Ninja Clan Wars

Kanshimi przez chwilę milczał, patrząc na piękną twarz Ayane, tak bardzo chciał tej rozmowy ale.. teraz nie miał pojęcia jak ją zacząć - to zaczęło się gdy miałem kilka lat, jakimś cudem znalazłem się w środku potyczki dwóch klanów  Aburame i Namikaze , wiem że te klany prawie nigdy nie walczyły ze sobą otwarcie, ale tak było Namikaze zostali wycięci a wśród trupów znaleziono mnie, tak właściwie to znalazł mnie Kyyo ale on jest sprzymierzeńcem Aburame, i dowodził tamtym oddziałem, ciała pewnego człowieka nie znaleziono w śród Namikaze... mojego ojca Murasakiego Namikaze, jednego z radców klanu Namikaze, za stosowanie nielegalnych eksperymentów kilka lat potem został wypędzony i ścigany listami gończymi, nikt prócz Kyyo nie wiedział o moim pochodzeniu, a po zawarciu paktu z owadami wyjawienie prawdy nie miało już dla Kyyo sensu. Minęło wiele lat może cię to zdziwi ale dawniej miałem inny kolor włosów i twarz, tak... to brzmi dziwnie, moje prawdziwe imię to Seyato kiedyś tak brzmiało teraz nazywam się Kanashimi, to imię które należało tak jak ciało do mojego najlepszego przyjaciela, Dawno temu ja Kanashimi oraz Zatori człowiek którego miałem za przyjaciela a który nas potem zdradził zostaliśmy wysłani przez starszyznę klanu na misję zabicia Murasakiego który w owych czasach krył się w Ame no kuni, lecz gdy doszło do walki Zatori stanął po stronie wroga zmamiony osiągnięciem własnych celów, byliśmy szczylami a wrogowie byli silni i przewaga liczebna zrobiła swoje, zabito Kanshimiego a mnie w ramach próbnych eksperymentów Murasaki jakimś cudem wprowadził do jego ciała, chciał tworzyć nowy rodzaj szpiegów, zdołałem się wydostać a uciekając zabiłem Zatoriego, tylko Kyyo zna prawdę o mnie... Murasaki zrobił mi to wiedząc kim jestem, ale jest efekt uboczny tych eksperymentów, jestem chory kaszlę krwią... Kyyo wie że niedługo umrę, dlatego przedtem chcę zrobić wszystko by zabić Murasakiego, i pomścić przyjaciół...    Kanashimi nadal wpatrywał się w piękną twarz Ayane, miał nadzieję że przez to co powiedział nie zraził jej do siebie, bardzo ją lubił, był szczęśliwy że przed śmiercią ktoś zechciał wysłuchać tego co tak wiele lat pozostawało w cieniu...

Kanashimi nie położył się spać, długo wpatrywał się w dal pokoju, potem na śpiącą Aya bo tak ją nazywał w myślach wciąż miał przed oczami przyjaciół którzy zginęli przez jego ojca, najciszej jak tylko mógł zbliżył się do Ayane i niemal bezgłośnie szepnął jej do ucha bardziej symbolicznie niż wymownie, kocham cię przyjaciółko, potem nie ubierając gogli z widoczną twarzą, nie wydając żadnych dźwięków opuścił pokoik pozostawiając Ayane samą,  wolnym krokiem nadal bezgłośnie wszedł do pokoju Kyyo, po dość długiej rozmowie wyskoczył oknem w pokoju Kyyo, przez dość długi czas Kyyo stał w oknie spoglądając w dal nocy w ślad za przyjacielem...

Kyyo otwierając drzwi Ayane nie zachowywał się już tak jak zwykle, lekko spuszczając wzrok - Seyato... a więc już wiesz, przykro mi ale Seyato przybył do mnie w nocy chciał informacji a potem ruszył... nie chciał mojej pomocy kazał mi cię zatrzymać w razie czego... on jest naprawdę silny ale kryjówka a właściwie siedziba Murasakiego bo już nie ma się przed kim kryć jest świetnie strzeżona, co prawda podałem mu wszystkie hasła ale pozostają jeszcze strażnicy... nie wiem... myślisz że powinniśmy mu pomóc, tak.. powinniśmy a zwłaszcza ja jest dla mnie jak syn, jeśli się zgodzisz mi towarzyszyć to poczekaj tylko ubiorę swój stary pancerz mam go w skrzyni, ostatni raz używałem jutsu dziesięć lat temu ale pamiętam jeszcze parę niespodzianek... Kyyo przywdział pancerz koloru ciemnego brązu oraz swobodniejszy od zniszczonego garnituru, swój stary uniform - nie ma potrzeby ci tłumaczyć wszystkiego w końcu to ja cię poprowadzę... Kyyo po dość długim czasie wraz z Ayane dotarł do części miasta w której mieściło się wiele starych budynków, a na największy Kyyo zwracał szczególną uwagę .

