Ninja Clan Wars

    Cholera nie wiem gdzie zniknął. Niepotrzebnie traciłem czas na marne próby zatrzymania go w mieście. Co by zrobił Kanabi na moim miejscu? A może.....a może spróbuję go przyzwać? Mimo iż cisza jaka panuje we mnie od czasu spotkania z nie dawała mi oznak czy on żyje to mam nadzieję że on go znajdzie. Nie....to głupi pomysł nie chcę by opanowała mnie ponownie chęć zabijania ostatnim razem dostałem sporą nauczkę gdy utraciłem kontrolę gdyby nie to że mój przeciwnik był łaskawy to mógłbym zginąć.

   Przeszukam okolicę może natknę się na jego ślad. Mam nadzieję że go znajdę nie chcę zawieść Yocharu-sama i nie chcę być zmuszony do wezwania Kanabiego jako mojego aktu desperacji. Szkoda że nie mam oczu jak większość osób w moim klanie mógłbym poszukać śladów chakry w okolicy i by mi to bardzo pomogło.


    Kontynując poszukiwanie celu nagle usłyszałem jakby ze środka straszny ryk......CHOLERA! Nie trafiłem w drzewo i spadłem na ziemię tarzając się z bólu. Czuję się jakby ktoś mi wsadził gorące odłamki stali do brzucha....

   -Aaaaaaaaaaaaaaaaaa!-Wydałem z siebie dźwięk pochodzący jakby od jakiejś bestii

   Okrzyk który z siebie wydałem powalił mnie na chwilę na kolana zacząłem stopniowo łapać oddech ból ustępował. To był on i nie wiem czemu nie mogłem z nim się porozumieć ale był wściekły. Muszę chwilę odsapnąć aby odzyskać siły tylko kilka chwil....

Sesja prosta|Grupowa|Satsumori & Skutter #6

       Ryk a może krzyk? Satsumori usłyszał odgłos, który zakłócił jego spokój i wyrwał z delikatnego snu, podrywając na równe nogi by szybkim susem dać dyla w krzaki. Instynkt dobrze u niego działał. Zaniepokojony Uchiha po zorientowaniu się, iż dźwięk ten przyleciał do niego z okolicy dalszej niż sięga wzrokiem, postanowił zachować się niczym bohater klasycznego horroru. Zamiast uciekać gdzie raki zimują, postanowił powoli i sukcesywnie zbliżyć się do epicentrum, jak już się domyślił, krzyku. Drzewo po drzewie, przeskakiwał między koronami pełnych liści, pamiętając szczegółowo o środkach ostrożności. Poruszając się w sposób jaki zaprezentował, zwykły obywatel Hidari, niewiele by usłyszał, kojarząc wydawane przez chłopaka odgłosy z małą wiewiórką. Gdy ten zatrzymał się w wyliczonym na około 150 metrów dystansie od centrum odgłosu, miał możliwość dostrzeżenia człowieka.
       Skutter przeskakując na kolejną gałąź, poczuł jak coś w jego wnętrzu buzuje. Niefortunnie sprawiło to, iż nie trafił w cel, i krawędzią palców od stopy, ześlizgnął się kawałka drewna, odbijając się od niego korpusem by efektownie huknąć o ziemię. Z jego ust rozległ się iście rozwścieczony ryk tak jakby to nie sam Skutter krzyczał ale demon w nim zaklęty. Nie było to dalekie od prawdy. Zaledwie garstka ludzi wiedziała o Kanabim - istocie zamkniętej w cele Uchihy przez błąd w zastosowaniu autorskiej techniki. Do tej chwili był on wyciszony, zamknięty razem z ustami przez Uchiha Yocharu, lecz wołanie Skuttera zostało poniekąd wysłuchane. Kanabi nie odzyskał póki co na tyle sił by móc kontrolować ciało swojej ofiary niczym pasożyt ale ujrzał lukę, która pozwoliła mu pokazać "pojemnikowi" swoją wściekłość za to co mu zrobiono. Ninja musiał odsapnąć po tym zdarzeniu, całkowicie nieświadomy, że prośba została wysłuchana a cel jego misji, sam zbliżył się do niego.

