Ninja Clan Wars

[ Klon w Jaskini ]
Sytuacja w jakiej się znajdowałem nie była za ciekawa. Nie miałem nawet chwili wytchnienia, gdyż musiałem się bronić jedynie moimi Kunai, a samuraj walczył katanami. Nieco nie wyrównana walka, ale cóż. Nie mogłem tu wyrazić swojego zdania, bo prawdopodobnie został bym już zabity. Walka toczyła się dalej, do momentu, aż nie wypowiedziałem Fuma. Wtedy samuraj zaczął coś tam mówić. To była moja szansa by znów się.lekko oddalić i być przygotowany do dalszej walki. Gdy skończył ja odpowiedziałem:
- Dobrze, ale musisz mi powiedzieć, gdzie oni się znajdują. Ja zaś zdobęde głowę wiedzmy, uwolnie twojego syna oraz uwolnie z tej jaskini.
Mówiąc to cały czas byłem gotowy do obrony. Musiałem się skupić na wrogu bo inaczej będzie po mnie.

[ Reszta Klonów ]
To samo co wcześniej.

[ Oryginał ]
Gdy dotarłem do jaskini starałem się zapoznać z sytuacją dzięki mojemu wyczuwaniu chakry. Starałem się też jednym okiem spojrzeć na sytuację mojego klona, gdyż najwidoczniej z kimś tam walczy. Postanowiłem, że wejdę tam, gdy tylko będzie potrzeba, jeśli nie, to zaczekam tutaj.

Walka Była coraz to bardziej meczoca co niezbyt mi się podobało. Dostawałem coraz to większe baty od tego samuraja, co także niezbyt mi pasowało. W między czasie starałem się jakoś bronić, jednakze to tez przychodziło mi z lekkim trudem. W pewnym momencie samuraj zaczął się na mnke drzeć, a ja po chwili mu odpowiedziałem:
-Oczywiście że nie wiem! Pochodzę z Hidari, więc nie mi jest dane znać położenie każdego zamku na tych terenach. I obiecuję, niedługo przyniosę Ci głowę tej wiedzmy!
W pewnym momencie wziąłem kunai do ręki wbijąc go sobie powoli w serce. W tym czasie mówiłem szybko by przemówić przed zniknięciem:
- Gdy zniknę mój oryginał o wszystkim się dowie. Obiecuję, że dostarcze głowę tej wiedzmy do Ciebie już niedługo. Powiedz tylko jak zwie się Twój syn i jak Ciebie zwą samuraju.
Gdy tylko otrzymalem wiadomośc ciało przebił Kunai i zniknąłem.

( Oryginal )
Starałem sie wyczuć co się dzieje w jaskini. Ni y nic nadzwyczajnego, ale ta walka nie dawała mi w spokoju. Nagle wróciły do mnje informacje. Czyli walka zakonczona? Samobójstwo? Nieźle to wymyslilem. Po chwili bez wahania zaczalem biec na szczyg góry do zamku wiedźmy po jej głowę i by odbić syna tego samuraja. To moje zadanie.

( Reszta Klonów )
To co w ostatnim w poście.

Gdy tylko klon d mie powrócił dowiedziałem się co nieco na temat mojego celu. Wiedźma znajdowała się na szczycie góry, jednakżeproblemem było także dostanie się na szczyt. Góra wydawała się dosyć stroma, jednakże nie przeraziło ,mie to. Postanowiłem wziąć w ręce dwa kunai i iść do przodu nie zważając na sytuację. W tym właśnie momencie przez chwilę zastanawiałem się jak wielką moc musi mieć ta wiedźma, jesli nawet ten samuraj nie dał jej rady. To mnie zastanawiało jeszcze przez dłuższą chwilę, jednakże musiałem być ostrożny i otrząsnąłem się z rozmyśleń. Starałem się tkaże wyczuwać każde niebezpieczeństwo za pomocą swych umiejętności. Co jak co, ale ten las jest dziwny, a przede wszystkim ta częśc. Jakby magiczna. Było w niej coś niezwykłego, jednakże nie wiedziałem oreślić co to. Czyżby to była sprawka tej wiedźmy? A może to tylko złudzenie i natura plecie se ze mnie żarty? Tego nie wiem, tego nie wiem...

