Ninja Clan Wars

     Po wielu przeżyciach związanych z ostatnią misją postanowiłem udać się tutaj, do miejsca, w którym spotkały mnie pierwsze takie historie. Wulkan, miejsce znane jako opuszczone, w rzeczywistości zamieszkałe przez dosyć liczną sektę, która atakowała i ubijała mnóstwo ludzi. Mnie również mógł spotkać taki los, lecz ku mojemu szczęściu, wybrnąłem z tego zabijając kilku członków ich organizacji. Ach, ciężko powiedzieć jaki żywot mógłbym prowadzić będąc jednym z nich, lecz aktualnie podobał mi się mój styl życia. Bezkresna wolność, te sprawy.
     Już z daleka czułem, że coś jest nie tak. Idąc do podnóży góry dostrzegłem jakąś postać. Leżała sobie i najwyraźniej odpoczywała, tak jak chciałem sam to zrobić. Mimowolnie powstrzymałem się od tego. Wydawał się być niebezpieczny. A nóż mnie zaatakuje? Nie wiedziałem co mu może strzelić do głowy, dlatego zbliżyłem się do niego na taką odległość, abym go widział, a i on powinien mnie z niej dostrzec. Być może znalazł się tutaj przez przypadek. A może to jakiś Samotnik? Nie wiedziałem tego, ale chciałem się dowiedzieć. To teoretycznie teren mojej organizacji. Niby jest pokój, ale wiadomo, może mu coś strzelić do głowy.
     - Co tutaj robisz, przyjacielu? - zapytałem, zbliżając się powoli do chłopaka.

     Patrząc na przybysza zdawałem sobie sprawę, że może być teraz nieciekawie. Nie wydawał się być typem początkującego wojownika, lecz osoby, która walczyła już kilka razy i miała krew ludzi na rączkach. Heh, w sumie ja też miałem już pewne doświadczenie, nawet jak na nowicjusza zaskakująco duże. Musiałem teraz wyjść jakoś dyplomatycznie z tej sytuacji, bowiem nie czułem się gotowy do natychmiastowego pojedynku z kimś takim, jak ten tutaj.
     - Też zdarzało mi się podróżować i faktycznie stwierdziłem niegdyś, że takich wulkanów jak ten tutaj na Airando jest niewiele... - powiedziałem, a następnie spojrzałem na przybysza - Nie jestem, aczkolwiek miałem z nimi styczność. Widzisz, nie wyglądasz mi na tutejszego, a nie wiadomo jak zareagują Samotnicy na przybycie jakiegoś wojownika. Bo nie wyglądasz mi na wieśniaka, po co ci taki duży mieczyk? Mógłbyś nim pokroić ludzkie ciałko i to kilkaset razy. Poznaję tą stal, z pewnością pochodzi z tych wysp.
     Widziałem, że mój towarzysz lekko się spiął. To dobrze i źle. Być może chce mnie zaatakować. A może nie? Może chce się bronić? Nie wiedziałem co robić, więc również przygotowałem moje ciało na wypadek starcia między mną, a nim. Ku mojemu szczęściu, lepiej znałem te tereny.

     Najwidoczniej Yosuke okazał się być osobą otwartą. Przedstawił mi się i wyciągnął nawet rękę. Wyciągnąłem i moją, aby przywitać się w normalnych stosunkach, chociaż nie byłem zbytnio zadowolony z tej znajomości. Nie przez to, że nowo poznany chłopak był starszy, albo niebezpieczny. Po prostu trudno było mi się otworzyć od razu, na nowo poznanego człowieka. Postanowiłem sobie w duchu, że może jednak uda mi się nawiązać jakąś relację z tym gościem, szczególnie, że jemu przychodziło to bez większych problemów. Patrząc tak na Yosuke zdałem sobie sprawę, że może jest zmęczony po treningu, a to z kolei przypomniało mi jeden z moich ostatnich.

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]
_____________________

Akcept by Katsuro

     - Tak, stal z Kraju Wody słynie ze swojej wytrzymałości. Szkoda, że nie miałem przyjemności nosić takiego tasaka, ale on raczej przeszkadza mi w walce. - powiedziałem i uśmiechnąłem się - Ja noszę imię Batsu, a także jak się domyśliłeś, reprezentuję organizację Samotników. Kiedy spojrzałem na ciebie po raz pierwszy myślałem, że pochodzisz z terenów przybrzeżnych, takich jak Hidaru, albo Chuu. Masz podobną cerę do ludzi z tamtych rejonów, niestety mogłem się mylić.
     Poczułem się trochę bezpieczniej, ale i zdawałem sobie sprawę, że mój nowo poznany znajomy może być moim przeciwnikiem w przyszłości, dlatego nie okazywałem jakoś moich emocji. Starałem się je ukryć i pokazywać się ze strony zadowolonej, a nie podejrzliwej. W końcu tak było ładniej.

