Ninja Clan Wars

Daiki zajął się sprawą przybicia do brzegu i zakamuflowania statków to dobrze bo miałam sprawę nie cierpiącą zwłoki. Podróż trwała dość długo w dodatku otoczona przez tylu ninja nie miałam zbytnio intymności. Wreszcie mogłam oddalić się nieco od grupy i zrobić siusiu. Czułam się nieco dziwnie wiedząc że w każdej chwili mimo ukrycia w krzakach może mnie zauważyć ktoś obdarzony nieco innymi oczami niż zwyczajni ludzie. Jednak dłużej bym nie wytrzymała. Kiedy wreszcie załatwiłam swoje sprawy, wybrałam sobie 4 pomocników 2 z klanu Senju i po jednym z rodu Sabaku i Hyuuga. Poprzednia baza mieściła się pod ziemią więc jeżeli z tą było tak samo ich umiejętności mogły się przydać. Wróciłam akurat by usłyszeć słowa Uchihy.
Właśnie dlatego ich nie wybrałam wojownicy z nich jakich mało ale rzadko są posłuszni. Choć z drugiej strony miał trochę racji, nie byłam pewna czemu to właśnie ja zostałam wybrana. -dopadły mnie wątpliwości jednak z pewnością nie chciałam dać mu tej satysfakcji i nie pokazywałam niczego po sobie.
-Być może zostaliśmy wybrani dlatego że broniliśmy zebrania na którym dokonywały się ustalenia naszego sojuszu gdy ty odpoczywałeś, a być może dlatego że to nie jest nasze pierwsze spotkanie z przeciwnikiem. Możliwe też że dlatego bo jesteśmy do najlepsi do tego celu. - spojrzałam groźnie na Uchihe mimo że byłam przerażona po czym zwróciłam się do Daikiego.-Baza z pewnością jest ukryta, i powinno tu być od groma przeciwników, widzisz coś?

Dotarliśmy bezpieczne do brzegu, opuściliśmy statki i od razu się zaczęło - przede wszystkim wojska, dobrze wyszkolone od razu zaczęły formować odpowiednie szyki. Poprosiłem czwórkę swoich pomocników, by zostali koło mnie i Arisy. Widziałem, że dziewczyna zabrała ze sobą członków klanu Hyuuga, w sumie dobrze, jeden Byakugan powinien sobie poradzić, a co dopiero taka ich ilość. Najpierw rozejrzałem się po wszystkich, po tej ogromnej armii, po czym na chwilę zawiesiłem oko na Arisie. Miałem już coś powiedzieć, jednak zbliżył się do nas jakiś ninja, prawdopodobnie sensor, który ma zapewniać łączność z kwaterą.
-Zrozumiałem. W takim razie trzymaj się blisko mnie i Arisy, jesteś dla nas ważną osobą. Jest was więcej? Mam na myśli łączników z pozostałymi, oczywiście. - spytałem, a po usłyszeniu odpowiedzi kontynuowałem. -Tak zrobimy. Arisa weźmie część armii i zejdzie do podziemi, z wieloma członkami klanu Hyuuga nie powinna mieć problemów ze zlokalizowaniem głównego zagrożenia i wyeliminowaniem go dzięki pomocy pozostałych. Ja wraz z pozostałymi zostanę w zamku, o którym wspomniałeś. Wszyscy trzymamy się blisko siebie i nie rozdzielamy się, musimy mieć się na baczności. Jeśli możesz, przekaż pozostałym. Ruszamy ! - mówiłem podniosłym tonem niby do wszystkich, lecz głównie do tego łącznika, liczyłem na to, że może przekazać moje słowa wszystkim naszym towarzyszom.
Tak jak zostało ustalone, ruszyliśmy. Szedłem na przodzie z Arisą, za nami wybrani przedstawiciele klanów, którzy mają się trzymasz blisko nas, potem pozostali, cała reszta. Zbliżyłem się do Arisy, by lepiej mnie słyszała.
-Może powinnaś dać mi jeden ze swoich klanowych kunai'ów ? W razie niebezpieczeństwa po prostu się do mnie teleportujesz. - spytałem krótko, wyjaśniając o co mi chodzi.
Szliśmy w górę i w górę, jeszcze nie aktywowałem swojego Kekkei Genkai, chakra jest tu na miarę złota.

