Ninja Clan Wars

     Pożegnałem się z moim znajomym, który wychodził już na arenę. Sam przemyślałem wszystko co dotyczyło mojej osoby na tym turnieju i tego, że miałem więcej wolnego czasu. A co jeżeli zaliczą, że walka się po prostu nie odbyła bo żadna osoba z walki nie stawiła się na arenę? Westchnąłem i kończąc już swoje ramen wstałem od stołu.
     Rozejrzałem się raz jeszcze po szatni ale nie zauważyłem Hiyokie'ego. Od czasu naszego ostatniego spotkania strasznie się zmieniłem i zyskałem sporo doświadczenia. Ciekawe czy starczy to by go pokonać przynajmniej tym razem, kiedy walkę będzie oglądać Mamoru wraz z Gamattem. Wzruszając ramionami ruszyłem tyłek na swoją arenę.

zt -> Arena 4

Wchodząc do szatni ogarnęło mnie zdziwienie. Była to pozytywna reakcja, bo byłem pewien, że warunki nie będą zbyt dobre. Jednak kiedy zauważyłem mnóstwo łóżek, odgrodzonych parawanem, byłem pod wielkim wrażeniem. Chwilę przed walką ze stresu udałem się łazienki. Po załatwieniu swych potrzeb porozglądałem się jeszcze wśród pomieszczenia. Zastanawiałem się, na kogo mogę trafić...
Widząc twarze tych wszystkich uczestników powiedziałem do siebie: - Tylko we mnie jest brak pewności siebie? Cóż. Życzę im wszystkim śmierci.
Sam byłem zdziwiony swoimi słowami, jednak po chwili postanowiłem udać się na walkę, której wynik był z pewnością przesądzony.
z/t -> Arena [R6] Alcor vs Ayane

Dziewczyna przyjrzała się Ichuzie z powątpiewaniem, jednak jedno było pewne to że dziewczyna żyję było tylko i wyłącznie jego zasługą. To już świadczyło o nie małych umiejętnościach tajemniczego medyka, w końcu utrzymanie przy życiu kobiety z kunaiem wciąż tkwiącym w sercu było niezwykłym czynem. Oznaczało to że mężczyzna musiał bez przerwy odnawiać uszkodzoną tkankę, która na nowo się niszczyła. Bez wątpienia bardzo bolesna kuracja, ale w tym momęcie jedna z niewielu możliwych.
- Dobrze, zaufam Ci, ale nie dlatego że chcę po prostu sama sobie nie poradzę, lecz ją a ja wyjmę kunai. - powiedziała dziewczyna nieco podenerwowanym głosem, widać było po niej że może i posiadała sporą wiedzę, ale praktyki żadnej. Trzęsącymi się rękami usunęła obiekt znajdujący się w ciele kobiety i uważnie obserwowała poczynania mężczyzny.

Ichuza dbał o stan dziewczynki, który niestety się nie poprawiał, choć próbował z całych sił utrzymać ją jeszcze przy życiu. Nie robił tego dla własnych celów, DNA takiej osoby nie przydałoby mu się, ponieważ nie jest ona jeszcze doświadczona, robił to ze względu na własne serce, była jeszcze młoda, reagował natychmiastowo. Wnet do jego pomocy przyłączyła się kobieta Namikaze, która ostrożnie usunęła ostre nażęcie od serca Hotaru, co spowodowało nagły wyciek krwi, tym także musiała się zająć, by nie zalać całej podłogi. To był już koniec jej życia, nie dało się go uratować. Gdy właśnie to stwierdzał jego oczom ukazał się Lider Senju.

Nie był ucieszony na ten widok, choć bardzo go podziwiał, właściwie to współczuł mu w głębi serca. Bez problemu odsunął się już od zwłok, kiedy podeszła jego asystentka, by sprawdzić stan dziewczynki. Po tym pozostało przygotowanie podłoża drewnianego, czyli po prostu trumny. Ichuza spojrzał smutny na lidera, który wyglądał na poddenerwowanego, bardziej niż przejętego śmiercią. Być może była to jego wina, być może nie, a Futago potrafi bez problemu oceniać ludzkie emocje.

- Przykro mi... - Powiedział bardzo cicho, lecz wystarczająco by Mamoru go usłyszał - Moje kondolencje...

Podszedł w jego stronę, spojrzał mu w twarz i lekko poklepał po ramieniu, wiedział, iż taka osoba na pewno w głębi serca jest silna i mimo wszystko nie przejmie się tym doszczętnie, by emocje mogły górować. Zostawił więc ją bez słowa i skierował swe kroki w stronę trybun, by tam udać się dalej oglądać pozostałe walki. Z tego co później udało mu się zaobserwować, Mamoru poczynił to samo, gdy już pozostawił klona do opieki nad martwym ciałem dziewczynki.

[z/t -> Trybuny]

--------------------------------------------------------------------------------
[Edit post ze względu na niedopisanie co poczyna Ichaza, zapomniałem o nim]

Ichaza siedział także spokojnie przy chłopaku, lecz gdy został zmuszony do odsunięcia, w ogóle odszedł w kąt. Spojrzał tylko ukradkiem na swojego brata i wycofał się w zaciszne miejsce, na tyły, być może do łazienki. Szukał miejsca w którym nikt go nie znajdzie, to na pewno musiała być toaleta, no ale nie ważne. Wrócił się z powrotem i poszedł kupić jeszcze jeden karnet na wejściówki, tak by człowiek skaner go nie znalazł. Chodziło o to, że gdyby pojawiła się dodatkowa osoba, Namikaze mogli by to wyczuć, a Ichu nie chciałby płacić dodatkowej kary. Tak więc udał się szybko po jeszcze jeden karnet, dał co było potrzeba i wrócił. Wnet mógł do siebie zaprosić jeszcze jednego, niespodziewanego gościa.

