Ninja Clan Wars

Wreszcie dotarliśmy do Dainamaito. Odstawiłem Nanę i zacząłem się rozciągać, bo podróż z niesieniem była lekko męcząca.
- Oto jesteśmy. Musimy teraz czekać tylko na kogoś z klanu Kiyoshi i jakieś nowe informacje... - Powiedziałem. Musieliśmy czekać.
- Oby to było coś poważnego... Nie chcę marnować czasu na byle misyjkę z marnym zarobkiem... - Pomyślałem, czekając na towarzysza.
- Ciekawe kto to będzie... Może ten cały Gamatt...?

- Niewiele wiem o ich zdolnościach. Widziałem jedynie jednego przedstawiciela tego klanu. Posiadał specyficzny styl walki, w którym używał siedmiu mieczy. Był mistrzem w walce bronią białą... Nie widziałem jednak jego umiejętności pokroju Kekkei Genkai.. Słyszałem jednak o tym, że potrafią manipulować kryształem... - Odpowiedziałem na pytanie małej.
- Ciekawe co jeszcze pokaże... - Pomyślałem, spoglądając na niebo. Nie było nigdzie żadnego elementu otoczenia na który możnaby było zawiesić oko, co było dość denerwujące.
- Pozostaje czytać aż przyjdzie...

Gdy wszyscy wybrani do tego zadania wędrowcy zebrali się w jednym miejscu dosłownie chwilę później za skały wyszła nieznana postać. Odziana była w szarą szatę, przepasaną charakterystycznym brązowym pasem na biodrach, sama gdzieniegdzie była przypalona, najbardziej charakterystyczny był chyba wypalony do łokcia rękaw prawej zabandażowanej ręki. W kilku miejscach też na stroju da się zauważyć plamy po zaschniętej krwi oraz błota, głowa zakryta kapturem a sama twarz zasłonięta była maską przedstawiającą sokoła. Postać niezgrabnie podeszła na wszystkich i poruszyła głową jakby przeglądała oczekiwane "wsparcie". W końcu za kawałka drewna wydobył się gruby męski głos.
- Dziękuję, że przybyliście sojusznicy z klanu Uchiha.- Wtedy maska przesunęła się w stronę jedynego Kyoshi.
- Witam i ciebie mistrzu, żałuję że nasze ścieżki nigdy się nie spotkały kiedy żyłem jeszcze w Baigai. Będę się streszczał gdyż i tak zmarnowaliśmy już dużo czasu, liczę że starszyzna poinformowała wszystkich do jakiej frakcji należę, więc ten temat ominę i przejdę do rzeczy. Otóż ja i mój towarzysz miesiąc temu trafiliśmy na trop jednego z współpracowników Basai'a i podążaliśmy za nim aż do Opuszczonego miasta. Niestety okazało się, że Basai nie brał do siebie byle kogo i nasz cel w jakiś sposób dowiedział się, iż podążamy za nim. W opuszczonym mieście  przygotował zasadzkę, na własne oczy widziałem jak przyzwał kapsułę, z której wyszedł jeden z tych klonów. To co on z nami zrobił to była masakra, nie mam pojęcia co stało się z moim towarzyszem ponieważ straciłem go z oczu podczas odwrotu. Klon dalej czai się gdzieś w ruinach, trzeba go znaleźć i zniszczyć, stamtąd też musicie odnaleźć trop człowieka, którego śledziliśmy. Mam nadzieje, że to dziecko to tylko przypadek.- Tutaj wyraźnie zwrócił się w kierunku małej Nana.