- Kilku się znajdzie... Z uwagi, że o nietypowe zdolności Samotników trudno w naszych szeregach wymiana informacji polega na wysyłaniu wiadomości poprzez nietypowe summony.- Taką odpowiedź usłyszał Daiki zanim wydał rozkazy. Armia powoli zmierzała w stronę zamku, praktycznie każdy obecny tutaj żołnierz sojuszu wiedział co ma robić do czasu gdy Arisa poprosiła jednego ze swoich podwładnych o rekonesans podziemi.
- Na przodków... Oni... Oni są wszędzie.... Szybko wszyscy aktywujcie swoje Byakugan! - Zwykły szary żołnierz, z klanu o dość nietypowych umiejętnościach przejrzał całą siedzibę. Zamek miał zamknięte bramy a na murach i za nimi czaiły się setki różnorodnych źródeł chakry, Wejście do podziemi owszem znalazł, w jednym ze zniszczonych domów były kręte schody wprost w mroki laboratorium. Do Daiki'ego ponownie zwrócił się łącznik.
- Panie. Ninja rozumiem, że przeskoczą przez mur w wir walki, ale co ze zwykłymi żołnierzami? Brama jest zamknięta...- Rozmowę przerwał ponieważ jak każda żyjąca tutaj istota wyczuła ogromną falę złej chakry mrożąc krew w żyłach. Wśród szeregów powstało zamieszanie.
- Czas atakować a morale spadają, szybko przywódco, jakie są rozkazy.- Owszem czas na szturm nastał. W tej wojnie liczy się bowiem każda minuta.

To co w tym temacie ładna przemowa do swoich i w drugim wątku już prowadzicie szturm
Dywizja I:
Oddziały Daiki'ego: [20 Członków klanu Namikaze, 20 Członków klanu Sabaku, 20 Członków klanu Uchiha, 20  Członków klanu Senju, 20 Członków klanu Kyoshi, 2449 Żołnierzy kraju Ognia.}
Oddziały Aris'y: [40 Członków klanu Senju, 20 Członków klanu Hyuuga, 40 Członków klanu Sabaku, 20 Agentów Akademii]

Nie wyglądało to za wesoło, przeciwników było dość sporo. Jednak mogliśmy się tego spodziewać nie bez powodu zostaliśmy tu wysłani. Szturm na zamek nie będzie łatwą sprawą, a już morale naszej armii zaczęły spadać. Przez moment żałowałam że nie byłam w stanie ujrzeć tego co posiadacze Byakuganów, chociaż może to i lepiej. Daiki powiedział kilka słów, uznałam że jako dowódcy mi też wymaga powiedzieć coś motywującego. Mimo że nie byłam mocna w przemowach wydawało mi się że warto podnieść na duchu żołnierzy.
-Dzisiaj jest ważny dzień, dzień w którym zadamy pierwszy cios naszemu przeciwnikowi. Przeciwnikowi który stale atakuję kraj ognia i który ignoruje wszystkie tradycje i traktaty zawarte po między klanami. To nam przypada zaszczyt ukarania go. Nie wybrałam was przypadkowo, umiejętności każdego z was mogą się okazać kluczowe w tej bitwie. Wierzę ,że za jakiś czas spotkamy się opowiadając z dumą o zwycięstwie jakie osiągniemy. Nie wszyscy z nas powrócą z tej bitwy ale wszyscy po niej będą bohaterami. Walczcie za kraj ognia, klany i ku własnej chwale. - Słowa te mówiłam donośnym głosem mimo wszystko wątpiłam żeby dotarły do wszystkich dlatego kierowałam je zwłaszcza do mojego oddziału. Nigdy nie bałam się przemawiać przed tłumem, jednak tym razem tempo uderzeń mojego serca znacznie przyśpieszyło. Nie byłam jednak  pewna czy to z powodu moich słów czy dlatego że zbliżała się bitwa.

Zaczęło się. Daiki wydał rozkaz do ataku, po czym sam ruszył  pozbyć się bramy która sprawiała tak wiele kłopotów. Miałam nadzieje że notki wybuchowe wystarczą, do jej wysadzenia.
Czekać.-rzuciłam krótko do mojego oddziału,na wypadek gdyby nie usłyszeli zasygnalizowałam to ręką. Już wcześniej uformowaliśmy swoje szyki aby jak najbezpieczniej dotrzeć do podziemi. Na czele w pierwszym rzędzie znajdowałam się ja wraz z 4 najbliższymi towarzyszami prowadzeni przez jednego z posiadaczy byakuganów. Po bokach ustawieni byli członkowie klanu który władał piaskiem mieli nam zapewnić ochronę przed atakami z dystansu. Tuż za nimi znajdowali się żołnierze z białymi oczami dokładnie sprawdzając czy nie zagraża nam jakieś niebezpieczeństwo. W środku formacji zaś znajdowali się członkowie specjalnych sił akademii wraz z posiadaczami Mokutonu to właśnie na ich dotarciu zależało mi najbardziej. Obawiałam się tylko jak sprawnie poradzimy sobie z wąskim zejściem do podziemi. Nie chciałam wbiegać na linie frontu nasze zadanie polegało na czymś innym. Wkrótce nastąpiła chwile na którą czekałam wybuchy notek powinny przynajmniej na odrobinę ograniczyć widoczność.-Teraz pędem do tego opuszczonego budynku.
Liczyłam że uda nam się tam dotrzeć będąc w miarę nie zauważonym w końcu przeciwnik miał czym się zajmować a dokładniej jakieś 2.5 tysiąca coś-ów.