Satsumori, zaczął przemyślenia na temat swego położenia. - Jeśli to osoba, która na mnie poluje, najwidoczniej jest sam, zapewne będzie bać się małego oddziału, który już wcześniej namieszał mu w głowie. Przemienię się zatem w Onyuki'ego. Ten szanowany i znany dowódca, na pewno przestraszny nie jednego szukającego go bandyty, szczególnie, że zawsze ma blisko gdzieś oddział. Z drugiej strony, jeśli to nie napastnik. Chętnie z nim porozmawia, jako żołnierzem z Hidari. Tak czy inaczej, muszę pomyśleć o innych rozwiązaniach. - Jak postanowił tak zrobił.

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Po wszystkich przygotowaniach, Satsumori przypomniał sobie wygląd dowódcy i szybkim ruchem dłoni ułożył pieczęcie, po czym zmienił się w niego. I zaczął iść w stronę dźwięku, ponownie w pozycji obronnej, tak jak chwilkę temu, gdy się zbudził.

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Ostatnio edytowany przez Satsumori (2020-02-11 21:26:35)

Wysoki, czarnowłosy mężczyzna jakim stał się Satsumori spoglądał teraz na zbierającego się z ziemi Skuttera. Postać, która stała przez Skutter'em, była postawna i wysoka, posiadała ona wiele blizn, nie tylko na twarzy, ale również na dłoniach, ząb czasu nie oszczędzał też jego oblicza, które widocznie miało już swe przeżycia. Chłopak mógł dostrzec również delikatny zarost, który był nieodłączną częścią mężczyzn z oddziałów wojsk. Pomimo tego iż Onyuki, nie wydawał się być jednym z shinobi, miał oblicze niczym jeden z legendarnych samurajów, o których w tych czasach było tyle słychać. Samotni wojownicy, którzy jednym szybkim cięciem pokonywali swych przeciwników. Tym co wyróżniało go od owego samuraja, był herb półksiężyca na lewej piersi, który ewidentnie wskazywał na przynależność do oddziału pochodzącego z wojsk Hidari.

Satsumori pod postacią Onyukiego, spoglądał na Skuttera, obrócił się do pod kontem czterdziestu pięciu stopni, aby zasłonić swą lewą stronę. Lekko zaniżył swą pozycję, aby całkowicie odciąć chłopaka od dostrzeżenia dobywanego ostrza. Lewa ręka spoczęła na początku pochwy, zaś kciuk owej dłoni, dzięki napieraniu na tsube, wypchnął broń na centymetr z pochwy. Prawą dłonią zaś złapał za rękojeść broni. I dzięki temu był gotowy do obrony.
   - Kim jesteś? - Spytał donośnym głosem. Dokładnie odwzorował styl głosu Onyuki'ego, który był niczym próba infiltracji ludzkiego umysłu, zwyczajnie za pomocą słów. Uśmiechnął się w duchu, przypominając sobie pierwszą rozmowę z nim oraz jego oddziałem. W tym momencie Satsumori dostrzegł, w odmęcie głowy, że gdy wchodził na miejsce spotkania. To owa osoba, chowała coś za pasek, był to jeden z kunai. W jednym momencie był pewien, że stoi na przeciwko shinobi.
Tak czy inaczej, zaczął zadawać kolejne pytania, nie czekając na odpowiedź ze strony Uchihy.
   - Jesteś shinobi! Nie wykonuj, żadnych ruchów, bo przetnę Cię w pół, teraz ja mam tutaj inicjatywę i tylko od Ciebie zależy jak potoczy się to spotkanie. A teraz odpowiadaj kim jesteś, czego chcesz i... - Chłopak wspomniał słowa swej przyjaciółki z Hidari.
   - Dostaliśmy cynk od pewnego źródła, że po okolicy kręcić się ma podejrzany gość. Rzekomo nie spodobało mu się co zrobiliśmy z gangiem i może szukać kozła ofiarnego do wymierzenia własnej sprawiedliwości. - Krótkie wspomnienie, choć intensywne, przyćmiły umysł chłopaka, jednak dzięki opanowaniu i ciężkiej sytuacji, powrócił do rzeczywistości i zadał kolejne pytanie.
   - Czyżbyś mnie poszukiwał? - Zaniepokojony Uchiha, dodał więcej grozy do swych słów, spoglądając to raz na dłonie Skuttera, a raz w jego oczy. Był gotowy na jakikolwiek ruch z jego strony. Starał się jednak nie zdradzić ani jednego ze swych atutów, a już na pewno nie jego karty, która miała by przechylić szalę zwycięstwa na jego stronę. Oczekując na odpowiedzi od chłopaka, rozejrzał się wokoło Uchihy, aby dać mu do zrozumienia, że nie obawia się ataku ze strony pleców.

