Ninja Clan Wars

Kolejny atak spudłował, lecz młodego wojownika to nie zmartwiło. Postanowił kontynuować swoją walkę i przyłożyć się do niej bardziej. Teraz w jego kierunku zmierzały cztery shurikeny, wysłane w innym czasie. Nie chcąc zatracać czasu, chłopak postanowił jak najszybciej sparować narzędzia. Złożył dwie pieczęcie i przystawił dwa wskazujące palce do ust.
- Suiton! Mizurappa! – Z ust chłopaka wypłynął pod wielkim ciśnieniem, strumień wody, który leciał w poziomej pozycji. Dzięki swojej sile, sparował on shurikeny i uniemożliwił im dalszy lot. Pomijając to, woda leciała również ponownie ma jego przeciwnika ; Takashiego.
- Teraz może mi się uda, chociaż go dosięgnąć.. – Pomyślał, walczący młody Samotnik, po czym dodał – chociaż.. taka prosta technika..

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Tym razem wbrew oczekiwaniom atak się powiódł, mimo, że trochę słabo, lecz się powiódł. Woda lekko drasnęła Takashiego, spychając go na skałę.
- Udało się.. chociaż go drasnąć – Pomyślał szczęśliwy Ichuza, po czym zauważył dziwne ruchy przeciwnika – Chociaż takimi technikami, tak jak on mówi.. go nie zabiję. Nawet nie mam takiego zamiaru, teraz gdy spotkałem taką osobę.
Członek klanu Nara rzucił w jego stronę czarny i ostry kunai. Młody Samotnik domyślił się, że chce on go przetestować w walce wręcz. Nie ma problemu, chłopak był gotowy na wszystko. Tak jak zrobił to jego przeciwnik, Ichuza zaczął szarżować w jego stronę. Lecz gdy ten zdążył się jakowo przybliżyć, młodzian odepchnął się od ziemi i spróbował wycentrować atak nogą wprost w bark Takashiego (Konoha Senpuu). Cały czas trzymał w ręku kunai i był gotowy na każdy możliwy atak.

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Znajdowaliśmy się w takiej pozycji, że staliśmy naprzeciwko siebie, mierząc w siebie ostrzami, ale byłem w gorszej pozycji, gdyż dodatkowo skoncentrowany był we mnie atak Taijutsu, prosty, ale wystarczający, żeby zwalić mnie z nóg, wtedy Ichuza miałby szansę. Zrobiłem ciekawy manewr, schyliłem się, wykonując obrót o 360 stopni, w skutek czego uniknąłem jego ataku, a znajdowałem się praktycznie w takiej samej pozycji. Już podczas obrotu przygotowałem się do ataku kataną, która teraz prawie już zatapiała się w ciele chłopaka. Byłem jednak ostrożny, nie chciałem mu zrobić krzywdy, w razie czego, zatrzymałbym ostrze w odpowiednim momencie.
-Ma predyspozycje, chętnie będę go trenował tyle, ile zdołam. Jednak relacja mistrz - uczeń to nie jest ot taka sobie zwykła relacja, to nawet więcej niż przyjaźń. Musimy więc zbudować jakąś relację. A to raczej będzie proste, on jest taki miły... I na dodatek taki przystojny. Na pewno coś z tego będzie, chcę dla niego jak najlepiej. - pomyślałem przez chwilę.

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Kiedy zobaczyłem, że drań rzuca kunai'em, nie przerywałem techniki, a przechyliłem całą masę ciała na prawe udo, prostując lewą nogę. W ten sposób mogłem uniknąć praktycznie każdej broni, warunkiem było, aby atak nie nadszedł z innej strony.. Ale to było w końcu niemożliwe, ponieważ złapałem kolesia w cień.. Teraz był w dupie, a ja dostałem coś, czego nie miałem wcześniej - broń.
* Idiota sam zapewnił sobie śmierć.. Nie miałem broni aby rzucić w niego, czy chociażby go podciąć, ale teraz posiadam jego kunai! *
Wstałem więc, po czym sięgnąłem po kunai'a, który był wbity w grunt.
- Gadaj skąd jesteście i kto was przysłał. Zapewne nie działacie na własną rękę, ktoś was kontroluje jak marionetki.. Mam rację?
Chciałem żeby ninja złapany w cień pokazał mi strach.. Lubiłem jak ludzie się mnie bali.. Nie chciałem go jeszcze zabijać..