Dywersja chyba jakoś poskutkowała , wszystko się udało i bezpiecznie rozpoczęliśmy walkę. Owszem, napotkaliśmy porządny opór, ale to jest przecież wojna, nie spodziewałbym się miłego przywitania. Jeżeli chodzi o ogólną sytuację, znajdowałem się teraz na linii dwóch szarżujących na siebie wojsk, byłem punkcikiem na dość pokaźnej prostej, na którą z obu stron napierały nieprzyjazne sobie armie. Niestety zaczęło się robić zbyt ciasno, właśnie dlatego wykończyłem wrogów blisko siebie szybkimi i wielokrotnymi atakami TaiJutsu, by zrobić sobie trochę miejsca. Po chwili przyjąłem pozę charakterystyczną dla jednej z klanowych technik:

Po chwili wykonałem pchnięcie ręką, w której nagromadzona była energia. Pokaźna fala uderzeniowa chakry powinna stworzyć coś w rodzaju przejścia między wojownikami, a każdy, kto stał na drodze, powinien porządnie ucierpieć. Nie skupiałem się na kompresji chakry, ale na obszarze jej działania, chciałem zrobić trochę miejsca i tyle.
-Ruszę trochę w głąb, nie martwcie się mną. - powiedziałem głośno do najbliższych, po czym zacząłem biec przez stworzony przeze mnie "korytarz", atakując najbliższych mi wrogów, nie oddalałem się za bardzo od własnych oddziałów, ale wiedziałem, że jestem bezpieczny dzięki moim oczom, które pozwolą mi zareagować w odpowiedniej sytuacji. Moi główni towarzysze, tj. członkowie klanów: Uchiha, Senju, Sabaku oraz Kiyoshi, trzymali się raczej blisko mnie, jednak nie zagłębili się we wrogie wojska, zostali przy głównej linii ataku, korzystając ze swoich atutowych zdolności. Wszyscy świetnie współpracowali, Kiyoshi i Senju atakowali na dystans, pomagając sytuacji skupionej wokół mnie, zaś Uchiha walczył w zwarciu wspomagany przez Sabaku, wyglądało to widowiskowo, Sabaku manipulował swoim piaskiem, który zarówno atakował, ale i tworzył drogę dla Uchihy, który się po nim poruszał i atakował zarówno z powietrza, jak i bezpośrednio. Wszyscy oczywiście działali, zarówno w obronie jak i ataku, widowiskowo musi to wszystko wyglądać.

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Walka rozwinęła się na poważnie, Oddziały Daikiego dzielnie walczyły na planu z przeciwnikiem ale także powoli przejmowali mury. Te posiadając oczy pozwalające mu na widzenie całego pola walki mógł spokojnie pozbywać się przeciwników obserwując jednocześnie jak inni radzą sobie lub giną od uderzeń oponentów. Na pewno warty uwagi był pewien człowiek, znający ninjutsu pozwalające mu na kontrolę robaków, który dość brutalnie zabijał kolejnych ninja z sojuszu. Doskonale radził sobie z przedstawicielami każdego klanu jakby już wcześniej wiedział jak z nimi walczyć. Gdy Arisa zbliżała się już do wejścia starego budynku ten użył techniki teleportacji i pojawił się kilka metrów przed Namikaze.
- Śpieszysz się gdzieś?- Powiedział zza kaptura gdyż odziany był w płaszcz. Zaraz przy nim pojawiła się horda robaków. Daiki był za bardzo związany w walkę i był za daleko by jakkolwiek mu pomóc. Nowy przeciwnik Arisy kontynuował monolog.
- Jeszcze wasza armia nie zmęczyła się na tyle bym mógł się zabawić z nią na prawdę co? - Przy tym wyciągnął dziwny zwój z rękawa jednak jeszcze go nie otwierał.

Dywizja I:
Oddziały Daiki'ego: [16 Członków klanu Namikaze, 17 Członków klanu Sabaku, 18 Członków klanu Uchiha, 19  Członków klanu Senju, 16 Członków klanu Kyoshi, 2393 Żołnierzy kraju Ognia.}
Oddziały Aris'y: [37 Członków klanu Senju, 19 Członków klanu Hyuuga, 39 Członków klanu Sabaku, 20 Agentów Akademii]