Ninja Clan Wars

-Sugeruję współpracę, ale widać to niemożliwe, nie jesteś w stanie się ruszać... - podsumowałem wszystko.
Potem wpadłem na pewien pomysł, który może zadziałać. Postanowiłem podzielić się nim z Eizo.
-Musimy się poruszać i rozglądać. Wydaje mi się, że osoba, która tobą steruje, nie ma nieograniczonego pola działania, z tego co mówiłeś, nie jest dość silna, widzę w tym rację, możesz mówić, pomagasz mi, to oczywiste. W takim razie zwiększajmy dystans od tego momentu, jeżeli kontrola będzie słabnąć, osoba, która cię kontroluje, będzie musiała się ruszyć, skupimy się na otoczeniu i go zlokalizujemy. Tutaj wykażesz się ty, ja muszę się skupić bardziej na tobie, widzę, że się nie opierniczasz. - powiedziałem i zacząłem wdrążać swój plan w rzeczywistość.
Łatwo nie było, ale najpierw Uchiha bezproblemowo wyswobodził się z klatki za pomocą tej samej techniki, dzięki której wcześniej unieszkodliwił lodową bryłę. Teraz musiałem sobie poradzić z Chidori, którego już wcześniej użył, tym razem jednak przeciwnik znajdował się bardzo blisko mnie, na moją niekorzyść działało również to, iż zgodnie z planem cofałem się do tyłu, odskakując. Na szczęście mój Hyouton nie wymaga żadnych pieczęci, mogłem stworzyć swobodnie lodowy filar, który, wyrastając z podłoża, wyrzucił mnie za czerwonookiego z dużą prędkością. Wykorzystałem wcześniejszy manewr i stworzyłem kilka lodowych ścian, które miałyby go spowolnić. Potem złożyłem jedną pieczęć, a wokół mnie pojawiło się dokładnie 20 Kage bunshin'ów.
-Podzielcie się po równo na dwie grupy, jedna niech w jakiś sposób zatrzyma Uchihę, druga niech rozejdzie się po okolicy i szuka osoby, która może go kontrolować. - wtedy cieniste klony zniknęły, z czego 10 pojawiło się niedaleko Uchihy, mieli spełnić swoją rolę, reszta zajęła się poszukiwaniami, ja z kolei skupiłem się na zachowaniu dystansu między mną, a przeciwnikiem, przy czym też uważnie się rozglądałem. Co chwila starałem się pomagać walczącym klonom, tworząc lodowe figury, bronie, atakując Eizo lodem, to była już poważniejsza forma ataku.


[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Na znak sygnału od Eizo, natychmiastowo odskoczyłem. Dobrze, ze Uchiha daje mi wskazówki, inaczej byłoby po mnie. Czułem jednak, że potrafi znacznie więcej, musiałem mieć się na baczności.
-Co to jest? I dlaczego twój Sharingan się zmienił? Może byś mi jakoś pomógł? - rzucałem wprost, odskakując jeszcze dalej od Uchihy.
Widać ktoś nie chciał, by go znaleziono, eteryczna postać, która pojawiła się wokół Uchihy, zaczęła atakować moje klony, nie przejmowałem się tym jednak, kilka powinno się uratować, było ich w końcu 20, w dodatku były rozproszone. Miałem co do tego złe przeczucia, na szczęście miałem jeszcze spore zapasy chakry i dużo asów w rękawie. Mimo wszystko to, co się tu działo, przechodziło ludzkie pojęcie, walka zaczęła przybierać całkiem ciekawego charakteru, byłoby szkoda, gdybym nie wyszedł z tego cało. Czułem na szczęście, że Uchiha jest po mojej stronie, pomimo tego, że ktoś nim kieruje, ma świadomość swoich poczynań i jakoś mi pomoże, nawet słowami, powie o swoich zdolnościach, cokolwiek. Cóż mogłem zrobić? W tym momencie nie podjąłem się nawet próby atakowania czerwonookiego, najpierw wolałem, by ten coś mi powiedział o swoich mocach, byłoby o wiele prościej.