Szybkim sprintem pokonywali korytarze nieraz napotykając zmasakrowane trupy, drzwi otwierane hasłem czekały już otwarte, Seyato zdołał dotrzeć naprawdę daleko... biegli dalej Kyyo przodem wybierając właściwe w tym labiryncie korytarze, wbiegli do większej sali sporo trupów zaścielało podłogę, poczęli biec dalej teraz mogli się swobodnie kierować śladami krwi Seyato, który najwidoczniej został ranny...
Po dość długim biegu Kyyo i Ayane dobiegli do rozgałęzienia tuneli -cholerny... ah najwidoczniej moja wiedza odnośnie bazy Murasakiego sięga do tego momentu, sądzę że jedynym możliwym wyjściem w tej sytuacji będzie wybranie drogi na chybił trafił choć...   chwila.. teraz wyraźnie słychać odgłosy walki... tak to ten po prawej, szybko... gdy dobiegli do połowy krótkiego korytarzyka widzieli już walczącego Seyato, nagle z obu stron korytarza opadły dwie kraty odgradzając nowo przybyłych od walczącego Seyato z kilkoma lalkami, zaś na tarasie widać było podziwiającego walkę Murasakiego, wtem krata z drugiej strony znowu się otworzyła a w przejściu pojawiło się kilku bezwładnie stojących, wyglądających na Aburame ninja, Kyyo nie czekając nabrał w płuca silny wdech po czym mieszając zebrane powietrze z czakrą zawiązał pieczęć Shinku Renpa wypuścił w kierunku wrogów ostrze tnące wszystko na swej drodze, gdy Kyyo zniszczył wrogów otworzyła się również krata z drugiej strony, pozwalając na przejście do pomieszczenia w którym Seyato walczył z trzema lalkami o wyglądzie ninja Aburame .
Mitoa wciąż nie było widać, lecz z korytarza ponownie zaczęli wbiegać bezwładnie Aburame, Kyyo tylko rzucił rusz się pomóc Seyato bo widać że już długo nie pociągnie a ja zajmę się tymi tu... powiedział wskazując na nadbiegających z korytarza wrogów .

Ostatnio edytowany przez Straznik 3 (2012-06-10 15:56:44)

Kanashimi lub jak ktoś woli Seyato skupiając ogromną liczbę owadów wysłał je do ataku (Mushidama), są to robaki pożerające czakrę, cała chmara robaków oblazła, lalkę-człowieka i pożerała zawartą w nim czakrę przechodząc po niciach czakry do miejsca z którego kierowano lalką, gdy Sayato wyczuł że z czakry walce nic nie pozostało. Po chwili bezruchu, Kanashimi szepnął sam do siebie więc tam jesteś... Ayane poradzisz sobie ? Kanashimi puszczając robaki po niciach z czakry przeciwnika poznał miejsce jego przebywania, teraz postanowił wspomóc przyjaciół i ruszyć razem przeciw wrogowi, ponieważ po wielu walkach nie czuł już się na siłach aby przeciwstawić się takiemu wrogowi w pojedynkę. Kiedy walka z kukłami Aburame dobiegła końca Kyyo dołączył do dwójki, ah.. lata siedzenia na tyłku dają się we znaki... Kanashimi prowadząc przyjaciół korytarzem zmierzał do miejsca w którym miał przebywać Mitoa...
po dotarciu na miejsce ujrzeli Mitoa w korowodzie pięciu lalek raczej człekokształtnych, lecz ostrza w miejscu rąk, świadczyły że nie są to zwykłe lalki zwłaszcza pod wodzą takiego reżysera...
Kanashimi nie wdając się w zbędne pogawędki z prawą ręką Murasakiego ruszył na niego, wypuszczając przed sobą żywą ścianę składającą się z robaków.

Ostatnio edytowany przez Straznik 3 (2012-06-13 18:19:35)

Gdy Sayato odgrodził Mitoa od lalek ścianami z robali o dziwo lalki nie obumarły bez sterowania przez Mitoa, Sayato jako że poruszał się bardzo szybko ominął wypuszczane przez Mitoa senbony z ułamków żyłek z czakry kopnął go w brzuch opadając na podłogę, w tym samym czasie Ayane zmagała się z lalkami pana marionetek gdy jedna z lalek Kurari..? starała się zgnieść jedną z wrogich ta odskoczyła wypuszczając z rąk przytroczone do nich ostrza które trzymając się na łańcuchu miały unieruchomić wielkoluda, celowała nad lalkę tak aby przelatując nad nią wbiły się w ziemię, zaś następnie wzbiła się w powietrze i odłączając część nóg na ich miejscu pojawiły się ostrza które również wbiły się opadając w ziemię...
lalki Mitoa pozornie liche były bardzo szybkie i zdradzieckie bowiem niemal każda część kukły była w pewnym sensie bronią, może jedynym sposobem aby je pokonać było starcie ich w proch lub pana nimi kierującego...
W tym czasie Kyyo czekał na moment w którym będzie musiał wesprzeć swych pobratymców, a na razie wolał stać z boku i zbierać siły.

