Ninja Clan Wars

Theme

2 lata... Minęły już 2 lata od ostatniego ciekawego wydarzenia. Czyżby los postanowił, aby moja "przygoda" zakończyła się własnie teraz? Czy już koniec wspaniałych czasów, kiedy coś się działo?... Całe szczęście, że "on" wykonał ruch, przynajmniej coś się dzieje...

Rozmyślałem siedząc na tronie, gdy z całego transu wyrwał mnie odgłos treningu mojego ucznia - Ichitsu. Wstałem z mojego "tronu", po czym podszedłem do drzwi wyjściowych.
- Panoszy się bóg wie gdzie już kilka dobrych miesięcy idę sprowadzić go spowrotem, kiedy zakończysz trening udaj się za mną do Hidari... - Po tych słowach wręcz zniknąłem. Miałem zamiar najpierw udać się do mojej, jak i mojego ucznia rodzimej prowincji - Hidari. Podejrzewałem, że to tam uciekł i się schował.
[z/t ---> Yu no Kuni - Grób Eizo]

Po "ceremonii przejścia", wymaganej do otrzymania dostępu do kryjówki, znalazłem się w głównej sali. Wszedłem dalej i usiadłem w pobliżu tronu Matsuo, po czym zacząłem medytację. Znów znalazłem się w tym samym miejscu, jednakże przede mną stał mężczyzna. Ten sam, który pomagał mi przez ostatnie kilka lat.
- Ech, Ichi, Ichi. Widzę, że robisz postępy... Zaprawdę godne pochwały. Twój mistrz ma rację, wspominając że dążysz do Mocy. Dąż, dąż dalej. Być może już wkrótce stanę na twojej drodze po raz kolejny, ale nie w twym umyśle. Chakra, która w tobie drzemie. Już wkrótce powinieneś znaleźć sposób jej ujścia. Chyba, że po raz kolejny staniesz twarzą w twarz z Bijuu. Dobrze wiesz, że nie lubię konkurencji, ale twierdzę że każdy Ogoniasty powinien zostać uwięziony. Nawet w tobie, Ichiś. Jakikolwiek. Ćwicz, musisz stać się silniejszy, bo jeśli wkrótce otrzymasz swojego demona, możesz go nie utrzymać...
- Jak to "otrzymam"? Co masz na myśli?
- Znasz opowieść o Mędrcu Sześciu Ścieżek? To był Jinchuuriki. Jinchuuriki Juubiego. Dziesięcioogoniastego. Do tej pory poznałeś na żywo tylko jednego, Nekomatę. Jeśli akcje naszych przeciwników będą toczyć się dalej, możesz spotkać nie tylko Nibiego. Jak wiesz, są przecież inne. Do tego czasu powinieneś opanować Kalejdoskop. Jeśli nie... Możesz być zgubiony...
W tym momencie zapadłem w dość głęboki sen, który nie był już częścią medytacji.

Wybudził mnie odgłos zamykanych drzwi. Gisaku wkroczył i powiedział, abym spotkał się z nim za godzinę. Kiwnąłem głową i wróciłem do medytacji. Nie mogłem jednak się w nią znów wprowadzić, dlatego czekałem. Gdy już udało mi się przeczekać godzinę, ruszyłem w stronę kwater. Stanąłem przed drzwiami do pokoju Gisa, po czym zapukałem i po chwili wszedłem. Gdy już byłem w środku zamknąłem drzwi.
- O co chodzi, Gis? - Spytałem kompana. Nie zauważałem na razie niczego dziwnego w wyglądzie chłopaka, ani także w jego zachowaniu.

Zmrużyłem oczy, gdy Gisaku zaczął rzucać tak dziwnymi pytaniami.
- Albo coś knuje, albo coś się stało... - Pomyślałem, ale odpowiedziałem na pytanie. Jednak nie odpowiedziałem słowem, tylko wystawiłem rękę. Ta po chwili pokryła się niebieską Chakrą.
- Moje ostatnie osiągnięcie: Chakra no Mesu. Mam zamiar też nauczyć się kilku kolejnych technik. Czemu pytasz? - Odpowiedziałem i spytałem jednocześnie. Zachowanie Gisaku wydawało mi się co najmniej dziwne i lekko podejrzane.
- Nawet jeśli jest przyjazny, to nigdy się tak nie zachowywał...

- Nie. - Odpowiedziałem krótko.
- Ktoś bardzo bliski? Ciekawe o kogo tu chodzi... Jeśli naprawdę chodzi mu tylko o moje bezpieczeństwo, to po co mu wiedza na temat moich technik...? - Pomyślałem i spojrzałem na Gisaku. Coś się w nim zmieniło.
- Ale jeśli chcesz wiedzieć co mam zamiar jeszcze wytrenować, to pytaj śmiało. Niektórych technik sam mógłbym cię nauczyć, jeśli tylko byś tego chciał... - Dodałem, starając się nie być dłużnym w uprzejmościach. Teraz, gdy Matsuo jeszcze siedzi w Airando, mogę sobie pozwolić na to. W końcu nie byliśmy ograniczani przez jego wolę...

- Misja? Przydałaby mi się odrobina doświadczenia w tych sprawach. Jak na razie niewiele przygód prócz walki sprzed dwóch lat mnie spotkało... - Odpowiedziałem na propozycję chłopaka. - Jednakże Matsuo-sensei nie byłby zachwycony jakby nas tu nie spotkał. W końcu mieliśmy na niego czekać w kryjówce. Na mój gust powinniśmy poznać jego zdanie jak na razie. Poza tym, chciałbym jeszcze z nim potrenować kilka rzeczy, nie chcę wyskakiwać bez odpowiedniego wachlarza technik, zwłaszcza że mój jedyny ekwipunek to kilka noży... - Dodałem i spuściłem głowę. Jednakże Gisaku znów przykuł mą uwagę. Swoją raną. Skrzywiłem się, widząc przecięcie na taką skalę. Widać jednak było że Gisaku niewiele sobie z tego robił.

Wolnym krokiem wszedłem do głównej komnaty dezaktywując sharingan'a. W niej było pusto, żadnej żywej duszy, jednak echo w tym cichym miejscu mogło się roznosić z nawet najmniejszego kącika, dlatego od razu usłyszałem głos uczniów, nie słyszałem ich rozmowy wyraźnie i jakoś mnie to teraz nie interesowało. Usiadłem na swoim głównym siedzeniu, tuż koło insygnii, po czym wziąłem ją do ręki i zacząłem dokładnie oglądać, zupełnie jak by ten mały przedmiot był pojemnikiem na wspomnienia, których teraz szukam. Zamyśliłem się również w swoich "poszukiwaniach" dlatego nie zwróciłem uwagi na otaczający mnie świat.

Gisaku usłyszał kroki w oddali. Chłopak wiedział, kto wszedł. Uchiha powiadomił przyjaciela
Już tu jest rzekł spokojnie po czym wyszedł ze swojej komnaty. Gisaku szedł wolno w stronę Matsuo, kóry teraz bawił się insygnia władzy. Gisaku stał wyprostowany i patrzył na mistrza by po chwili rzec.
Witaj Matsuo. Jak widzisz stoje tutaj, nie uciekłem. Chcę nadal być twoim uczniem. wszystkie te słowa powiedział Gisaku niezwykle pewnie, spokojnie oraz wolno. Chciał by Matsuo zapamiętał je na długo. Nie oczekiwał odpowiedzi. Chciał po prostu pokazać, że nie ma zamiaru uciekać.
Co teraz zrobisz, mistrzu     pomyślał Gisaku