Ninja Clan Wars

Szybko wkroczyłem w kopalniane tunele i szyby. Tunele były oświetlanie mdłym światłem z płonących pochodni, polepszających nieco widoczność. Postanowiłem iść ostrożnie, gdyż nie znałem w ogóle miejsca, w którym się znajdowałem, pomijając oczywisty fakt możliwej obecności bandytów. Z opowiadań sklepikarza maruderzy mogli nie być jakoś konkretnie inteligentni, ale mogli zastawić jakieś pułapki czy zasadzki.
- Ile bym dał w tym momencie za Sharingana... - Pomyślałem. Oświetlenie było jakie było, długie cienie i ciemne zakamarki korytarzy były idealne do pozostawienia pułapek pokroju wybuchowych notek czy też innych niebezpiecznych narzędzi. Mimo wszystko przedzierałem się dalej, licząc na to, że znajdę to, czego szukam.

Chyba natrafiłem na właściwy trop. Tak przynajmniej myślałem, bo gromkie śmiechy mogły oznaczać tylko jedno - mój prawdopodobny cel. Przykucnąłem i ostrożnie podchodziłem do źródła dźwięku, chcąc wybadać sytuację. Oczywiście w pewnym momencie nie mogłem przybliżyć się bardziej, gdyż zdradziłbym swoją pozycję w tym silniejszym oświetleniu. Pole widzenia miałem niewielkie, toteż niewiele mogłem wywnioskować - tak czy siak szukałem wzrokiem po pomieszczeniu, w którym znajdowali się potencjalni przeciwnicy czegoś, co mogłoby pomóc mi w walce, czegoś, co ewentualnie za jednym zamachem pozwoliłoby mi wyczyścić pomieszczenie z niechcianych złych kolesi. Jeśli musiałaby być taka możliwość, cofnąłbym się do tyłu i szukał drogi, która pozwoliłaby mi zaatakować bardziej z zaskoczenia.

Gdy tylko dostrzegłem moich potencjalnych oponentów uderzyła mnie jedna rzecz - było ich pięciu, a nie sześciu. W takim razie musiałem być maksymalnie ostrożny, gdyż jeden z nich może być gdzieś w pobliżu i wpaść w najmniej oczekiwanym momencie. Oprócz braku jednego z mężczyzn moją uwagę zwróciły butelki, zapewne z jakimś trunkiem. W takiej sytuacji próbowałem obmyślić dobry plan. Zakładał on wpadnięcie w paszczę lwa razem z pochodnią, którą to będę mógł nieco "podpiec" twarze moich przeciwników po wcześniejszym oblaniu ich zawartością butelek.
- No cóż... Raz kozie śmierć.
Wziąłem pochodnię stojącą obok, po czym zrobiłem parę kroków do tyłu i...
- DAINAMIKKU ENTORII!!! - Poszybowałem z kopem wprost na pierwszego z brzegu z pełną siłą [60] i szybkością [38]. Gdy tylko wylądowałem na ziemi pochwyciłem butelkę leżącą najbliżej mnie i zdzieliłem nią drugiego marudera w twarz z siłą [50], aby nie tylko zadać mu obrażenia, ale i również oblać jej zawartością. Gdy tylko to się stało gładkim piruetem obróciłem się z szybkością [38] i zdzieliłem tego samego gościa w twarz zapaloną pochodnią z siłą [60], korzystając z elementu zaskoczenia oraz faktu, że ten, na którym zastosowałem Dainamikku Entorii jeszcze się nie podniósł.

Ostatnio edytowany przez Koruzonu (2013-07-16 17:39:30)

Wejście idealne. Dwóch zdjętych niemal za jednym zamachem, zostało trzech tutaj i jeszcze jeden, którego tu nie dostrzegłem.
- Wbijam się wam w sam środek imprezy i załatwiam z automatu waszych dwóch kumpli. Na pewno przybywam w pokojowych zamiarach. Tak czy siak moje imię nic wam nie powie, ale stwierdzenie "wasza śmierć", już pewnie tak. He he.
Moja szydercza mina oraz ton wypowiedzi na pewno dały się we znaki moim przeciwnikom. Chwyciłem mocniej swoją pochodnię, gdyż na razie była to moja jedyna broń oprócz wyuczonych ciosów oraz... Właśnie. W tym momencie przypomniałem sobie o moim Kekkei Genkai. W tym momencie z nadgarstka i łokcia mojej lewej ręki zaczęły wydobywać się czarne nici, które po chwili zaczęły wić się jak oszalałe, wydając nieprzyjemne odgłosy. Miało to na celu głównie wystraszenie moich przeciwników. Przy okazji zacząłem rozglądać się po "pokoju" w poszukiwaniu jakiejś mniej prowizorycznej broni, to jest kunaiów czy mieczy.
- W takim razie który pierwszy na ochotnika? - Spytałem, uśmiechając się złowieszczo.