Walka wrzała a w jej epicentrum Sayato oraz Mitoa, choć tak po prawdzie to największe ciosy przyjmowała na siebie Ayane zmagająca się z naszpikowanymi pułapkami lalkami Mitoa, nagle nie wiedzieć czemu coś zaczęło iść nie tak, doszło do walki w ręcz -(Mitoa) świetnie ci idzie Sayato ale musisz mi wybaczyć nasza potyczka musi dobiec końca... następnie nie wiadomo z kąd pojawił się nie kto inny jak Murasaki - Sayato.. synku... dzięki z lata oddanej służby, przez tak długi czas byłeś moimi oczyma, hahahaha... a może myślałeś że przypadkiem udało ci się uciec z mojego laboratorium... tak jestem twoim dłużnikiem, gdyby nie ty nie zdołałbym tak łatwo porwać tych Aburame.. tak ta sytuacja z całą pewnością była awaryjna tak więc dotychczas kryjący się na uboczu Kyyo  trzymając ręce w kieszeni zrównał się z władającą lalkami Ayane bez słów wpatrując się w Murasakiego, zaś co się tyczy dziewczyny to jej lalka zdołała umknąć atakowi zastąpiona przez Karasu trwającą w kawałkach, no nic chyba nie trzeba mówić że atak lalki Mitoa był w obecnej sytuacji wręcz zbędny a nawet szkodliwy bowiem sama się unieruchomiła przygwożdżając do ziemi, ale plan trwał tak więc kolejna lalka która wcześniej zaraz po ewentualnym unieruchomieniu Kuroari miała ją zniszczyć poczęła szybko zmierzać w stronę kawałków lalki, nie wiem czy lalka w biegu otwierająca swój brzuch stwarzała zagrożenie, no chyba że była naszpikowana dziwnymi notkami a owa była...

Niestety dla wrogiej lalki taki moment nastąpił co za skutkowało transformacją lalki w kupkę pyłu, reasumując Mitoa posiadał już raczej tylko jedną lalkę zdolną do walki co przykuło jego uwagę, bądź co bądź nie spodziewał się że ktoś tak wyglądający.. no w ogóle kobieta będzie w stanie rozwalić niemal wszystkie jego zabawki -(Mitoa)kurwaa... czas się zabawić.. dostrzegł dwie jeszcze istniejące lalki niestety jedna nie reagowała na jego pociągnięcia ponieważ była przykuta do podłoża, więc pozostała jeszcze jedna, chyba Mitoa uznał że czas pokazać gówniarzerii stałą szkołę, w tym samym czasie Murasaki starał się rozbić w sensie psychicznym Sayato chyba bez skutku bo nie bacząc na Mitoa ruszył szarżą ku Murasakiemu tworząc w biegu klona z robali,
zaś Kyyo bo warto o nim wspomnieć znał umiejętności Mitoa wiedział że dziewczyna może nie mieć szans nawet w pozornej przewadze, więc starał się czekać na odpowiedni moment kiedy lalka Mitoa będzie związana walką i ruszyć na jej pana by zmusić go do raczej ciężkiej walki na dwa fronty.
Mitoa przejmując kontrolę nad w miarę całą lalką ruszył kukłą w stronę Kuroari szykując coś w zanadrzu.

Mitoa widząc sytuację w której coraz mocniej się pogrążał, nadal szarpiąc lalką  która była przytroczona do ziemi w końcu zdołał ją uwolnić, następnie łańcuchy u jej rąk z powrotem wciągnął do rąk lalki tak że wystawały z nich jedynie ostrza, wzbijając ją mocnym szarpnięciem w powietrze zasłonił się nią przed atakiem zmierzającej w jego stronę lalki, gwałtownymi szarpnięciami wprowadził kukłę Aburame w ruch obrotowy tak aby spotęgować cios przy ewentualnym zderzeniu, co się zaś tyczy drugiej lalki to na moment pozostawiona bez nadzoru została przebita jakimiś włóczniami z kamienia co spotkało się z irytacją Murasakiego który przez chwilę przyglądał się całemu zajściu a przynajmniej do momentu w którym został związany walką z własnym synem.