Ninja Clan Wars

W końcu Mei wraz z "jej" grupą znaleźli się w Boin, a dokładnie w Miuryioko. Dziewczyna zaczęła się rozglądać, po czym szybko odkryła gorące źródła, mało brakowało a zaczęła by skakać z radości. Szybko weszła do środka, po czym od razu zaczęła zamawiać dwa pokoje. Jeden dla niej i Nany, drugi dla Gisaku w "strefie" dla facetów. Kiedy właściciel poprosił o pieniądze, dziewczyna kątem oka spojrzała na Gisaku z zaciekawieniem, tak aby ten mógł to zobaczyć, chyba było jasne co chce przez to powiedzieć. Po tym powiedziała niby do siebie.
- Ach... Zapomniałam pieniędzy... - Mówiła z posępną miną, co jakiś czas zerkając na Uchihę.

Czułem się podle po wyznaniu przed Uchiha. Miałem cichą nadzieję, że Logen nie odebrał tego infantylnie. Zniknąłem przecież równie szybko jak się pojawiłem. W ten sposób nie zdobędę przecież nowych przyjaciół, ale... po prostu spanikowałem, nigdy przecież się przed nikim nie otwierałem. Może przed Pakkuanem, ale on stał się przeszłością. Czas, abym wziął sprawy we własne ręce, tak jak na dorosłego ninję przystało. W drodze do Boin postanowiłem się zdrzemnąć. Byłem wciąż zmęczony po ostatnich wydarzeniach, a sen dobrze by mi zrobił. Tak więc rozłożyłem swoje manatki przy jednym z drzew po czym zasnąłem, regenerując swoje siły.
Gdy tylko się przebudziłem, nie miałem zamiaru tracić więcej czasu i ruszyłem wprost do najbliższego miasta, nieświadom nawet jego nazwy. Miejscowość była co najmniej dziwna. Z jednej strony znajdowały się bogate budynki, a w sąsiedztwie jakaś stara rudera i ośmioosobowa rodzina. Patologia..
Postanowiłem poświęcić ten dzień na całkowity relaks. Gorące źródła to chyba najlepsza opcja, zważając na to, że właśnie stałem przed budynkiem tego miejsca. Nie zastanawiając się dłużej, wszedłem do środka.
Po załatwieniu spraw przy recepcji, wszedłem do męskiej szatni, gdzie temperatura była naprawdę wysoka. Znalezienie swojej szafki, przebranie i przygotowanie do kąpieli zajęło bardzo mało czasu. Będąc w samym ręczniku na biodra wyszedłem na zewnątrz ku gorącym źródłom. W basenie znajdowała się jedna osoba. Był to młodzieniec o czarnych włosach jak i oczach. Wyraźnie dobrze bawił się sam. Nie mówcie mi tylko, że to Uchiha, bo ostatnio spotykam tylko nich...
Obnażyłem się przed chłopakiem zdejmując ręcznik, a następnie wszedłem do wody. Chcąc nawiązać rozmowę i spędzić miło czas, podjąłem rozmowę.
- Witaj jestem Senti Kaguya, z kim mam przyjemność dzielić tą wodę? - z uśmiechem na twarzy, czekałem na reakcję chłopaka.

Theme
Mei uśmiechnęła się w stronę Gisaku, po czym ruszyła z Naną w stronę damskiej szatni. Chwilę trwało zanim dziewczyna pozbyła się ubrania, po czym owinęła się ręcznikiem i ruszyła w stronę wody wraz z mała. Kiedy stała już nad wodą spojrzała na wysoki mur dzielący mężczyzn i kobiety, po czym powoli za nużyła się w wodzie wcześniej pozbywając się ręcznika. Wszyscy mogli usłyszeć jedynie westchnienie Mei, kiedy była już w ciepłej wodzie. Miła odmiana, w końcu dziewczyna mogła odpocząć od treningów i walk. Co jakiś czas zerkała w pewnym kierunku, jednak nie zawracała sobie zbytnio teraz niczym głowy, chciała się po prostu zrelaksować.

Co się tyczy Uchiha. JEden z nas wymordował praktycznie cały klan. Niewielu z nas żyje. ehh... Czy mogę wiedzieć kogo spotkałeś rzekł Gisaku spokojnie. Chłopak niezwykle był zafascynowany młodzieńcem. Gisaku musiał go jednak trochę lepiej poznać by móc mu zaproponować wstąpienie do organizacji. Gisaku musiał ostrożniej dopierać członków. Chłopak chciał stworzyć silną organizację. Jednakże jej aktualni kandydaci do organizacji nie byli zbyt potężni. Szkoda, że tak niewiele jest silnych a zarazem dobrych ninja. Młody Uchiha wiedział natomiast jedno. Postara się zrobić z młodziaków jak najlepszych wojowników.
Hmmm.  Miejmy nadzieję, że jest to człowiek o dobrych zamiarach. Przynajmniej takim się zdaje być pomyślał Uchiha