Ostatnio edytowany przez Satsumori (2020-02-18 15:23:56)

Sesja prosta|Grupowa|Satsumori & Skutter #8

       A więc nadszedł czas, w którym to wzrok obojga mężczyzn, zetknął się ze sobą. Choć może to brzmieć romantycznie, nie było tu chemii, którą można znać z książek o wielkiej miłości. W tym przypadku atmosfera zgęstniała a ślepia obecnych tu wojaków, prześwietlały rozmówcę w poszukiwaniu prawdy. Satsumori aka Onyki, sprawie postanowił wyprowadzić w pole myśliwego, chcąc przejąć inicjatywę i zamienić role. Będąc pod postacią osoby starszej, która bez wątpienia mogłaby być jego ojcem, przyznał się do wykonania zlecenia, które zostało zarejestrowane i kontrolowane przez klan Uchiha. Robiąc to na własną rękę, zyskał niewątpliwie doświadczenie oraz znajomości jednakże nieświadom naraził się na gniew przedstawicieli własnego rodu. Zagraniem tym postawił Skuttera w niewygodnej sytuacji. Choć Satsu nie mógł wiedzieć, że jego rywal jest równie świeży w tym fachu co on sam, przybierając obecną podmianę, mógł zawahać pewność siebie dwudziestolatka, gdyby nie siła, która stała po stronie myśliwego. Siła informacji. Skutter wiedział, że informacje na temat celu nie było na tyle szczegółowe aby wśród wszystkich ludzi na świecie wyłapać akurat tego opisanego ale Hidari nie było aż tak duże a w ostatnim czasie niewielu ludzi o podobnym wyglądzie i zdolnościach dających możliwość walki z całym gangiem, krążyć mogło po prowincji, bez wiedzy głowy Uchiha i jego ludzi. Choć ciężkie czasy dla tego rejonu przeminęły, kontrolowanie sytuacji przez przerzedzony klan, było priorytetem by nie doprowadzić do kolejnej klęski a w rezultacie, wytępienia niegdyś potężnego klanu.
       W każdym razie Skutter wykorzystał to co zostało mu dane. Sprytnie ugryzł temat, wykorzystując przyznanie się do czynu przez Satsu oraz informacji przekazanych mu przez elitę klanu, prześwietlając rozmówcę oraz jego technikę podmiany bez użycia sharingana, dając mu możliwość pokojowego rozwiązania sprawy. Ale czy na pewno? To co mówił starszy Uchiha miało sporo sensu i trzymało się kupy, jednakże wszystko zależało teraz od reakcji Satsumoriego, który trzymał teraz pałeczkę. To co zrobi teraz, doprowadzi albo do bezkrwawego rozwiązania problemu albo do jatki.

    Wwiedziałem że to on. Zmierzyłem wzrokiem przeciwnika i widać była iż katana posługuję się od niedawna. Dalej stanowi dla mnie zagrożenie i nie chcę pakować się z nim do walki. Przelew krwi jest tu zupełnie niepotrzebny ale jeżeli mnie zmusi nie dam mu szans.

    -Moją misją jest sprowadzenie osoby odpowiedzialnej za nielegalne zlecenie w celu wyjaśnienia całej sytuacji ale dostałem pozwolenie na wyeliminowanie celu jeżeli nie pozostawi mi wyboru.-Wziąłem głęboki oddech-Dlatego proszę poddaj się i nie zmuszaj mnie do walki ponieważ i tak jeżeli nie ja to zostaniesz znaleziony przez kogoś innego tym razem silniejszego. Nie obawiam się twojej katany ani twoich technik jestem na wszystko przygotowany.

    Przygotwałem się do ataku jeżeli przeciwnik ponownie mi odmówi. Nie zostawił mi wyboru musze być gotowy na każdą ewentualność. Moje dwa kunai w dłoniach gotowe do przyjęcia na siebie ciosy odb