Ninja Clan Wars

Nie udało się trafić mojego smoka ponieważ cały czas poruszałem się na nim jak wspomniałem we wcześniejszym poście. W sumie był to całkiem dobry ruch by nie pozostawać biernym. Cały czas zastanawiałem się jak to jest możliwe, że mimo mgły mój przeciwnik tak dobrze wie gdzie jestem. Regenerowałem chakrę oczekując na ten cudowny moment, gdy mgła wreszcie opadnie.
- Ten szczur ma zamiar wciąż się ukrywać? - krzyknąłem do Ichitsu zaczynając się nudzić latając w kółko na smoku.

Mgła robiła się coraz bardziej przejrzysta a mój smok wciąż się przemieszczał. Nie muszę chyba komentować, że próby ataków Hiroshiego spełzły na niczym. Byłem zbyt ruchliwy a i dystans nas dzielący nie był wcale taki mały.
Mgła powoli zanikała a ja zregenerowałem już dość sporo chakry. Niedługo mogę przejść do ostatecznej ofensywy. Obok mnie latały 2 mniejsze orzełki i czekały na to by zaatakować Uchihe. Nie chcę go zabić daltego zmniejszę siłę wybuchu. Jestem gotowy...
- Wciąż czekam - wykrzyczałem.

Mgła opadła a ja widziałem już swój cel na środku skał. Smok od razu skierował się na niego. Szybko zleciałem na ziemie a smok od razu zeżarł Hiro. Jednak to chyba nie był on... Normalny człowiek walczyłby i próbował się wydostać a ten tego nie robił. Na dole został również mój klon, który zaczął przeszukiwać okolicę. Pomogły mu w tym moje 2 orzełki z gliny. Smok również zaczął się rozglądać a ja przygotowywałem się do ostatecznego uderzenia. Cały czas byłem uważny.
- Zapraszam wystraszony kociaku - krzyknąłem.

To była najgłupsza rzecz jaką młodzieniec mógł zrobić. Uniknąć 2 pędzących orzełków tylko dlatego, że ma się Sharingana? Raczej wątpliwe. Jeden z nich wybuchł tuż za młodzieńcem wpychając Uchihę tuż pod mojego smoka. Ten przydeptał dzieciaka a stojący obok dużego glinianego smoka ja zacząłem bić brawo. Chwyciłem kosę klanową i przyłożyłem ją do rąk Horoshiego.
- To chyba już koniec. - powiedziałem spokojnie delikatnie się uśmiechając. Jak każda walka ta również ma swój koniec. Udało mi się pokonać Uchihę ale sądzę, że to nie moja ostatnia walka z przedstawicielem tego pięknego klanu.
Hiroshi, jeśli mój ruch tylko się powiódł, jest poparzony. Gliniany smok nie nacisnął go mocno, by nie zrobić chłopakowi dużej krzywdy. Moja kosa nadal wisi nad jego dłońmi, jeden nieproszony ruch i chłopaka dłonie wbite zostaną w ziemie.

Odsunąłem się od Hiro a z mojej prawej nadleciał do mnie ptak z listem. Otworzyłem kopertę i zacząłem czytać. Otóż dane mi było reprezentować swój klan jako jeden z lepszych jego młodszych przedstawicieli. Pomogłem Hiro wstać, oczywiście wcześniej dostał on od Ichitsu.
- Ichitsu bardzo dziękuje za przyjęcie, ale wzywa mnie mój klan. Muszę go godnie reprezentować - to mówiąc podałem swojemu nowemu mistrzowi kartkę. - Żegnaj Hiro, to był zaszczyt walczyć z Tobą. Cieszę się, że jesteśmy po jednej stronie. Ale następnym razem nie szarżuj tak przy moich dziełach. Sztuką jest wybuch, pamiętaj!. - to mówiąc odebrałem kartkę od Ichitsu i dezaktywowałem wszystkie swoje dzieła.

