Ninja Clan Wars

Załoga okazała się być niezwykle sprawna i doświadczona, dzięki temu podróż przebiegała całkiem sprawnie, bezproblemowo i niezwykle szybko. Nie wątpliwie miało na to wpływ to ,że pod pokładem nic się nie znajdowało. Ku zdziwieniu Ryuichiego, marynarze odnosili się do niego niezwykle przyjacielsko nieraz powtarzając że dobrze jest mieć go na pokładzie. Kiedy zbliżyliście się do wyspy kapitan postanowił z tobą porozmawiać.
- Niestety nie możemy przycumować bezpośrednio w mieście, krążą niepokojące plotki że w okolicy znajduję się bardzo groźny terrorysta, będziemy musieli przejść kawałek przez dżunglę, czy zechcesz nam towarzyszyć? W mieście mogli coś słyszeć na temat dziewczynki, pomożemy Ci szukać informacji. To jak ruszysz z nami?- wyglądało na to, że kapitan wreszcie wyjawił w jakim celu zabrał cię ze sobą, liczył na eskortę, a trzeba przyznać że okolica wyglądała przepięknie lecz z pewnością nie przyjaźnie. Gdzieś ze środka tropikalnego lasu dało się słyszeć ryk zwierzęcia, którego nie byłeś w stanie rozpoznać. Mnóstwo egzotycznych ptaków wzniosło się w powietrze na skutek złowrogiego dźwięku.

Ostatnio edytowany przez Straznik 5 (2012-07-10 02:04:00)

Dziewczynka popatrzyła na tropikalny las ,a później spojrzała na Ciebie jakbyś był nienormalny
-Zgłupiałeś? Myślisz że mieszkam na drzewie? Oczywiście że to nie jest mój dom, nie ma tam nawet gdzie postawić łóżka. W dodatku w takich gęstwinie rodzice z pewnością by się zgubili, tak jak teraz i te dźwięki są zupełnie jak nie w domu. Po za tym nie ma tu w ogóle ludzi!
Ekhm-kapitan statku starał się zwrócić na siebie uwagę- Prawda jest taka, że czy tego chcesz czy nie twoim zadaniem jest przeprowadzić nas przez dżungle. Co prawda możesz nas, zostawić samych sobie tylko jak wtedy wrócisz na swoją wyspę? Wątpię żebyś znał się na nawigacji, a nawet jeśli to sam nie zdołałbyś wypłynąć w morze takim statkiem. Załoga na brzeg.
  W tym momencie większość załogi opuściła opuściła statek i nie czekając dłużej z nieskrywanym lękiem zagłębili się w tropikalny las, pozostawiając cię w tyle.

Kapitan nie przejął się zbytnio słowami, po prostu ruszył przed siebie zostawiając cię w tyle, dołączył do swojej  załogi. Trzeba przyznać, że podróż przez jungle nie była łatwą sprawą w dodatku wydawało Ci się, że ziemia wciąż kołysała się niczym pokład statku. Co z pewnością było efektem kilkugodzinnej podroży morskiej. Kiedy, wreszcie zacząłeś dochodzić do siebie i doganiać marynarzy, coś pociągnęło cię za rękę w tył.
Bolą mnie nogi! Nie mogę dalej iść.- odezwała się nie zadowolona dziewczynka. Chwila twojej nie uwagi wystarczyła aby stracić resztę załogi z oczu. W chwilę później usłyszałeś dźwięki jakiś nieznanych Ci zwierząt z prawej strony, nie wiedziałeś co to ale mogłeś być pewny że jest ich co najmniej kilka. Z przeciwnej strony również usłyszałeś nieoczekiwany odgłos, jednak zdecydowanie bardziej znajomy. Był to ludzki krzyk ktoś nie wątpliwie bardzo cierpiał. Dziewczynka mocniej przytuliła się do twojej ręki widać było że jest przerażona.

Dziewczynka tylko kiwnęła głową i już miała pozwolić ci wsiąść się na ręce, kiedy nagle zza krzaków pojawiło się źródło hałasu. Były to trzy ołowionośne stwory o posturze przypominającą nieco ludzką, nigdy wcześniej nie widziałeś czegoś takiego, jednak od razu domyśliłeś się, że te stworzenie to małpy. Szympansy były nie wiele niższe od Ciebie,ale po ich budowie ciała łatwo mogłeś wywnioskować, że były znacznie silniejsze. W dodatku ty byłeś jeden,a ich trzech, gdyby tego było mało jeden z nich był uzbrojony w długą nieco zaostrzoną gałąź przypominającą prymitywną włócznie. Na pomoc dziewczynki najwyraźniej, nie mogłeś zbytnio liczyć gdy tylko zobaczyła stwory schowała się za pobliskim drzewem, zresztą miała dopiero 4 lata.