Poszedł ponownie w te zaciszne miejsce. [Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Gość jaki nagle się pojawił był bardzo dziwny, taki nietypowy, sam Ichuza nie wierzył, że jeszcze takiego kiedyś ujrzy, ten strój, ten wygląd, coś na prawdę nietypowego. Wystawił on jedną rękę do przodu. Zaś Ichuza odparł mu szybko:

- Nie ! To jeszcze nie czas na ten moment, na razie chciałbym byś poobserwował ze mną walkę pozostałych osób - Powiedział z uśmiechem oraz rozkazał palcami opuścić mu dłoń. Do kieszeni przy jego płaszczu włożył karnet, a razem już skierowali się w stronę trybun. Jedyną myślą Ichazy w tym czasie to było tylko, co ten Ichuza może teraz poczynać.

[z/t Oboje -> Trybuny]

Ostatnio edytowany przez Ichuza (2013-08-15 22:26:40)

Ichuza pomógł wnieść grubaska na miejsce, na łóżko, na którym lada moment się już uwalił. Ściągnął jego buty, nie miał przy sobie brata, będzie musiał wszystko zrobić sam. Było to trochę upokarzające, ale taka już praca medyka. Obejrzał on dokładnie stan nogi oraz bez problemu stwierdził, iż na prawdę jest złamana w dwóch miejscach, jednak stan nie jest bardzo poważny. Uśmiechnął się lekko w jego stronę, po czym z torby wyciągnął zestaw lekarski.

- Powiadasz, że posiadam u ciebie dług wdzięczności - Zaśmiał się lekko - No nie ważne. Co sprowadza Cię na turniej ? Rada Cię wezwała czy może jakiś inny powód? Słyszałem, że jesteś Samotnikiem tak samo jak ja, więc wypadałoby się poznać, w końcu czeka nas lekko długa wspólna przygoda - Ponownie się uśmiechnął, gdy walną tekst w formie żartu, cały czas zajmując się poszkodowaną raną Akimichi'ego. Oznacza to, że nie będę się rozpisywał jak wyglądały poszczególne etapy leczenia, po prostu Ichuza się tym zajął, wdając się w rozmowę z grubaskiem. Chciał na początku poznać prawdziwy powód jego wystąpienia w tym turnieju, w końcu odpadł już pierwszej rundzie, tym samym nie za wiele osiągając w swym życiu.

Gdy ten przystanie na rozmowę i także się w nią wda, Ichuza będzie miał większe pole do manewru, tylko musi być pewien, że Yoh chętnie odpowiada na jego pytania, wnet powie już wszystko, wszystko to co Futago mu zagra.

- Właściwie to - I zaczęła się prawdziwa rozmowa - Widzisz jestem takim samym samotnikiem jak ty, ja natomiast zostałem wybrany na turniej z znacznie innego powodu. Dostałem od rady zgłoszenie znalezienia pewnej osoby, bardzo ważnej dla mnie, ponieważ z tego co słyszałem ma zostać prawą ręką lidera naszej grupy. Nie powiem zapowiadało się bardzo ciekawie, lecz musiałem przejść kilka wyzwań, które nie były bardzo miłe. Spotkałem kobietę imieniem... kurde - Zatrzymał swe słowa na chwilkę - Nie pamiętam jak jej było, no ale powiedziała, że jest pewna osoba, która zna miejsce położenia mężczyzny, którego szukam... Jak już pewno wiesz oczywiście chcę z nim tylko porozmawiać, pragnę by wrócił ze mną w nasze rodzinne strony.

Ichuza uśmiechnął się znowu będąc już praktycznie w połowie operacji, jaką będzie musiał przebyć Yoh, mam nadzieję, że ten także odpowie jakoś na tekst, który bardzo cicho Ichuza rzucił w jego stronę. Specjalnie znaleźli takie miejsce, by nikt ich nie słyszał, a rozmowa stawała się coraz cichsza i cichsza...

Ichuza lekko zmrużył oczy na jego słowa, jego brwi znacznie się obniżyły, a ruchy rąk, którymi operował nogę znacznie zwolniły. Przełknął ślinę i wypowiedział słowa, które mogą niestety nie usatysfakcjonować grubaska:

- Widzisz, szukam mężczyzny, który już chyba zapisał się na kartach historii tego świata, jednak wiem, że ty na pewno go znasz - Uśmiechnął się, wciąż szczerze, miał nadzieję, że Yoh go zrozumie, w końcu zaczął rozmowę od jak najlepszej strony - Wiem, że posiadam u ciebie jedną przysługę, za to, iż pomogłem Ci po przegranej walce wstać oraz wyleczyć. Właściwie zaraz skończę zajmować się twoją kończyną, lecz nie ważne na ten temat... Przypomniało mi się imię tej kobiety..

Przerwał na chwilkę swoje słowa, rękami nadal zajmował się złamaniem, do