Ninja Clan Wars

Po zejściu z pokładu statku od razu udałem się w kierunku lasu. Miałem nadzieję, że zdążę. Byłem mocno zdziwiony, gdy okazało się, że jeszcze go tutaj nie ma. Było mi to jednak na rękę. Będzie miał niezłą niespodziankę, gdy będzie tędy przechodził. Sam teraz postanowiłem wejść na drzewo i ulokować się gdzieś na dużej, wygodnej gałęzi. Byłem w dalszym ciągu zmęczony i senny. Póki go jednak tu nie było mogłem zrobić sobie małą drzemkę i zregenerować utracone podczas podróży siły. Jednocześnie miałem nadzieję, że nie żadna nieprzyjemność mnie tu nie spotka.

Idąc coraz dalej i pogłębiając się w czeluście ciemnego lasu, widziałeś jedynie promienie jasnego słońca padające na miękką glebę. Co chwile mijałeś duże, porośnięte drzewo z ogromną, zieloną koroną. Nie było tutaj nic nadzwyczajnego zwykły las można by rzec. Oczywiście nie brakowało także krzewów, kwiatów oraz innej roślinności sprzyjającej w tych klimatach. Gdy pogrążałeś się w odpoczynku po treningu, zauważyłeś coś czarnego leżącego na ziemi, jakieś dwadzieścia metrów od ciebie. Dopiero potem podchodząc bliżej zdałeś sobię sprawę, że to pewna osoba leżąca na ziemi owinięta płasczem ; prawdopodobnie płakała.
- Pomocy ! Pomóżcie mi ! - Takie hałaśliwe dźwięki i krzyki, w tym momencie docierały do twoich uszu. Pewna osoba leżąc na ziemi co chwila przecierała swoje oczy długim czarnym i ciemnym rękawem.

Las, do cholery las, kurde las, las... Nie wiem dlaczego tak bardzo się zastanawiałem nad tym lasem, dlaczego tak się nim podniecałem, przecież to zwykły las, do tego byłem z nim już zyliard razy. Toż ta ludzka psychika jest jakaś porąbana. Nie da się po prostu przejść obojętnie obok tego kawałka ziemi obrośniętego wielkimi kawałkami drewna, no do cholery nie da! Prawa półkula, podobno ta odpowiedzialna za myślenie abstrakcyjne, a może była to lewa? Zresztą nie ważne, któraś z tych półkul musi mieć teraz ze mnie niezłą bekę, jak sam się sobie myślę dlaczego podniecam się lasem. No cóż nikt nie mówił, że ludzie są normalni... Szedłem od mojej kwatery w osadzie samotników, ponieważ chciałem się przejść, nie da się tego jakoś skomplikować, że wyszedłem podziwiać naturę, bo tak nie jest. Poszedłem się przejść, dobra? Tylko to, a że w kraju Wody dużo lasów i ten nie jest tak daleko od kryjówki to po prostu na niego wypadło, bez żadnych spekulacji, że coś ważnego mnie tutaj przywiało... Koniec tematu!
A więc, szedłem sobie przez las spokojnie wyciszając się, odprężyłem się i zapomniałem o błogim świecie, no ale coś, a raczej ktoś mi w tym przeszkodził. Co on robił to nie wiem. On? Tak to najpewniej był on, bo na dziewczynę to miał tak trochę za ostre rysy twarzy na i do tego lekki zarost, kurde, gdyby była to kobieta to bym trzymał się od niej na kilometr. Leżał, no i chyba spał lub odpoczywał, pieprzony umyśle, przestań mnie zmuszać do tych cholernych rozmyślań nad takimi gównami, bo sprawie, że umrzesz... Da faq, zapomniałem, że ja też bym wtedy umarł. Znowu wygrał ten sukinkot.
Wracając do tego dziwnie ubranego gościa.
- Ej panie, możesz mi powiedzieć co tutaj robisz? - Powiedziałem trzymając luźno dłoń na rękojeści katany.

Na mojej twarzy pojawiło się zdziwienia, dość duże zdziwienie, jakiś kurde gościu, którego nigdy w życiu nie widziałem powiedział właśnie, że na mnie czekał. Dziwne co? Nie, to nie jest dziwne to jest porąbane dokładnie tak samo jak mój mózg, który za każdym razem zmusza mnie do myślenia nad wszystkim co zobaczę.
- Ale o co ci chodzi człowieku? - Zapytałem patrząc na niego z wielkim zdziwieniem, moja dłoń coraz mocniej zaciskała się na rękojeści katany, jakiś nieznajomy właśnie mi powiedział, że kazałem mu na siebie czekać! - Powiedz mi o co Ci chodzi, ale najpierw przestań chodzić w okół mnie! Jestem zwykłym dzieciakiem, a nie jakimś gównem do przyglądania się... -