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Zrozumiałem, że Eizo po prostu nie może zdradzić sekretów klanowych, takie przynajmniej miałem wrażenie. Rozumiałem go, ale tu chodziło o coś poważniejszego, widać Uchiha nie chciał mnie zabić, a wyglądało na to, że ma nade mną sporą przewagę, tu chodziło o nasze dobro, a nie o niektóre z informacji klanowych, no ale trudno. Musiałem sobie poradzić z ciosami tej eterycznej postaci, Susanoo, już się z tym przecież spotkałem. Jednego ciosu próbowałem uniknąć, odskakując, drugiego, schylając się. Tego od góry już nie mogłem ot tak sobie ominąć, dlatego, by spowolnić uderzenie, zamroziłem jednocześnie rękę i stworzyłem lodowe filary, które, wyrastając z ziemi pod odpowiednim kątem, dałyby mi możliwość uniku. Tego od dołu uniknąłem w podobny sposób. Kiedy poczułem, że coś się pode mną dzieje, po prostu uskoczyłem, następnie zostałem wybity przez lodowy filar w bok, wszystko zawdzięczałem teraz mojemu Kekkei Genkai.
-Rozumiem. Postaram się wytrzymać. - mówiłem, starając się jeszcze bardziej oddalić od Uchihy.
Teraz najbardziej zależało mi właśnie na zwiększeniu dystansu, to chyba klucz do sukcesu w tym momencie. Dobrze, że w razie czego mogę obronić się swoim lodem, daje mi to duże pole do manewru w tej chwili.

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Niestety czarne płomienie Amaterasu pokryły mój lód i zdołały mu się przeciwstawić, próba obrony była nieskuteczna. Trochę mnie to wszystko przeraziło, ale nie przejmowałem się. Kiedy tylko Susanoo mnie pochwycił, nie mogłem się ruszać, nie mogłem też zbyt wiele zrobić. Starałem się o cokolwiek, użyć siły, nawet pokryłem wewnętrzną stronę ręki eterycznego przeciwnika lodem, tak, bym się z niej może wyślizgnął.
-Taa, łatwo ci mówić, cwaniaczku. - rzuciłem do Eizo, ciągle starając się wydostać.
Postanowiłem, że otoczę swoje ciało lodem, który będzie się rozprzestrzeniał, aż w końcu dłoń Susanoo sama się otworzy, to będzie dla mnie odpowiedni moment na ucieczkę. Jednocześnie starałem się zamrozić jego drugą rękę, by ją chociaż odrobinę spowolnić, teraz wyglądało to na prawdziwy pokaz moich umiejętności, zamrażałem niemalże wszystko, używając przy tym swojej chakry, to powinno dać mi te kilka minut, o których mówił Uchiha.

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Widziałem, że czerwonookiemu skutecznie udaje się jakoś zwalczyć osobę, która go kontroluje. I dobrze, bo gdyby nie to, musiałbym skorzystać ze zdolności, których nie chciałem prędko używać, niedawno je opanowałem i są one zachowane na szczególne okazje. W końcu zauważyłem, że eteryczny wojownik znika, a Eizo wraca do pierwotnej formy, duchowej.
-Czyli to koniec walki? Dobrze, inaczej byłbym zmuszony do zrobienia czegoś, czego robić bym wcale nie chciał.. Cieszę się, że jesteś już poza wrogą kontrolą, możesz stąd uciec. Szczerze? Fajnie byłoby się jeszcze kiedyś spotkać, powalczyć naprawdę, uważam, że wy, Uchiha, macie ogromny potencjał oraz ciekawe zdolności. Myślisz, że można zrobić coś, co by cię uratowało? Jak tak, daj znać, jestem z Airando. Możesz na mnie liczyć ! - po tych słowach uśmiechnąłem się szeroko do wojownika, po czym oddaliłem się.
Chciałem, jakby ku czci tej walki i Eizo oraz wszystkich członków klanu Uchiha, odwiedzić Hidari, dlatego właśnie skierowałem swe kroki do Yu no Kuni.