[z/t ->Tsuki no kuni]

Ostatnio edytowany przez Gishi (2013-06-11 20:29:08)

       Ichitsu stał sobie pośród Skalistych gór, które niejedno widziały i były świadkiem. Wiele rzeczy wydarzyło się w ich terenach, o których tak naprawdę tylko one wiedzą. Teraz jednak nie miało się zdarzyć nic epickiego, ani nawet interesującego, oprócz dla Ichitsu.
       Ichitsu mógł z oddali dojrzeć orła, który krążył nad nim od dobrych kilku chwil. Gdy spotkały się wzrokiem te dwie istoty, ptak obniżył lot, aż wylądował przed nim na ziemi. Przy nóżce dało się zauważyć karteczkę - najwyraźniej była to wiadomość dla niego i to nie byle od kogo, bo ptaki przysyłała zazwyczaj rada.
       Uchiha po zerknięciu na wiadomość wyczytał z niej, że jest wzywany do budynku Lidera klanu w trybie natychmiastowym. Nic więcej dla jego oczu nie napisano. Ptaszysko odleciało zostawiając go bez większej ilości informacji.

Przybyłem do tego miejsca. Można tu było z łatwością zginąć. Wiedziałem, że wystarczy tylko jeden błąd, a to miejsce stanie się moim grobem, ale czy to miejsce nie jest przypadkiem doskonałe na trening? Dzięki właśnie takiemu otoczeniu będę miał pewność, że nauczona technika będzie mogła być wykorzystana w każdej sytuacji.
[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]
______________________

Akcept by Katsuro

Po skończonym treningu zacząłem iść dalej. Po pewnym czasie wędrówki zauważyłem jakieś spokojniejsze miejsce. Postanowiłem tutaj odpocząć i położyć się, ponieważ byłem już trochę zmęczony, a każdy ninja musi być gotowy na każdą sytuację, a co za tym idzie, być wypoczętym. Zanim się obejrzałem, zasnąłem.

Ostatnio edytowany przez Katsuro (2013-11-15 19:46:00)

Szedłem sobie spokojnie przez góry. Trzymałem głowę prosto i patrzyłem w górę. Było częściowe zachmurzenie. Na niebie widać było wiele ptaków. Każdy ruch był taki płynny. Widząc tak bardzo ruchliwe stworzenia od razu zapragnąłem sam rozpocząć trening, bo wiedziałem, że nawet te istoty potrzebowały go by móc latać
[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]
______________________

Akcept by Katsuro

Po treningu czułem się trochę zmęczony, więc postanowiłem sobie trochę odpocząć. Wiedziałem, że na dzisiaj zrobiłem już wyjątkowo dużo i nie ma sensu dalej się przemęczać. W końcu nie miałem jak na razie żadnego celu jaki miałbym wykonać, więc zrobię sobie przerwę póki jeszcze nie mam co robić. Po tych rozmyślaniach położyłem się obserwując niebo.

Ostatnio edytowany przez Katsuro (2013-11-18 23:44:44)

Kaito po ciężkim treningu w koncu zasnął pod gołym niebem, sne niewinnego. Chociaz czy tak do końca niewinnego? Nie mnie to oceniać. W kazdym bądź razie morfeusz wziął go w swoje objęcia, posyłając mu przyjemne obrazy walki oraz spotkan z pięknymi kobietami. Jak dlugi i piekny mógłby byc to sen gdyby... No właśnie... Gdyby...
Brac go! Głośny krzyk wzbudził chłopaka, jednak zanim jego zaspane ciało zdołało sie zorientować co sie dzieje, jego twarz oraz tora zostaly zakryte płachta, oraz przymocowane do ziemi. Z odgłosów oraz orientacji a propo wlasnego ciała, zdolal sie domyśleć ze przytrzymuje go i próbuje związać dwóch mężczyzn. Z lewej strony mężczyzna trzymał za ramiona  i cale ciało przy ziemi (siła:55 ), zas drugi próbował złapać ręce i obcwiążać je sznurem. (siła: 45) Płachta delikatnie przyduszała , chociaż nie bylo większych problemow z oddychaniem. No chyba ze dodać do tego smród błota, krwi i potu. Kto wie do czego wczesniej była użyta ta sciera. Kaito na szczescie mial wolne nogi, chociaz średnio mogł cos z nimi zrobić. Lezal na brzuchu z rękoma za plecami, skreconymi w dosc niewygodny sposób. Jak sobie poradzi...



