuszować sprawę, jeżeli przekażemy widowni że to umiejętności przeciwnika zmusiły ją do tego czynu. Całkiem nie dawno, ktoś kto ponoć był w stanie panować nad ciałami innych rozpętał wojnę, więc nie brzmi to tak nieprawdopodobnie. Zwłaszcza, że walczyła z wyrzutkiem a ich zdolności zawsze były nieco tajemnicze.
Miałem nadzieję, że Mamoru zrozumie, że składam mu tą propozycję tylko ze względu na przyjaźń między naszymi klanami i nie jest to postępowanie, którym kieruję się na co dzień. Miałem też nadzieję, że zdaję sobie sprawę, że pozostawiam mu wybór między reputacją klanu, a dobrym imieniem wyrzutka. W końcu wszelkie powiązania z "mistrzem" nie były niczym mile widzianym, a co dopiero posiadanie podobnych umiejętności co on.