Ostatnio edytowany przez Katsuro (2013-07-20 23:42:39)

     Patrząc na przedstawiciela jakichś nadmorskich krajów stwierdziłem, że czuje się dosyć swobodnie. Być może udawał rozluźnienie, ale jego postawa i czyny na razie nie wskazywały na jakieś specjalne zachowanie względem mnie. Być może przybył tutaj kupić ekwipunek, a następnie odejść, najzwyczajniej, jak robi to większość osób w Kraju Wody. Ciekawiło mnie tylko, czemu wybrał akurat Airando, bo choć była to największa wyspa, to z pewnością nie była najczęściej odwiedzana. Powodem była obecność Samotników i Wysokiej Rady, co pacyfikowało trochę swobodniejsze ruchy. Wyspy z pewnością były non stop obserwowane przez szpiegów, tak jak inne prowincje na tym świecie. A może Wulkan był od nich pusty? No bez przesady, przecież tak wielkie miejsce trudno jest obserwować.
     - Widzisz, również przybyłem tutaj w celach wypoczynkowych. Pewien czas temu odbyłem kilka niezłych przygód i szczerze powiedziawszy, miałem ochotę na krótki relaks wśród tutejszego krajobrazu, a może i znajomych ludzi. - rzekłem patrząc na mojego rozmówcę. Yosuke nie wydawał się być agresywny, a przynajmniej w tym momencie. - Widzisz, ostatnie wydarzenia w świecie Ninja dotyczyły także trochę mnie, dlatego pragnę odpocząć od wszelakich pierdół i politycznych zadym. Jeśli już o to chodzi to najlepiej relaksuję się na odludziach, takich jak te tereny. Bo poza nielicznymi grupkami osób nikogo tu nie ma.

     Wszystko przebiegało znakomicie, można rzec, że była to istna sielanka. Rozmowy, pierdółki, aż tu nagle - JEB! Szczerze, to nigdy nie spodziewałem się erupcji tego wulkanu. Mieszkałem tu od lat i nie potrafiłem przypomnieć sobie takiej sytuacji. Możliwe, że ktoś celowo wytworzył lawę, albo i pobudził wulkan do życia. Zaskakiwało mnie to i nie potrafiłem sobie dokładnie odpowiedzieć na pytanie co się dzieje, ale musiałem uciekać, to było pewne. Wiedząc, że Yosuke również był Ninja, podejrzewałem, że może uda nam się pomóc sobie w tej beznadziejnej sytuacji. Obecnie wszystko było postawione na jedną kartę.
     - Szybko, nie ma czasu! - krzyknąłem do mojego towarzysza i prędko rzuciłem się w stronę przeciwną, do tej z której wypływała lata. Obawiałem się kontaktu z czymś takim, bo mogło mnie to po prostu ubić na miejscu. Poruszony zdarzeniami postanowiłem, że nawiążę jakiś kontakt z Yosuke, bo może on wie coś na temat tej lawy.

- Haran Banshou! - wykrzyczał ktoś za nimi. Chłopcy mogli już spokojnie odwrócić się i zobaczyć co się dzieje. Bowiem nic im już nie zagrażało. Czarnowłosy mężczyzna po złożeni pieczęci wykonuje zamach rękami z góry w dół, kładąc je ostatecznie na ziemi. W tym momencie znad użytkownika zaczyna spadać szeroka fala wody. Uderzając o ziemię za nim, odbija się w kierunku, w który zwrócony jest twórca technik, jednocześnie rozszczepiając się, aby ominąć tegoż twórcę. Siła takiej fali jest ogromna i może zabrać ze sobą wszystko, co nie jest mocno przytwierdzone do ziemi. W tym przypadku akurat jedynym co mógł zabrać to była lawa, który momentalnie po użyciu owej techniki zastygała. Wszyscy już byli bezpieczni, a lawa już nie zagrażała nikomu. Po czasie w końcu mężczyzna podszedł do naszych bohaterów - To ja do was zawołałem z dołu, żebyście uciekali. Na szczęście w porę się zorientowaliście co macie robić - mówił patrząc na nich z lekkim uśmieszkiem - Chodźcie ze mną do mego domu. Zjecie coś i sie uspokoicie. Nawet będę mógł wam zlecić jakieś zadanie - powiedział idąc w kierunku domku, który był tuż obok.

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Ostatnio edytowany przez Straznik 3 (2013-07-24 14:31:17)