[1 post Gekido]
W tym momencie poczułem, że brutalna siła to nie wszystko. Trzech na jednego plus wyszkolenie bojowe, które nadało im szybkość większą od mojej reakcji (co dla shinobi jest niedopuszczalne w walce ze zwykłymi ludźmi) sprawiło, że zacząłem żałować mojego podjudzania. Na szczęście miałem pewnego asa w rękawie. Zanim jeszcze rabusie zdołali do mnie dobiec, zacząłem szybko oddychać, próbując wprawić siebie w stan swego rodzaju furii, berserkru zwanego Gekido [+20 do wszystkich statystyk oprócz kontroli chakry na 7 tur, 1 lvl]. Teraz miałem znacznie większe szanse przeżycia. Rzuciłem pochodnią w tego, który był najdalej i przekraczał ognisko [siła: 70; szybkość: 50], celując w jego twarz. Tym samym bliżej siebie miałem tych, którzy mnie okrążyli. Byłem w tym momencie bez broni, jednak nie byłem kompletnie bezbronny, zwłaszcza w stanie Gekido. Moje nici pozwoliły mi dobrać się do katany jednego z martwych przeciwników. Gdy miałem ją już w ręce, odskoczyłem w stronę ściany [szybkość: 55] aby się do niej przykleić [umka chodzenia po drzewach], po czym z tą samą szybkością wystrzeliłem w stronę gościa, który był po mojej lewej. Gdy byłem na odległość machnięcia ostrzem, zamachnąłem się kataną [siła: 75, szybkość: 55] na wysokości jego szyi z zamiarem odcięcia głowy. Mimo tego, że jeszcze nie dobrałem się do mojego ostatniego oponenta miałem na niego oko, więc w razie czego mogę wiedzieć czy zaatakuje czy nie [reakcje: 38].

[2 post Gekido]
Mój atak udał się jedynie w części, gdyż pozbawiłem mobilności jednego z dryblasów. Chciałem wbić ową pochodnię prosto w twarz, aby ostatecznie pozbawić go żywota, ale przypalenie w ognisku też może być. Pora wrócić do mojego aktualnego problemu, czyli kontrze po moim ataku, wyprowadzonej prosto w moje kolana. Unik zauważyłem już w locie, niestety mój plan pozbycia się wszystkich najszybciej jak się da się nie powiódł i muszę spróbować jeszcze raz. Moim szczęściem była jednak klanowa spuścizna w postaci nadludzkiej siły i wytrzymałości jak na początkującego wojownika, toteż cios z taką siłą byłem w stanie zablokować - postanowiłem jednak zrobić kolejny unik. Obróciłem się [szybkość 50], po czym skoczyłem, chroniąc swoje ścięgna przy kolanach przed rozpłataniem. Oczywiście mój skok to nie był taki sobie zwykły skok. Było to przygotowanie pod jedno z Taijutsu, którym zaatakowałem z niemal pełną mocą i szybkością [siła 70, szybkość 50].
- Konoha Senpuu!
Moja pięta w tym momencie kierowała się dość szybko w stronę twarzy mojego przeciwnika. Moim celem było rozpłaszczenie jego czaszki na istniejącej dość blisko nas ścianie.

Ostatnio edytowany przez Koruzonu (2013-07-17 10:40:00)

[3 post Gekido]
Udało się. Kolejny z niemilców leżał bez ruchu. Tym razem jednak miałem poważniejszy problem. O ile piątka nieprzyjaciół nie stanowiła w żaden sposób dla mnie zagrożenia (gdyż uporałem się z nimi szybciej niż sądziłem), to ich przywódca może być nieco... uciążliwy. Nadal dzierżyłem w swojej dłoni miecz zdobyczny na jednym z nie dających znaku życia rabusiu, co czyniło moją sytuację nad wyraz lepszą niż tego, który zdecydował się biec po pomoc. Zamachnąłem się i rzuciłem kataną w stronę uciekiniera [siła: 80, szybkość: 55]. Wiedziałem, że nawet jeśli bym tego nie zrobił to i tak ich "szefo" by przyszedł. Po prostu chciałem wyeliminować potencjalną "przeszkadzajkę" podczas walki z kimś na pewno lepszym i inteligentniejszym od tej zgrai niedojd.

- Szlag!
Wiedziałem, że już niewiele mogę zrobić. Nie biegłem za przeciwnikiem, gdyż mogłem się wpakować w jeszcze gorsze problemy niż te, z którymi musiałem sobie poradzić. Nie minęła chwila, gdy domniemany przywódca wrócił. Co ciekawe nie zaatakował mnie od razu, tylko kazał przenieść "skarby" w bezpieczne miejsce.
- Koruzonu, klan Kakukoro. A ty jesteś pewnie przywódcą tej zgrai... W większości już raczej martwej. - Tutaj ruszyłem nieco nogą jedno z ciał, po czym kontynuowałem. - Wparowałem tu bez jakiegokolwiek wytłumaczenia czy pozwolenia, gdyż wysyła mnie jeden ze straganiarzy, którym najwyraźniej już po raz kolejny rozwaliliście stragan. Dowiedziałem się też, że przed wybraniem nowego Lorda byliście pod dowództwem jednego z braci. Nie byłoby prościej zgłosić się do Lorda o przyjęcie na służbę? Raczej nie jest wam za wygodnie kryć się przed wymiarem sprawiedliwości.
Rozgadałem się, zapominając, że szef rabusiów może nie mieć głowy do dyplomacji. Tak czy siak skończyłem, dając mu czas do przetworzenia informacji.

Ostatnio edytowany przez Koruzonu (2013-07-19 21:08:47)