[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Ostatnio edytowany przez Straznik 2 (2013-11-27 09:55:00)

Zamknął byś się. Odrzekł jeden z mężczyźn, przygnuatajac twoja głowę do ziemi, skutecznie cie otumaniajac   byś nie był wstanie wykonać swojej sztuczki z lodem. Wszystko szlo nie po twojej myśli. To byl chyba koniec... Chociaż...
Ku*wa mac Yasha, to chyba nie on! Wrzasna drugi mężczyzna. Mogłeś poczuc nagle szarpniecie w okolicy głowy, a szmata założoną na głowę została zdjeta. Dopiero byłeś wstanie zobaczyć ze zrobilo sie juz ciemno. Wystarczająco byś nie mogł dokładnie zobaczyc nachylonych nad toba twarzy , ktore ci sie przygladaly.
Ku*wa mac, rzeczywiście. Sorry młody juz cie puszczamy. Tylko bez numerów.Mogłeś poczuc jak uścisk na dłoniach i ramionach zelzał. Wolność została ci zwrócona, zas nad toba stało dwóch mężczyźn, oddalonych o metr, prxygladajacych sie twoim poczynaniom. Wyglądali na wojownikow, gdyz każdy z nich mial przy ciele katane.
Wybacz chłopie. Szukamy kogoś w tej okolicy, a w takich ciemnosciach nie distrzeglismy pomyłki. Wolelismy zaryzykować niz dac szansę my ponownie uciec. Mam nadzieje ze nic ci nie jest. Rzucil w twoim kierunku i zaraz zaczeli cos do siebie szeptac. Niestety nie udalo ci sie usłyszeć o ci chodzi, chociaz biorąc pod uwage to co sie działo, najprawdopodobniej kogoś szukali.

Ostatnio edytowany przez Straznik 2 (2013-11-26 22:01:27)

Mężczyźni spojrzeli sie na ciebie ze zdziwieniem, a następnie spojrzeli po sobie.
Dzieciaku schowaj ta swoja zabawkę. Jeżeli chcesz z nami walczyć zostaw swoj miecz a nie jakis scyzoryk do pomocy. Widać  jednak ze umiesz nosić godna wojownika broń. Zasmial sie jeden, zakładając ramiona ns krzyż na wysokości torsu.
Jesteśmy samurajami oszczędz sobie jeżeli chcesz byc żywy. Szukamy ronina, zbiega z naszej wioski który... Nie ważne. To i tak ciebie nie dotyczy. Machnął ręką, po czym skierowal swoje oblicze w kierunku swojego poprzedniego rozmówcy?
To co teraz robimy? Chyba urwalismy trop. Chociaż byc moze nie oddalil sie za bardzo u jeszcxe zdążymy? Patrząc na jego twarz , mozna bylo dostrzec zamyslenie, oraz krotka brodke na calym podbrodku, ktora to obecnie sie bawił.

Ostatnio edytowany przez Straznik 2 (2013-11-26 22:51:31)

Najwidoczniej miałeś wielkie ego, ktore dostrzegli twoi "przeciwnicy". Ścianą lodu wytworzyła sie, jednak nie byla zbyt duza ami gruba i nie stanowiła jakiegos większego problemu dla nich dwojga. Mimo wszystko najwyraźniej drugi osobnik postanowil nie przejmować sie walka towarzysza i jedynie obserwował całe zajscie. Przeciwnik wykonal unik se średnia gracja (reakcja: 45), lecz najwidoczniej nie zamierzał sie zbytnio bawić. Wykonał delikatny krok w bok, zas ostrze mignelo tuż przed jego torsem. Siłą rozpędu wyrzuciła cie trochę do przodu, co pozwoliło mężczyźnie na jedyny ruch jaki byl mu potrzebny, czyli postawienie ci nogi. Niestety runałes jak długi, na twoje szczescie amortyzujac sie rękoma.
Jestes głupi dzieciaku. Głupi ale dumny. Podobasz mi sie. Drugi samuraj w tym czasie znalazl sie juz obok i ponownie szepnął cos do kolegi. Wyglądało jakby cie obgadywali.
Mimo ze jestes ninja, masz w sobie ducha samuraja, jednak brak ci umiejętności i dyscypliny. Nie mozesz pozwolić sobie by gniew kierował twoimi ruchami. Słowa wypowiedziane byly przez druga osobę, lekko uśmiechająca sie pod nosem.
Honor i duma jest dla ciebie ważna. Jeżeli tak wazna jak dł nas, pomoż nam odnaleźć Ronina z naszego kraju. Twojej twarzy nie zna, gdy cie zauważy nie bedxie ostrożny. Oczywiscie mozemy tez dalej walczyć, jednak nie bedxie to pokaz twojej odwagi a głupoty. Wiec jak... Miałeś tutaj wybor, stojąc już na nogach, około trzech metrow od nich. Czy postanowisz ponownie zaatakować czy pomoc przybyszom.