Po zwierzeniu się Gisaku, zauważyłem w jego oczach smutek i przygnębienie, które starał się zatuszować udając twardego i stanowczego wojownika. Właściwie to nic dziwnego, większość Uchiha tak się zachowuje. Starają się ukryć pod twardą i bezpieczną skorupą Shiaringana, sami będąc wrażliwymi mężami, poszukującymi kogoś komu mogą zaufać. Teraz wiedziałem, że potrafię go zrozumieć i wyobrazić sobie jego ból. Sam straciłem wszystkich przyjaciół podczas wojny. Wiem jak to jest odczuwać samotność. Niestety prowadzi to tylko do zamknięcia się w sobie, zdziczenie wśród własnego ja. Trzeba się komuś otworzyć.
- Przykro mi. Jednak teraz wiem, że sporo nas łączy. Obaj straciliśmy bliskich i obaj.. - tu się chwilę zawahałem - dążymy do pokoju na świecie. Niestety takich ludzie jest jak na lekarstwo. Tacy jak my powinni łączyć swoje sił i wspólnie działać. Jednak rzeczywistość często staje się inna. Każdy kto marzy o miłości na ziemi, ginie nim zdoła spełnić choć ułamek swojego celu. - skończył zamyślony, dopiero teraz sobie przypominając o pytaniu o Uchiha - a co do tych twój rodaków, to spotkałem dwóch. Jeden przedstawił się jako Matsuo, a drugi jako Logen. Obaj wydawali się potężni. - rzekłem, wspominając wojowników.

Ostatnio edytowany przez Senti (2012-02-13 19:07:18)

Gisaku patrzył na chłopaka. Był zdumiony tym co usłyszał.
Co do Matsuo to chciałbym prosić Cię o coś. Nie trzymaj z tym facetem. Jest niebezpieczny. wiesz .... byłem jego uczniem. Jednakże zdobyłem siłę by sięod niego uwolnić. Nie. Tą siłą nie był Sharingan czy jakieś jutsu. Tą siłą był rozum powiedział Gisaku niezwykle poważnie po czym milczał. Chłopa odezwał się po chwili
Jeśli starasz się dążyć do pokoju na świecie to dołącz do mnie. Planuje założenie organizacji. Razem zdobędziemy moc, która pomoże w ochronie słabszych. Pomoże w utrzymaniu pokoju na świecie rzekł Gisaku chcąc przekazać młodziakowi swoją ideologię. Uchiha czekał na odpowiedź.

Siedziałam w cieplusieńkiej wodzie i raczej o niczym nie myślałam. Wyłączyłam się, aby oddać się w pełni sztuce relaksacji. Mijała chwila za chwilą, sekunda za sekundą, a czułem, że czas przemija. Wydawało mi się, że czas się zatrzymał w miejscu jak w jakieś zaczarowanej komnacie. Już prawie kompletnie "odlatywałam", gdy nagle Mei wytrąciła mnie z tego stanu. Wstrząsnęło to mną i lekko się zamotałam w wodzie. Odzyskałam równowagę po sekundzie bądź dwóch i wysłuchałam jej dziwnego pytania. Chwilę się zastanowiłam nad odpowiedzią i tak oto rzekłam:
- Jak są silni to nas obronią i będziemy mogły się rozwinąć w piękne motyle... - w tym momencie wyciągnęłam dłonie z wody i nimi zamachałam, jakbym była motylem. Po tym wróciłam do poprzedniej pozycji i dokańczałam swą wypowiedź:
- Nie jestem zła, ale wiedz, że nie zawsze będę tańczyła jak oni mi zagrają... choć tak naprawdę lubię tańczyć. - uśmiechnęłam się i wróciłam do pozycji relaksacyjnej.

Mei słysząc słowa Nany zaśmiała się, po czym odpowiedziała.
- Również nie mam zamiaru być ich pieskiem... - Zaśmiała się, po czym za nużyła się na wysokość szyi i zaczęła rozmyślać. Racja, nie miała zamiaru słuchać się cały czas Gisaku, zwłaszcza w momentach, kiedy jej zdanie będzie inne. Nie jest niczyją zabawką, dlatego nieraz pewnie będzie dane sprzeczać się jej z towarzyszami. Po dłuższym czasie Mei wstała i ruszyła do szatni, ubrała się w kimono, po czym wybyła gdzieś. Kiedy wróciła najpierw odezwała się, do Nany.
- Jesteś głodna? - Po tym machnęła ręką i ruszyła w stronę męskiej szatni, a później wychylając się zza drzwi przyjrzała się Gisaku i drugiemu nieznajomemu, po czym powiedziała.
- Głodni?... Zamówiłam, dużą ucztę... - Mówiła pokazując język, po czym ruszyła do pomieszczenia w którym wszystko powinno już być przygotowane, oczywiście miała już przy sobie Nanę.