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Mokou został złapany w cień, w skutek czego miał skrępowane ruchy. Zwyczajnie nie mógł się ruszać, a wcześniej wykonywał te same ruchy co Masujiro, ciągle to robił. Teraz w jego ręce pojawił się kunai, w tej samej, w której swoją broń trzymał właśnie nasz bohater. Jeśli więc Nara rzuci kunai'em, jego przeciwnik zrobi to samo, wszystko ma działanie miecza obusiecznego.
-Hehe. - zaśmiał się krótko.
-Mówiłem, żeby z nim nie zadzierać. - pomyślał Motou, czyli medyk.
Na ten moment czekali, wiedzieli co się święci, to znaczy bardziej czekał Mokou, Motou nie chciał się na razie włączyć do walki, ale mógł zrobić to bardzo szybko. Wołał jednak poczekać, poobserwować jak jego brat bawi się ze swoją ofiarą, z członkiem doskonałego klanu Nara.
-Proszę, atakuj. - powiedział ten, który był trzymany przez cień, Mokou.

-Dobrze, dobrze, już ci mówiłem, żebyś mi nie schlebiał, bo się zarumienię. - i rzeczywiście, lekkie rumieńce pojawiły się na moich policzkach.
Kiedy chłopak się potknął i zatrzymał na mnie, wyglądało to jak uścisk, tyle, że żaden z nas nie obejmował drugiego.
-Hehe. - zaśmiałem się krótko i delikatnie.
Wykorzystałem sytuację i to, że chłopak był blisko, opierał głowę na moim ramieniu, objąłem go delikatnie, poklepując ze trzy razy, ale szybko puściłem, żeby nie było. Cała ta sytuacja wydawała mi się dość dziwna, czułem się niezwykle, było mi bardzo dobrze, czułem ciepło. Dziwne, czyżbym już tak szybko się zaangażował? Dziwnie, że tak od razu przyszło mi coś takiego poczuć, ale nic na to nie poradzę, tak już jest i tyle. Patrzyłem teraz głęboko w oczy chłopaka, stojąc i tak blisko niego. Najchętniej bym się na niego rzucił i... Lepiej nie mówić.
-Jeśli chcesz, możemy rozpocząć trening już teraz. Chcę go jak najszybciej skończyć, mam jeszcze dużo roboty, chociaż... - przerwałem.
-Teraz mógłbym cały mój wolny czas poświęcić tobie. - to pomyślałem.
-Chociaż nie musimy się spieszyć. - to powiedziałem.

Plan Masujiro prawie się powiódł, prawie? Nie, w sumie to nie udał się, jego wszelkie próby ataku, przynajmniej jak na ten moment, okazały się daremne. W tym momencie Makou, tuż po uderzeniu, zamienił się w wiązkę błyskawicy. Stał teraz za Narą, wszystko działo się tak szybko, że nie mógł nawet zobaczyć kiedy się tam znalazł, miał za mało czasu na reakcję.
-Raiton, teraz. - powiedział spokojnie, przystawiając rękę do ciała chłopaka.
W tym momencie Masujiro został porażony wiązką energetyczną, nie było to niebezpieczne, chłopak nie doznał praktycznie żadnych obrażeń, siła ataku była zredukowana praktycznie do minimum. Po tym zabiegu Makou znalazł się błyskawicznie obok brata.
-Hehe, nie ma z tobą szans. - zaśmiał się i powiedział Motou, medyk, ten, który do tej pory stał i nic nie robił.
-Tak, wiem. Nie ma szans, ale z nami. - odpowiedział mu Mokou.

Mężczyźni nie zareagowali na krzyki Masujiro, lekko się śmiali, ale to były ciche, krótkie chichoty. Patrzyli na siebie co chwila, jakby dawali sobie jakieś znaki, jednak póki Nara nie atakował, nie mieli się czego bać, a ponieważ dzielił ich wystarczający dystans, mogli stać spokojnie, w razie czego unikną ataku, lub go skontrują. Tak przynajmniej sądzili, ale nigdy nie wiadomo co chłopak kryje w zanadrzu. Póki co, nie spieszyli się z atakiem, woleli nie wykonywać niepotrzebnych ruchów.
-Śmieszny jest, no nie?
-Tak, nawet bardzo/
-Nie ma z nami szans.