Chłopak zdecydował się na ucieczkę, jednak czy to za sprawą obciążenia w postaci dziewczynki, nieznajomości terenu czy po prostu naturalnych zdolności małp, nie wychodziło mu to za dobrze. Pod wpływem gwałtownego ruchu Ryuichiego, małpy poczuły się sprowokowane zaledwie zdołał wejść na drzewo a jego nogę przeszył nagły ból. Uderzyła w nią prowizoryczna broń zwierzęcia,na szczęście zaostrzona była w bardzo prymitywny sposób i nie doszło do poważnych obrażeń. Jednak ból dodatkowo spowolnił młodego ninja. Stworzenia były już niemal na wyciągniecie ręki. Z wysokości drzewa chłopak mógł jednak zauważyć, że grupa od której się odłączył znajdowała się jakieś 100 metrów od niego i najwyraźniej czekali na niego. Jedynym problem było to że trzy stwory stały mu dokładnie na drodze do towarzyszy podróży.

Manewr młodego ninja wyglądał dość efektownie zwłaszcza biorąc pod uwagę, że wykonał go dbając o bezpieczeństwo dziewczynki. Niestety nie wszystko poszło tak jak chłopak się spodziewał. Stworzenie instynktownie pociągnęło kij w przeciwną stronę. Rozległ się głośny  trzask i prymitywna broń pękła na pół. Opór ustąpił gwałtownie w efekcie czego zarówno chłopak jak i małpy zaliczyły niezbyt miłe lądowanie na ziemi pod drzewem.
Tuż obok dziewczynka stała jak kamień, najwidoczniej mimo twoich porad nigdzie się nie wybierała co jasno wyraziła słowami-Moi rodzice już się zgubili nie chcę żebyś i ty się zgubił- widać było że jest przerażona ale też pewna swojego postępowania. Na jej nieszczęście jej piskliwy głosik zwrócił uwagę jednej z małp które zmierzała już w jej kierunku.

Zwierzęta były z pewnością sprawniejsze od Ryichiego, jednak  chłopak udowodnił im dlaczego to ludzie znajdują się na szczycie łańcucha pokarmowego. To było wbrew wszystkiemu co małpy kiedykolwiek widziały w mgnieniu oka ich przekąska zamieniła się w coś co może je zjeść. Rozum podpowiadał im że coś jest nie tak , jednak instynkt kazał im nie przebywać w towarzystwie tygrysa. Wygrało to drugie i przerażone małpy uciekły, nawet nie oglądając się za siebie.
Dziewczynka wbrew twoim przypuszczeniom, nie okazała żadnego strachu na widok tygrysa wbrew przeciwnie uśmiechała się
-Też tak potrafię powiedziała-Po czym złożyła pieczęć i na chwilę zamieniła się w miniaturowego tygrysa-Mama mnie nauczyła.
Kiedy dotarliście do reszty grypy okazali lekkie zdziwienie,ale widząc że tygrys pogrążony jest  w rozmowie z dziewczynką uspokoili się. Niestety, okazało się że przewodnik grupy nie znał zbytnio terenu i zbliżył się za bardzo do pułapek świątyni,skończył dość nie fortunie  z kunaiem wbitym w tył głowy. Kapitan zbliżył się do Ciebie- jesteś w stanie przeprowadzić nas przez tą dżungle, wiem że nie znasz terenu ale miasta jest na południe stąd chodzi tylko o to żeby omijać pułapki.

Ostatnio edytowany przez Straznik 5 (2012-07-10 22:16:59)

Dziewczynka spojrzała na Ciebie ponownie ukazując ten specyficzny wyraz, który  miał dać Ci do zrozumienia jakim jesteś głupcem- Oczywiście, że wiem o ninja przecież moi rodzice nimi są a ja kiedyś zostanę. Przecież sam mówiłeś że należymy do tej samej organizacji. Zapomniałeś? Tylko dlatego z tobą poszłam bo oboje jesteśmy samotnikami,więc mogłam ci zaufać. Chyba nie uważasz że poszłaby z jakimś obcym człowiek?- nagle dziewczynka znów była przerażona. Rozejrzała się po okolicy jakby szukała miejsca w którym może się przed tobą ukryć -Bo jesteś samotnikiem, prawda?

Ostatnio edytowany przez Straznik 5 (2012-07-10 22:36:11)

Załoga choć nie chętnie zrezygnowała z dalszej podróży do miasta, mimo że mieli nadzieję na spory zarobek ze sprzedaży egzotycznych towarów z tej wyspy. Tym bardziej że ostatnio nie wiele statyków zapuszcza się w tą okolicę. Kapitan był jednak rozsądnym człowiekiem i cenił sobie życie swoich ludzi ponad zysk materialny. Mimo, wszystko nie chciał być stratny dlatego postanowił zapełnić statek egzotycznymi owocami, na których zbieraniu z okolicy spędzili całe popołudnie. Słońce zaczęło zachodzić za horyzontem wy zaś podążyliście j