Więc będziemy ścigać współpracownika Basai'a... - pomyślał Uchiha, odwracając wzrok w kierunku Gamatt'a. Miał nadzieję, że nie będzie musiał działać jako dowódca w tym zadaniu. Jednak Ci, którzy go znają, wiedzą do czego jest zdolny... zwłaszcza gdy chodzi o plan działania.
- Zatem przed nami dość ciężka sprawa. - zaczął mówić czarnowłosy, podchodząc bliżej przyjaciela. - Dobrze chociaż wiedzieć, o co dokładnie chodzi. - dodał z lekkim uśmieszkiem i nutką drwiny.
Fakt, do tej pory chłopak nie wiedział praktycznie nic, poza miejscem spotkania. A teraz przyjdzie im się zmierzyć z zapewne silnym przeciwnikiem... którego na dodatek muszą sami znaleźć.
- Jeśli w tych ruinach wciąż są pułapki... cóż, będziemy musieli działać ostrożnie. - dodał na koniec, zamyślając się nad jakimś rozwiązaniem.

Przybyli dwaj nieznani mi osobnicy i zaczęli coś gadać do Ichitsu. Nie wiedziałam co zrobić, a w dodatku byłam lekko speszona tą sytuacją. Przyglądałam się im, ale nic więcej nie mogłam zrobić, bo ich nie znam, a po głowie oberwać nie chcę. Po tej dwójce zza krzaków wyszedł jeszcze jeden tajemniczy jegomość. Można było zauważyć, że dość niedawno odbył bój. Nie tylko ranny, a również niemiły. Cóż się dziwić, ale mała jestem i jeszcze słaba.
- Ja mu jeszcze pokażę! - pomyślałam na temat jego komentarza. Zmierzyłam go wzrokiem, ale siedziałam cicho i się nie odzywałam. I wtedy Ichitsu stanął w mojej obronie, za co szczerze w głębi duszy mu podziękowałam. Nie wiedziałam kto to jakiś tam Basai, więc nic nie powiedziałam i czekałam, aż grupa coś postanowi.

I tak oto po krótkiej podróży dotarłem na miejsce. po sprawdzeniu całego swojego ekwipunku przysiadłem na kamieniu i zacząłem odpoczywać. Rozmyślałem o mojej ostatniej przygodzie. Senti, mój przyjaciel po raz kolejny wyruszył samotnie by trenować. Martwiłem się o niego, jednak nadal czuje, że dobrze zrobiłem pozwalając mu iść. Nie mogę go przecież trzymać na siłę przy sobie. Jeśli na prawdę jest moim przyjacielem to wróci. Jeszcze silniejszy i trudniejszy do pokonania. Będzie z niego bardzo dobry kompan. Mogę mieć tylko nadzieję, że ten dobry i poczciwy człowiek nie zmieni się. Że nie stanie się z nim to co się stało z Matsuo.

Długo nie dane mi było cieszyć się spokojem oraz samotnością. Usłyszałem ciche stuknięcie drzew oraz zobaczyłem ich nienaturalny ruch. Wszystko wskazywało na to, że jednak nie jestem sam.
Świetnie, mam nadzieję, że nie będę musiał walczyć pomyślałem po czym w moich oczach pojawił się sharingan. Na moim prawym barku nadal znajdował się niewielki skorpion, który towarzyszył mi od skończonej przygody w Bazie Basaia. Yasuhiko także coś usłyszał, gdyż rzekł do mnie cicho.
Chłopcze, prawdopodobnie nie dane jest Ci się zmierzyć z jedną osobą. po tych słowach przyjąłem pozycję obronną i starałem się być wyczulony na wszystko.


[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Ostatnio edytowany przez Gisaku (2012-04-20 23:16:26)

Stałem spokojnie w miejscu, pozycji obronnej gdy nagle pojawiły się przede mną trzy postacie. Zacząłem wstępną analizę ludzi.
Ten pierwszy to najprawdopodobniej Namikadze. Niezwykle szybkie skurczybyki. Ten fioletowooki to zapewne Kiyoshi. Tak jak Gamatt. Ludzie Ci mają dobrą defensywę. A ta trzecia to.. no właśnie kto ? I skąd ona zna moje Imię ? te myśli właśnie krążyły po mojej głowie
Skąd znasz moje imię i czego w ogóle ode mnie chcecie ? spytałem lekko poddenerwowany cała sytuacją. Cały czas jednak gotowy byłem by zaatakować lub zacząć się bronić

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]