Ninja Clan Wars

#8

     Młody Wyrzutek jak błyskawica przebił się przez zastępy opętanych furiatów, których szał nie znał absolutnie żadnych granic. Nawet zdrowego rozsądku. Bo kto normalny stawałby na drodze Wyrzutkowi, którego pstryknięcie palca mogło zabić tak słabych osobników? No może jest w tym trochę przesady, ale właśnie tak prezentowała się różnica poziomów między Yoshim, a pozostałą grupą wrogów. Drogę postanowił mu zagrodzić jeden z przeciwników pozbawionych rąk. Marnie skończył - pozbawiony głowy, która poszybowała w dal.

     Złapał chłopaka i odstawił go w pozornie bezpieczniejsze miejsce. Co prawda chwilę temu okazało się, że nie było wcale tak bezpieczne. Niemniej jednak można było po nim oczekiwać, że drugi raz nie będzie próbował czegoś takiego. I tak też się stało. Przyczepił się plecami do drzewa, a rękoma szukał na wszelki wypadek czegoś do złapania się. W międzyczasie Wyrzutek pozbył się kolejnego z oponentów. W jego stronę pędziło teraz dziesięć rozjuszonych furiatów, chcących pochwycić go w swoje ręce... [szybkość - 60].

Pozostała ilość "zombiaków": 10 (w tym jeden bez rąk)

#9

     Chłopak sapał, jakby był bardziej zmęczony tym wszystkim od Yoshiego, który naprawdę zajmował się czymś pochłaniającym energię. Wyglądał jednak tak, jakby odzyskał nieco zdrowego rozsądku. Było to dla niego ciężkie doświadczenie, lecz powoli wracał do siebie. Puścił drzewo, lecz cały czas opierał się o nie plecami. Ramiona splótł niepewnie na klatce piersiowej. Co jakiś czas spoglądał na dół, upewniając się co do swojego bezpieczeństwa. Choć z drugiej strony towarzyszyła mu silna osoba, więc szanse na śmierć drastycznie spadły.

     - Dzięki za ratunek. Nazywam się Hikari, mam osiemnaście lat. - odpowiedział. Przygryzł się potem w wargę. Wyrzutek wyglądał na starszego, lecz chłopak zdawał sobie sprawę, że są prawie równolatkami. Nie tyle po zachowaniu, co po wyglądzie mógł do tego dojść. Zdenerwowany całą sytuacją spojrzał się na dół. Tym razem jednak nie był to strach, tylko złość spowodowana absolutną bezradnością.

     - Moja ciekawość okazała się zgubna. Odwdzięczę Ci się w Ryo. - dodał, znów wracając wzrokiem w stronę Wyrzutka.

Pozostała ilość "zombiaków": 10 (w tym jeden bez rąk)

#10

     Chłopak dokładnie słuchał każdego słowa swojego wybawcy. Wyglądał przy tym, jakby słuchał co najmniej słowa bożego. Brakowało już tylko tego, by na kartce zaczął zapisywać usłyszane słowa - co oczywiście nie miałoby sensu. Niemniej jednak to porównanie idealnie odzwierciedlało sposób, w jaki postrzegał on Yoshiego. Nie ma się co dziwić. W końcu nie na co dzień spotyka się elitarnego ninja Organizacji Wyrzutków.

     - Naćpali się czegoś niedaleko tamtej dziwnej budowli... Teraz łażą dookoła i jedzą... ludzi. Jeszcze raz wielkie dzięki za ratunek... Bycie zjedzonym przez jakichś furiatów... Mam jeszcze tyle marzeń, chcę tak dużo osiągnąć. Całe życie przede mną, chciałbym spędzić je w jednym kawałku, a nie jako substancje odżywcze w organizmie tych- - urwał, przełykając ślinę i wracając umysłem do pytań, które zadał Wyrzutek.

     - To już raczej wszyscy. Nikt się nie zapuszcza tak daleko. Poza tym nikt już raczej nie będzie chciał włamać się do tamtej budowli. Każdy się niedługo będzie wzdrygał na samą myśl o tym, co spotkało tych dwudziestu kozaków. - dodał, stając się teraz niesamowicie rozmowny.

Pozostała ilość "zombiaków": 10 (w tym jeden bez rąk)

#11

     Hikari stracił trochę pewności, kiedy Yoshi spuścił się na dół. Znów usiadł na gałęzi, nie odrywając pleców od gałęzi. Jak się nie jest ninja, to łatwo spaść i coś sobie złamać z takiej wysokości. Dlatego znowu złapał się czego tylko mógł i nie puszczał. Odzyskał dzięki rozmowie z Yoshim trochę odwagi, ale wciąż czuł się niezbyt komfortowo.

     - Yoshimaru do boju! Skop im tyłki! - wrzasnął trochę piskliwym głosem. Szybko wracając do cichego obserwatora, starającego się nie spaść z drzewa.

     Zombie stały blisko drzewa i zdążył się stłoczyć w dość sporą grupę. Była w tym jedna zaleta, Yoshi nie mógł zostać okrążony. Przeciwnicy nie wyglądali na parających się myśleniem, wobec czego tak wykwintna strategia była daleko poza ich zdolnościami intelektualnymi. Zeskakując na ziemię, przykuł uwagę sześciu wrogów, w tym jednego bez rąk. Wszystkie się na niego rzuciły w tej samej chwili. Stały zbyt blisko, przez co jeden staranował drugiego, przez co cała grupa atakująca się wywaliła. Poza jednym. Był to ten bez rąk. Nie mając innej broni, musiał użyć zębów. Rzucił się na niego [Szybkość -> 50] z próbą wbicia kłów w szyję Wyrzutka. Najwyraźniej czuł się niezręcznie, podejmując tak radykalne środki...