Twoje żądania nie są wygórowane, jednak czy je spełnimy zobaczymy dopiero powszystkim. Jak myślisz czemu jesteśmy tutaj razem? Nasz przeciwnik jest silny, dlatego nie jesteśmy tak głupi i nie karzemy ci go szukać. Będziesz nam towarzyszył, przy okazji poznasz nasze zachowanie i myśli. Jeżeli wszystko pójdzie gładko, czeka cię piękna walka... Obyśmy tylko przeżyli. Jeden z mężczyzn podszedł do ciebie i wyciągnął rękę w twoim kierunku. Otwarta dłoń miała symbolizować oczywiście zapomnienie wszelkich win, oraz otwartą współpracę miedzy ludźmi, ogłaszającymi siebie szermierzami. Jeżeli wszystko wypadło po myśli, drugi mężczyzna także podchodzi i mówi.
Poszukiwany jest Fushida Kazuki, mężczyzna  w wieku koło dwudziestki. Jest dość dobrym wojownikiem, znanym ze swojej szybkości i zręczności. Czerwone krótkie włosy, blizna wzdłuż oka, średniego wzrostu. To chyba wszystko, czy chcesz coś jeszcze? Z tego co ostatnio dało się zauważyć, przebywa na tych terenach, jednaknie znamy ich zbyt dobrze. Nie jesteśmy stąd. A ty? Pytanie to oczywiscie dotyczyło znajomości terenu na którym się znajdowaliście.

-Zanjdujemy się w kraju Błyskawic w miejjscu zwanym Hidari,siedzibie klanu Uchiha. Nie to jest jednak naszym celem... No dobrze, skoro już tutaj jesteśmy,powinniśmy udać się w najbliższe miejsce, gdzie przebywają ludzie. Całkiem możliwe, że nasz uciekirnier, postanowił wtopić się w tłum. Jeżeli tak nie bedzie, niestety spełzniemy na niczym.
-Nie zapominajmy jaki przebiegły z niego lis. W końcu... A nie ważne. Tak yglądała krótka wymiana zdań między samurajami, po czym znacząco pokiwali w swoją stronę głowami. Najwidoczniej już ustalili co powinni robić.
-Udajemy się więc do Miuryioko. To miasto położone niedaleko stąd, a bedziemy mogli się chociaż rozejrzeć,no i przeczekać noc. Mam nadzieję że zapamiętałeś dane które ci podałęm, ponieważ może nam mignąć przed oczami, a wtedy możemy go nie znaleźć. Były to ostatnie instrukcje, wydane przez samurajów,zanim ruszyli w drogę. Czekali jedynie na twój odzew.


piszesz tu post z z/t ->Miuryioko a potem tam piszesz post i mnie informujesz

#3
Góry Skaliste. Miejsca spotkania młodego Yocharu i członka klanu Nara, który rzekomo miałby być kimś godnym zaufania w tej polityczno-militarnej grze. Nie można powiedzieć, że cieniści ninja mieliby być jakimiś parszywymi gnidami i typami spod ciemnej gwiazdy, ale ostatnie zaniedbania Uchiha Ichitsu zanim stał się liderem mogły być powodem do ewentualnego "rewanżu" na młodszych czerwonookich. Oczywiście wszystko było doprowadzone do końca, a przeprosiny przyjęte. Nie można jednak uważać, że każdy czuje się usatysfakcjonowany owymi przeprosinami, jakiekolwiek by one nie były.
Tak czy siak, Góry Skaliste były swojego rodzaju enklawą w kraju skąpanym w delikatnym słońcu i dość wysoką temperaturą. Powietrze było chłodniejsze u góry, ale niewielu ludzi ucieka tu przed gorącem. Stanowiło to idealne miejsce nieco bardziej tajnych spotkań.