Ciekawe o co mu chodzi? Przecież jedyne niezwykłe we mnie jest to, że... no właśnie nie wiele osób o tym wie. Jestem ostatnim posiadaczem Kekkei Genkai klanu Yuki, co się również równo no, z unikalnością. Być jedynym użytkownikiem Hyoutonu na świecie jeszcze nie potrafiąc go świadomie używać. Głupia sprawa, nawet bardzo. Jednak co ten człowiek ode mnie chce? Jestem przecież zwykłym dzieciakiem, a on się zachowuje jakbym był jakimś wielkim ninja, który potrafi korzystać w pełni ze swojego Kekkei Genkai. Co ja potrafię? Troszeczkę pomachać kataną i tyle, nikt mnie nie uczył zbyt często Ninjutsu, abym jakoś umiał używać silnych technik.
- Jestem zwykłym dzieciakiem, nie opanowałem żadnych specjalnych mocy, więc o co ci chodzi? - Zapytałem się spokojnie po czym zacząłem biec prosto na tego gościa, przyspieszenie zawsze miałem dobre więc szybko do niego doszedłem wyjmując po drodze katanę tak, że ostrze było skierowane do dołu.(Wyjąłem tą samą ręką, po której stronie miałem katanę) Wykonałem szybkie cięcie od dołu do góry po skosie, nie miałem nadziei, że to się uda, on był przygotowany na takie coś. Tuż po tym ataku idąc z impetem wbiłem się w nieznajomego barkiem chcąc wytracić go z równowagi po czym wykonując obrót "wyrzuciłem" w jego ramię moją piętę.
- Co dokładnie o mnie słyszałeś? -

Jedno było pewne. Kobieta całkowicie pogrążyła się w smutku, żalu i goryczy. Oczy miała piękne. Senti lubił niebieski kolor. Przypominał mu kolor wody w strumykach. Woda była jego żywiołem. Włosy zaś kojarzyły mu się z trawą, którą równie mocno lubił.

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

__________________________

Akcept by Katsuro

    Nie było innego wyboru niż pomoc nieznajomej. Nie znał jej, a ubiór wskazywał na niski stan majątkowy rodziny. Na rekompensatę nie ma co liczyć. To było nieważne. Zdawał sobie sprawę, jakie uczucia targają kobietą. Wyobrażał sobie, jak musi być upokorzona, skoro nie potrafiła obronić swego dziecka. Tamte sukinsyny, zapłacą za to i to srogo. Chłopak uderzył pięścią w dłoń. Nie było czasu do stracenia. Gdy kobieta przekazała niezbędne informacje, natychmiast ruszył na zachód. Towarzyszyło mu rządza. Rządza krwi.
- Dzisiaj przeleje się krew, a zło odniesie porażkę. Pora wkroczyć w świat ninja.

Ostatnio edytowany przez Senti (2012-02-07 16:48:04)

W tej walce nie miałem zamiaru wykorzystywać żadnych broni, ani jutsu. Była to tylko mała bitwa rozpoznawcza, dlatego też nie widziałem sensu by walczyć w jakimś stopniu na serio. Widząc zmierzające ostrze do dołu w moim kierunku, szybkim ruchem lewej ręki za pomocą jedynie kolców znajdujących się na rękawicy zablokowałem atak kataną. Atak piętą starałem się zignorować zachowując maksymalną równowagę. Kamizelka, w którą jestem ubrany powinna zamortyzować taki atak.


[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

________________________

Akcept by Katsuro

- Bardzo wiele rzeczy. Tylko nie bądź aż taki dumny z siebie. Nie wszystkie były dobre. - Tu na mojej twarzy pojawił się szelmowski uśmiech.
- Potrafisz wykonać jakąś technikę? - Zapytałem prosto z mostu. Chciałem od razu sprawdzić na co go stać i nie marnować cennego czasu, który można by było lepiej spożytkować.

Ostatnio edytowany przez Katsuro (2012-02-07 18:25:19)

Słuchałem całej tej przemowy z wesołą miną na twarzy, chociaż mogło wydawać się to niestosowne. Gdy chłopak wreszcie skończył mówić, ja zabrałem głos:
- Mam nadzieję, że z natury nie jesteś aż tak gadatliwy i ten słowotok był związany z przypływem chwili. W każdym razie możesz się cieszyć, bo właśnie teraz przejmuję Cię na czas nieokreślony pod swoje skrzydła. Na razie pozostaniemy tutaj. Jednak nie możemy tracić czasu i od razu zabieramy się do pracy. Myślę, że na początku wypadałoby nauczyć Cię kilku podstawowych jutsu, żebyś nie był już taki bezbronny. - Mówiłem to wszystko głosem stanowczym. Czekałem jednak po tym na reakcję chłopaka. Dałem mu chwilę by się z tym wszystkim mógł oswoić.