Ninja Clan Wars

Gdy znaleźliśmy się już w opuszczonym mieście, zwróciłem swój wzrok na dziewczynkę, po czym na Ichitsu i zapytałem go:
- Może byś nas sobie wreszcie przedstawił? Ale rób już to w drodze. Nie mamy czasu do stracenia, musimy znaleźć tą bazę. W między czasie byłbym rad jakby udało się nas coś ustalić jeżeli chodzi o taktykę. Kto z Was czuję się najlepiej w walce w zwarciu? - Tu spojrzałem po wszystkich obecnych.
- Bo jeżeli o mnie chodzi to będę starał się zachować się dystans, by móc jak najbardziej wykorzystać moje umiejętności.

Ruszyliśmy bez słowa. Po chwili jednak odezwał się Gamatt.
- Wybacz, Gamatt-san. Nana, to jest Gamatt z klanu Kiyoshi - Tutaj wskazałem na Gamatta. - Zaś to jest Logen z klanu Uchiha, mój krewniak. - Tutaj wskazałem na Logena. - Obaj są potężnymi wojownikami. Zaś to jest Nana. - Wskazałem na małą. - Sądzę, że sama przedstawi swoje zdolności. - Tutaj się uśmiechnąłem. Gdy zaś Gamatt spytał o nasze preferencje w sprawie walki, szybko spoważniałem i odpowiedziałem.
- Jeśli chodzi o walkę to w zwarciu jestem bardziej silny niż słaby. Rzadko wykorzystuję Sharingana, co daje mi pewne pole do popisu bez używania pomocy, ale specjalizuję się głównie w walce bronią białą.
Po chwili Logen jednak zamyślił się.
- Fakt, jeśli chodzi o sprawy wyciągania informacji potrzebujemy specjalisty... - Pomyślałem, po czym zabrałem znów głos. - Wydaje mi się, że mogę podołać. Matsuo nauczył mnie wielu technik, ale tego nauczyłem się sam, patrząc jak katuje niektóre ofiary.

Tak oto bohaterowie prowadzeni przez nieznanego tropiciela doszli do bramy wejściowej miasta. Stając tuż przed nią zamaskowana osoba odwróciła się do reszty.
- To tutaj...- Mówił jakby z zażenowaniem po czym zwrócił się do Gamatt'a, przynajmniej tak można było wywnioskować, gdyż na twarzy nosił maskę.
- Mistrzu, z raportów dowiedziałem się, że kiedyś miałeś do czynienia z klonami, mam nadzieję, iż pamiętasz, że wyrzutek je ulepszył na swój sposób. Ten co kryje się gdzieś, pomiędzy budynkami zna nasze techniki, nie wiadomo co ma jeszcze w zanadrzu, radzę zachować ostrożność. Pamiętajcie o moim towarzyszu, postaram się zebrać więcej informacji. Bywajcie. - Po tych słowach, tropiciel po prostu rozpłynął się w powietrzu pozostawiając czwórkę bohaterów przed pustym miastem. Stare drewniane budynki charakterystycznie skrzypiały przy silniejszych podmuchach wiatru co dawało iście westernowy klimat chwili. Aż trudno pomyśleć, że gdzieś tam czai się twór gotowy do zabijania.

Spojrzał na przyjaciela, który od samego początku zaczął na zimne dmuchać. Uchiha niestety nie miał takiej możliwości, co użytkownik elementu kryształu. Rozejrzał się po okolicy, westchnął po cichu, po czym jako pierwszy zrobił krok w nieznane.
- Tak będzie chyba najlepiej... - rzekł, odwracając się do pozostałych. - Zobaczymy, co nam los przyniesie... - dodał, powoli stawiając następny krok... i kolejny.
Sharingan może mnie zbyt dużo kosztować... lepiej będzie oszczędzać chakre. - pomyślał, wyszukując w głowie jakieś inne rozwiązanie dla poprawienia ich możliwości. Nie musiał długo szukać... od razu przyszło mu na myśl to, co niedawno jeszcze było w jego posiadaniu.

Cisza nastała i zrobiło się jakby tak troszkę strasznie. Nie wiedziałam, co mam teraz myśleć, a tym bardziej czego się spodziewać. Zauważyłam, że moi towarzysze broni "weszli", więc i ja podążyłam za nimi. Nagle Ichitsu dał mi mój kunai z trzema ostrzami, który dostałam od Mei, a który on mi przechowywał, bo ja nie miałam gdzie. Podziękowałam mu swoim szczerym uśmiechem. Szłam trzecia w tym jakże męskim gronie. Czułam się jak taki mały rodzynek. W dodatku mało wniosę zapewne do walki, ale cóż. Tak to jest jak się jest prawie świeżo po akademii. Powoli kroczyłam w atmosferze niepewności, która krążyła wokół nas.

Podobnie jak Logen, starałem się szukać jakichś śladów i byłem swego rodzaju zabezpieczeniem, gdyby starszy Uchiha coś ominął. Co i rusz spoglądałem na deski, kamienie... Wszystko mogło być tutaj pułapką. Oczywiście mogłem wykorzystać Sharingana, ale bardziej sprawdza się on w walce niż w przypadku tropienia.
- Bardziej przydałby się tu ktoś z Hyuuga, a nie dwóch Uchiha... - Powiedziałem. Akademia może i wybrała mądrze, ale wybór nie był zbyt praktyczny. Owszem, jest dwóch dystansowców i dwóch walczących w zwarciu, ale pod względem tropienia i szpiegowania chyba nikt nie był szkolony.
- Gdyby nie było to swego rodzaju "tajne" zadanie, to możnaby było znaleźć sposób na poszerzenie naszego pola widzenia... - Tutaj spojrzałem na Nanę. Nie byłem pewny co do poufności owej misji, dlatego wolałem nie wyskakiwać przed szereg i zabierać ze sobą małej...

Szliśmy teraz w zwartym szeregu. Jako pierwszy Logen, następnie Ichitsu i tuż za nim Nana. Na samym końcu byłem ja. To na moich barkach spoczywała ochrona tyłów. Dlatego też przez cały czas dokładnie rozglądałem się wokół siebie, by niczego istotnego nie przegapić. Czułem, że długo tak się nie będziemy błąkać i prędzej czy później ktoś nas powita. To na taki rozwój wydarzeń próbowałem się odpowiednio przygotować. Moja prawa dłoń spoczywała przy torbie, natomiast druga obok jeden z katan. Byłem gotów by w każdej chwili wyciągnąć broń i z marszu zacząć nią atakować.



[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]