#4
Yocharu sprawnie pokonywał terenową przeszkodę, jaką były góry same z siebie. Nawet zanim jeszcze młody Uchiha dotarł na nieco wyższe partie, był obserwowany. Kilka par oczu z ukrycia patrzyło jak z gracją wspina się by odebrać kolejną część zadania. Im wyżej był Yocharu, tym mniej ludzi go obserwowało, aż w końcu wszystkie oczy z niego "zeszły". W pewnym momencie w chyba najspokojniejszym miejscu zawiał wiatr na tyle silny, aby Uchiha musiał zaprzeć się całym ciałem, aby go nie zdmuchnęło. Gdy wicher ustał, członek Yugure mógł zauważyć człowieka z identyczną ozdobą, jaką dostał w paczce. Postać stanęła mu na drodze i nie mówiła nic. Była ubrana w długi do kostek płaszcz z bardzo głębokim kapturem. Dodatkowo miała zakryte usta materiałową maską. Postać trzymała dłonie w rękawach, jakby się modliła. Yocharu miał być może okazję odebrać zadanie.

#5
Zakapturzona i zamaskowana postać podniosła głowę. Yocharu mógł dostrzec w końcu oczy osoby, która stoi naprzeciw niego.
- A cień osłania przed zgaszeniem. - Odparł człowiek, który okazał się być mężczyzną. Zdjął on maskę z ust i kaptur z głowy. - Członek organizacji Yugure, jak mniemam? Szybko zareagowałeś na nasz list. To się ceni, zwłaszcza, że nie ma czasu do stracenia. I tak jest go mało... - Dodał mężczyzna, po czym odwrócił się i poszedł dalej, dając znak młodemu Uchiha, aby podążał za nim.
- Jak ci na imię, młody Uchiha? Trzeba się jakoś sensownie zwracać do kogoś, komu nie jest obojętny los klanu, prawda?

#6
Dwóch ninja szło nieco bezpieczniejszym szlakiem, do celu znanego tylko młodemu, niedawno zamaskowanemu mężczyźnie.
- Jestem Hagisaru Nara, jeden z lojalistów powoli wyniszczającego się rządu. Dowiesz się wszystkiego na miejscu. Dobrze jest mieć Uchiha po swojej stronie, wtedy nasz znak ma sens i rację bytu. - Odparł Nara.
W oddali widać było niewielką, kamiennodrewnianą chatkę. Najwyraźniej Hagisaru właśnie zmierzał w jej kierunku.
- Tam jest nasza baza. Znajdują się nam nasi ludzie oraz plany odparcia katastrofy. To ostatnia szansa aby wykonać ruch, gdyż później będzie za późno... - Dodał Hagisaru, wcześniej wskazując na ów budynek, do którego dochodziło dwoje ninja.

#7
Obaj ninja byli już blisko swojego celu, ale Hagisaru wyglądał na zdenerwowanego tym co widział.
- Coś tu jest nie tak... Poczekaj tu. - Szybkim poleceniem nakazał Yocharu pozostać na swoim miejscu, po czym sam ruszył truchtem do chatki. Jej drzwi były zamknięte, a spod nich wydobywał się fioletowy dym. Mocnym kopem Hagisaru wyważył drzwi, a z pomieszczenia buchła chmura ów dymu. Zaczął wynosić ciała z budynku, razem z innym zakapturzonym osobnikiem. Wyglądało to na atak na ich siedzibę. Pytanie tylko kto mógł cokolwiek wiedzieć o tym jakże tajnym zgromadzeniu? Yocharu ledwie zdecydował się na pomoc, a już wiele rzeczy stało pod znakiem zapytania. Gdy Hagisaru wyniósł wszystkich z pomieszczenia, gestem pokazał młodemu Uchiha aby podszedł.

#8
Hagisaru wyprowadził wszystkich z budynku, po czym starał wywołać u nich odruch kaszlu lub wymioty. Podobnie robił ten drugi.
- Yocharu, postaraj się odratować pozostałych dwóch. Rób to co my, może jeszcze przeżyją. - Powiedział Nara, jakby ignorując wszystko to co mówił młody Uchiha. Dopiero jakby później dotarło do niego, że chłopak chce znać tożsamość drugiego człowieka.
- Jestem Kirimai. Nie należę do Uchiha czy Nara, ale również chcę pomóc. - Powiedział drugi mężczyzna, wyprzedzając niejako próbę przedstawienia go przez Hagisaru.