Ninja Clan Wars

Zaciekawił ją, wyglądał tak jakby wiedział co chodzi, jej po głowie.  Nie wiedziała, co o tym myśleć dał jej wybór. Mogła zadecydować raz po raz powtarzała sobie to w głowie. Kompletnie ją to zmieszało, ale no cóż w życiu trzeba podejmować przeróżne decyzje nawet te trudne. Oderwała od niego wzrok, by móc wszystko na spokojnie przemyśleć. Skupiła się w końcu trzeba to powiedzieć. Z powrotem na niego spojrzała.
- Szczerze mówiąc, jeśli Tobie to nie przeszkadza to bardzo bym chciała z Tobą podróżować. We dwójkę będzie nam raźniej - powiedziała pewnym tonem.
Uśmiechnęła się, wiedziała, że mógł się tego spodziewać w końcu zależało jej na obietnicy. Poza tym jako Senju nie mogła łamać obietnic, czuła się w pewien sposób za to odpowiedzialna.

Zaciekawił ją, czyżby aż tak się zmieniła. Nie mogła wyjść z podziwu do niego. Co raz bardziej ją ciekawił. No ale cóż taki jego urok. Lubiła otwartość z jaką mówił, przypomniała sobie wydarzenie z porywaczami był bezwzględny wobec nich. Nie było mu przykro, ale z tego co zauważyła lubił zadawać innym cierpienie. Widocznie tak robił tylko wrogom, bo ona sama nie odczuła jego wrogości. Był dla niej miły, co jej bardzo się podobało.
- Cóż, trochę czasu minęło. Jednak myślę, że nie spędziłam tam, tak dużo czasu. Akademia nauczyła mnie, że muszę stawiać czoła wszystkim trudnościom. Widocznie te wszystkie treningi mnie zmieniły - zaśmiała się -  powiedz Suezo ile już podróż masz za sobą? - spytała się .
Chciała lepiej go poznać, w końcu mieli razem podróżować. Podobało jej się, że nie będzie sama. Po chwili zaczęła myśleć nad tym kim dla niej jest.

Popatrzyła na niego, rozmowa z nim była cudowna. Słuchanie się w jego głos, było takim cudownym darem. Sprawiał, że była w dużo lepszym stanie, niż jest. Nogą całkowicie się przestała przejmować, w końcu krew zastygła, a po tym zranieniu została mała rana. Nie przeszkadzała jej ona, nawet gdyby chciała się przejąć nogą to i tak nie odczuwała bólu. Teraz była dla niej ważniejsza rozmowa, która prowadziła.
- Rok czasu to sporo minęło - zamyśliła się.
- Cieszy mnie, że tyle przeżyłeś. Masz tak wiele wspomnień, żałuję że przeszłam tak niewiele. Moja przeszłość pozostawiła mi wiele różnych wydarzeń, a tak to mam ich dość mało. Myślę, że nasza podróż zostawi mi wiele cennych pamiątek -  powiedziała szczerze.
Pamiętała, że dalsze podróżowanie zrobi z niej silną ninje, a wtedy będzie mogła wypełnić obietnice rodziców. Kolejne wspomnienia związane z dzieciństwem ukazały jej się ciągiem, szybko obrazy się zmieniały. Pokazywały różne sceny, na chwilę się w nich zatraciła.

Uśmiechnęła się do niego, był jej pierwszym towarzyszem. Wcześniej nie gadała z ludźmi, bo ich nie znała. Poza tym jakoś nie miała ochoty otworzyć się przed kimś. Wiązała duże nadzieję z Suezo, w końcu wiedziała, że on jej nie zrani. Pomimo, że tak niewiele czasu spędzili razem wiedziała, iż coś ich łączyło. Nie wiedziała co, ale wkrótce się tego dowie.
- Mam taką nadzieję - zaśmiała się.
- W każdym razie jak najdłużej chce podróżować z Tobą - przyznała szczerze.
Nie wiedziała, co ją tchnęło na to, ale był dla niej kimś ważnym. Nadal nie mogła zrozumieć kim dokładnie, ale cieszyła się, że go ma .

Patrzyła na niego ze szczerym uśmiechem. Teraz nie było czasu na rozmuślanie. Liczyło się tu i teraz, ale chciała wiedzieć co on myśli o tym całym porwaniu, nie chciała psuć mu nastroju, ale musiała rozwiać myśli inaczej cały czas, by ją to trapiło.
- Jak myślisz, kto chciał mnie porwać? - zapytała otwarcie.
Patrzyła na jego reakcje, cieszyło ją to, że teraz mogą iść, gdzie chcą. Chciała odwiedzić tym razem tereny swojego planu.
- Co do podróżowania, chciałabym odwiedzić tereny Chikai. Chce zobaczyć parę miejsc - powiedziała z radością w głosie.
Jednak czekała, aż odpowie na pytanie i jak jemu będzie się podobała tak daleka podróż. Wiedziała, że na tereny klanu jest spory kawałek. Może spotka kogoś, kto powie jej coś na temat przeszłości. Nie była pewna śmierci ojca, może telegraf był zfałszowany. Nie podobał jej się wtedy. Nie wyglądał na prawdziwy, a teraz dochodziły kolejne zmartwienia. Zaczęła nad wszystkim rozmyślać . analizować sprawe.