Pozostała ilość "zombiaków": 10 (w tym jeden bez rąk)

Kolejne przejęcie sesji - tym razem na życzenie samego gracza

   Cóż mogło się stać innego jak upadek "żywego trupa", który próbował zaatakować Wyrzutka? Ano nic, więc ciało z głuchym łoskotem upadło na trawę. Widocznie wynaturzenia, których tak bardzo przestraszył się blondyn nie były tak wielkim wyzwaniem dla Yoshiego, które w tych walkach nie mógł znaleźć czegokolwiek godnego uwagi. Chwilę później Yoshi szykował się do dekapitacji następnego bezmózgiego - w tym momencie - człowieka.

   Naroktyki szkodzą, taką lekcje mogli wynieść blondyn wraz z Wyrzutkiem po dzisiejszym dniu. W porównaniu z tym co w swoich opowiadaniach na temat nielegalnych środków umieszczały starsze osoby to mogłoby być o wiele straszniejsze. Mogłoby, bo ludzie zamienienie w chodzące trupy wcale nie były takie przerażające. Były nie aż tak szybko, a mało tego w żaden sposób nie świeciły inteligencją. Nie ukrywajmy - Yoshi gdyby chciał rozprawiłby się z nimi o wiele szybciej. Tym razem również cięcie było perfekcyjne, "zombie" przy jego ruchach mogły najwyżej pomarzyć o smaku jego mięsa.

   Niemniej jednak coś się zmieniło. Wynaturzenia bowiem otoczyły naszego bohatera. Nie, żeby był to dla niego jakiś problem. Po prostu będzie troszeczkę ciężej próbować nie porwać sobie ubrania bądź ubrudzić go kiedy jest się otoczonym przez bandę umarlaków. Cóż, jeżeli Yoshi będzie chciał wyjść z tego dosłownie bez zadrapania będzie musiał jakoś uciekać.

Pozostała ilość: 8

#13

     Chłopak przez moment myślał, że Wyrzutek zamierza go zostawić. Bo tak też zabrzmiała w jego uszach początek jego wypowiedzi. Ostatecznie jednak o ile Wyrzutek mówił z zupełnym spokojem o rzezi jaką zamierzał im zgotować, blondasek poczuł się lepiej. Wciąż jednak ninja go przerażał. Przez co trzeba przejść, żeby zabijać bez mrugnięcia okiem? Chłopak nie potrafił sobie tego wyobrazić. Choć co prawda napastników nie dało nazwać się już ludźmi, to ręce które teraz odcinał Yoshimaru przytulały kiedyś bliskich. A teraz sobie latały. Wszędzie. W kawałkach. Coraz mniejszych. Chłopak zawstydzał aktualnie każdego szanującego się pracownika rzeźni. Wyrabiał co najmniej 1000% normy na sekundę. Gdyby pracował przy wyrobie produktów mięsnych, skończyłby się głód na świecie.
     W każdym razie nawet dziewiętnastoletni ninja powinien być zadziwiony tempem, w jakim uporał się z ośmioma szalonymi przeciwnikami. Kiedy wiat... Huragan ustał, wokół była tylko czerwona masa. Aktualnie ciężko było rozpoznać w niej pozostałości istot ludzkich. Całe otoczenie było zabarwione na czerwone. Od trawy, krzewy, aż po drzewa i blond chłopaka w opałach. Jedynym czystym obiektem był tu Yoshi, pomijając jego katanę.

#14

     Chłopak uratowany przez potężnego Wyrzutka niepewnie stąpał po ziemi pełnej flaków. Przez moment nerwowo przebierał stopami, jakby chciał znaleźć jakieś czyste od krwi miejsce. Nie było to najprostsze zadanie, więc sobie odpuścił. Buty i tak były już do wyrzucenia. Zmieszanym wzrokiem spojrzał się w stronę Yoshiego. W jego błękitnych oczach nie było tym razem strachu, lecz coś w rodzaju niedowierzania. Najwyraźniej cały czas do niego nie docierało, że został właśnie uratowany. Choć nic nie robił, wyglądał na mocno zmęczonego. Efekt istnych tortur psychicznych na jakby nie patrzeć pospolitym wieśniaku. Młodzieniec chciał się oprzeć o pobliskie drzewo. W ostatniej chwili jednak prawie odskoczył, widząc na nim ślady czerwonej posoki. Przerażenie jak już wspominałem mu przeszło. Wychodziło na to, że ten "dżem" jaki pozostał był mniej straszny. Cóż, przynajmniej ta makabryczna papka nie pożre człowieka żywcem.
     Ale czy aby na pewno...?
     - Jestem z niedalekiej wioski. O tym mrocznym miejscu krążą od pokoleń różne straszne historie... Ciekawość jednym słowem. Wiedziałeś, że gdzieś niedaleko jest podobno mroczne sanktuarium? Ponoć złożono tam w ofierze sześćset sześćdziesiąt sześć osób, których krew...  rozejrzał się dookoła - ...posłużyła za farbę. - powiedział skrajnie niezręcznym tonem.
     Zapanowała chwila milczenia. Blondyn intensywnie myślał o słowach Wyrzutka. Oferta była dla niego nielada decyzją, która ukształtuje jego życie.
      - Cóż. Do tej pory nie miałem zbyt wielkich możliwości. Życie wieśniaka nie jest zbyt ciekawe. Nie umiem walczyć, ale jeśli wyruszę z tobą... Jest szansa, żebym też stał się takim wojownikiem? - spytał nieśmiało, acz z wielką nadzieją.
Ichuza