Wspinaczka nie należała do tych przejemnych i trudnych, wręcz przeciwnie! Była to istna katorga! Na szczęście nadrabiałem sobie widokiem, oraz brakiem jakiego kolwiek wroga po drodze. W pewnym momencie, na całe szczęście byłem już na równym gruncie, co pozwoliło mi na nieco swobody. W sumie nie jest tu tak źle...No do momentu, aż nie zauważyłem grobu. Aż ciarki przeszły mi po plecach. W pewnym momencie zauważyłem pewną chatkę. Nie za dużą, nie za małą. Nawet zdołałem się uśmiechnąć, gdyż miało to być TAKIE STRASZNE ZAMCZYSKO! Niestety nie mogłem sobie pozwolić nawet na chwilę nieuwagi, dlatego obok mnie w pewnym momencie pojawił się klon, który miał wejść do środka i sprawdzić co się dzieje. Zapukał do drzi i czekał na odpowiedź. Ja zaś schowałem się w krzakach i za pomocą moich zdolności wyczuwałem chakrę i kontrolowałem sprawę z daleka.

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

[ Klon ]
Gdy tylko znalazłem się przy drzwiach, chiałem zapukać, jednakże na samym początku przez mą głowę przeszło pełno myśli dotyczących tej sytuacji. Nie wiedziałem nic na temat tej wiedźmy. Jeśli miała tak dużą moc, by zamknąć samuraja w jaskini, to mogła by bez problemu zrobić to ze mną. Tego właśnie się obawiałem najbardziej. Po chwili jednak przestałem o tym wszystkim myśleć i zapukałem do drzwi. W pewnym momencie ktoś otworzył, a ja usłyszałem kobiecy głos. Zadał mi bardzo prosto pytanie, a ja odpowiedziałem:
- Chciałem spytać o drogę bo się zgubiłem. Pomyślalem, że gdy wejdę na tę górę to zobaczę coś ze szczytu, gdy w pewnym momencie zauważyłem ten domek. Pomoże mi pani?
Starałem się udawać słabego chłopaczka by wiedźma niczego nie spostrzegła, by łatwiej znaleźć informacje na jej temat.

[Oryginał]
Gdy tylko znalazłem się w krzakach przykucnąłem i obserwowałem, co się. Starałem się być także bez szelestny i bardzo wyciszonyby nikt mnie tu nie znalazł. Dzięki swym zdolnąscią wyczuwania chakry starałem się określić jaki rodzaj chakry ma osoba w domku, oraz czy jest tam ktoś jeszcze. Wszystko jest możliwe, nawet to, że właśnie tam, znajduje się syn samuraja.

[ Oryginał ]
Miejsce to wydawałlo mi się dosyć dziwne, tak jak cała ta sytuacja. Nie podobała mi się kompletnie. Starałem się dzięki swym umiejętością sprawdzić kto jest w środku, jednakże wyczułem tylko jedną osobę, dlaczego? Musiałem się dowiedzieć gdzie jest ten rzekomy sy i sprawdzić czy ta paniusia naprawdę jest wiedźmą. W pewnym momencie poczułem, że jest mi coraz zimniej, dlatego postanowiłem wyjść z ukrycia.  Podszedłem za tył domu by w odpowiednim momencie wkroczyć do akcji.
[ Klon ]
Znudziły mnie już te gierki. W pewnym momencie podszedłem do drzwi i powiedziałem:
- Szukam wiedźmy, która rzekomo mieszka sobie gdzieś niedaleko! Wiesz gdzie ona jest?
Wiedziałem, że to może być niebezpieczne tak pytać od razu o takie rzeczy, jednakże starałem się być przygotowany i w każdej chwili wkroczyć do akcji niszcząc całą tę chałupę.

[ Oryginał ]
Słyszałem całą tę rozmowę z tyłu domku, co niezbyt mnie zadowoliło. Coś mi tu wyraźnie nie pasowało dlatego wolałem nie owijać w bawełnę i od razu skumulowałem w swojej ręce rasengan i od razu przywaliłem nim w tył domu. To miało rozproszyć uwagę kobiety by klon miał chwilę czasu na atak. Ja zaś tylko odrwacałem uwagę. Po ataku od razu aktywowałem Sharingana i wyjąłem katanę.

[ Klon ]
Cała ta sytuacja nieco mi śmierdziła i nie mogłem uwierzyć, że Samuraj mnie okłamał. To prędzej ta kobieta coś tu kręciła. W pewnym momencie usłyszałem jej głos, kóry mi kazał w tym momencie spadać. Nagle usłyszałem wybuch z tyłu domu. Wiedziałem, że to oryginał tam poszedł i zrobił małe zamieszanie. Korzystając z okazji wyjąłem swoją katanę i wbiłem ją w drzwi mając nadzieję, że przebije ona ciało kobiety i mocno ją uszkodzi. Zastanawiałęm się, czy nie zabić jej od razu, ale mogła zawierać dosyć istotne informacje.