[zt -> Yu no Kuni, tereny]

      Podczas gdy Uchiha odpoczywał, w spokoju błądząc po odmętach swojej świadomości, znowu zaczęły dziać się nieczęsto spotykane rzeczy. Krajobraz, który otaczał chłopaka znów przybrał szarobure odcienie, z tym, że nie było to tak mocne i przytłaczające, jak ostatnim razem. Następną różnicą, pomiędzy wcześniejszym wydarzeniem, a teraźniejszym był fakt, iż tajemniczy jegomość nie pojawił się wcale, ale to wcale. Zamiast tego Masashi mógł poczuć niewielkie ukłucie w dwóch, zbliżonych do siebie punktach na ręku. Gdyby na nią spojrzał, zauważyłby ślad, który przypominałby ugryzienie węża, a także to, że dookoła niego aż roi się od takowych stworzonek, co tworzyło niezbyt przyjemną dla niego sytuację. Wszystkie ostrzegawczo kłapały swoimi szczękami, albo szczerzyły swoje kiełki, będąc w gotowości na doskok do niego i kolejne dziabnięcie.
     Uchiha mógł zauważyć, a raczej usłyszeć, głos, który coś doń szeptał. Był to najbardziej bezbarwny i zarazem najbardziej znajomy dźwięk, jaki mógł on usłyszeć. Nikogo jednak nie było w pobliżu, jeśli nie liczyć tych wszystkich węży dookoła niego. Głos ten bowiem dobiegał z... jego głowy. Tak, było to zupełnie, jakby mówił sam sobie co ma robić, z tą różnicą, że przecież nic nie mówił. Słowa głosu były wyraźne, jasne w przekazie i proste do zrozumienia. "Nie zatrzymuj się, lub odpuść" - takie słowa powtórzył jeszcze kilkakrotnie ten dziwaczny dźwięk, po czym zniknął. Węże wciąż krążyły dookoła, jednak dostrzec można było, że w ich obleganiu Masashiego były dwie luki, drogi niemalże. Jedna z nich, prowadząca na północ, na tereny Shisou, druga, w stronę, z której przybył. Wiadome było, że pierwsza droga oznacza kontynuację, a powrotna - poddanie się. Można było odnieść wrażenie, że osoba, bądź zjawisko, które go kierowało, było niezbyt cierpliwe. Wybór, choć oczywisty, był teraz w rękach Uchihy, to on musiał zadecydować, w którą stronę powinien się udać.

Tego dnia Tenshi nie planował uczyć się jakiejś nowej umiejętności, chęć naszła go nagle, przypomniał sobie o zwoju który niedługo po opuszczeniu akademii otrzymał w wiosce swego klanu, mimo złego nastroju stwierdził iż trening do dobry pomysł, może dzięki niemu przestanie myśleć o zabitym przez niego mężczyźnie, jak postanowił tak też zrobił

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]
______________________

Akcept by Katsuro

Tak jak sądził trening pozwolił mu zapomnieć o owym mężczyźnie, czuł że powinien odpocząć usiadł pod drzewem i rozpamiętując wydarzenia które nastały w jego życiu w ostatnim czasie, mimo tego iż wspomnienia ostatnich dni nie były przyjemne zasnął pod drzewem.

Ostatnio edytowany przez Katsuro (2013-04-06 16:48:51)

Tenshi został lekko rozdrażniony przez budzące go głosy, powoli otwierając oczy spojrzał się rozmówcą.
-Witam, dalej chcecie mnie zabić, czy może powiecie mi w czym mogę wam się przydać, mówię z góry jeśli jednak zechcecie mnie zabić to wątpię abyście to przeżyli- powiedział podnosząc się spod drzewa-A teraz jeśli pozwolicie przedstawię się jestem Tenshi-dodał wyciągając w ich kierunku dłoń w przyjaznym geście jednocześnie drugą przeczesując włosy, na jego twarz wypełzł uśmiech na myśl zarobku, potrzebował pieniędzy bo po ostatnich zakupach nie zostało mu ich dużo. Cały czas wpatrywał się w swoich rozmówców czekając na ich odpowiedź.

Tenshi patrzył na mężczyzn z politowaniem, trochę z powodu tego że gospodarstwo jednego z nich właśnie ulegało destrukcji przez morderczy żywioł, który zdążył już tak "dopiec" młodemu senju, ciekawiło go dlaczego zawsze wyrusza na misje spotyka się z ogniem w bardziej lub mniej niebezpiecznej formie, z drugiej strony nie był w stanie pomoc w ugaszeniu pożaru bardziej niż jakikolwiek inny człowiek.
-Niestety moje zdolności co do Suitonu są mocno ograniczone, ale mogę pomóc w taki sposób jak każdy inny człowiek, ale mówiliście że chodzi o to bym zrobił coś jeszcze, możecie rozwinąć te myśl-powiedział i czekał na odpowiedź obu mężczyzn.