Popatrzyła na niego. Nie miała zamiaru wchodzić do siedziby. Nie wiedziała jak zareagują na to, że kolejna osoba z klanu Senju tam się pojawiła. Poza tym miała zamiar odwiedzić tamte tereny w końcu nie powinno się nic stać. Znała konsekwencje wpuszczenia kogoś z klanu Uchiha do siedziby, a nie miała zamiaru toczyć kolejnej walki.
- Rozumiem, czyli nadal pozostaje to zagadką - powiedziała spokojnym tonem.
Miała nadzieję, że z czasem rozwiąże się całe to zamieszanie. Liczyła na to, że będzie mogła zemścić się na tej osobie. Może nawet ją przesłucha. Miała nadzieję, że dowie się czegoś więcej na swój temat. Oderwała się od tych rozmyślań i wróciła do rzeczywistości.
- Do siedziby klanu nie chcę iść, jakoś za bardzo mnie to nie kusi. Jednak chcę zobaczyć tamte tereny w dzieciństwie nie miałam czasu im się przyjrzeć - powiedziała otwarcie.
Po swoich słowach czekała na to co powie. Wiedziała, że niedługo ruszą w podróż, a wtedy będą musieli uważać na przeciwności losu.

- Kiedyś ją rozwiążemy prawda ? - uśmiechnęła się szczerze do niego.
Przypomniała swoją dawną katanę. To prawda, kiedyś zabrała z rodzinnego domu broń. Lubiła nią władać, szczególnie, że taka walka jej pasowała. Miała pewien sentyment do tej broni, długie lśniące ostrze, które czekało by je wypróbować. Ten świst powietrza przy walce nim. Płynne ruchy wyglądające jak taniec. Dobrze mówił, że musi je kupić.
- Masz rację, muszę wejść do jakiegoś sklepu. Potrzebna mi katana, aż żałuje, że zgubiłam ją podczas wyprawy. No cóż, kupie drugą, aż się nie mogę doczekać jak ją wypróbuje - powiedziała radosnym tonem, widać było, że strasznie lubi to ostrze.
- To jak pójdę do sklepu to potem spotkamy się na polu treningowym. Co ty na to ? - zapytała z entuzjazmem. Wrócił jej dawny humor. Oczy jej zalśniły, była gotowa do dalszej podróży.

Odpowiedział na jej pierwsze pytanie jeszcze zanim zdążyła powiedzieć to drugie.
- Nie mogę ci to obiecać, bo nie jestem pewny, ale postaram się - odpowiedział jej na pytanie.
Słuchał jej i nagle coś przykuło jego uwagę. Był to chłopak w czarnym płaszczu, który właśnie szedł w ich stronę i nie wzruszyły go trupy, które leżały na ziemi.
- Wygląda na to, że wpadliśmy na ninje - pomyślał.
Tak właśnie można było sądzić po jego zachowaniu i ubiorze. Czarny płaszcz tylko zaznaczał, że pewnie należy on do jakieś organizacji, ale jakiej? Nie wiedział. Pierwszy raz widzi taki płaszcz, dlatego na jego pytanie mógł od razu odpowiedzieć. Spojrzał się na niego potem jeszcze raz na płaszcz i odpowiedział na jego pytanie.
- Nie widziałem nigdy takiego płaszcza, bo zapewne o niego ci chodzi. Należysz do jakiejś organizacji co można właśnie wywnioskować z twojego stroju - powiedział do niego.
Chłopak był silny, przynajmniej na takiego wyglądał. Ciekawiło go co on tutaj robi i w tym momencie przypomniał sobie o znaku. Chłopak mógł wiedzieć co to za znak a to była jego okazja. Zapewne długo już podróżuje skoro należy do organizacji a przynajmniej tak myślał. Postanowił się dowiedzieć czy coś wie na ten temat. Wziął od Yukiny szkatułkę w której był znak i odszedł do niego tam gdzie w tej chwili stał.
- Mam do ciebie pytanie tylko odpowiedz mi szczerze. Widziałeś kiedyś ten znak? - zapytał się go otwierając w tym momencie szkatułkę.
To była jego szansa, jeżeli chłopak coś o tym wie to znaczyło, że może w końcu się czegoś na ten temat dowie, ale jeśli nie to wtedy znowu będą musieli szukać, ale skoro chłopak jest na miejscu to nie trzeba tracić nadziej.

Ostatnio edytowany przez Suezo (2015-01-02 22:07:51)