Na czarnej jak smoła ziemi, wije się cienki pień młodego drzewa o zielonej korze. Roślina pnie się ku górze na blisko dwanaście stóp, wyciągając w górę upiornie poskręcane ramiona. Osadzone na nich listki, niezdrowo suche i z rzadka rosnące, chybocą się i szeleszczą nawet przy najmniejszej bryzie. Zryty od korzeni fałszywy czarnoziem pręży się i pęka, z coraz większą zuchwałością przekrzywiając osadzone nań metalowe krzyże, które zdają się być jedynym adoratorem samotnej rośliny.
　　　Na krzyżach poskrzypuje blaszany scriptum, z pordzewiałą informacją donoszącą pospiesznie wyżłobionym pismem:

　　　

"Tu leży rodzina Nara Sakushi'ego. On, jego synowie Sato i Raichi, córka Chirame i żona Mizune. Niech im ziemia lekką będzie, a zasadzone dla nich drzewo niech da im wiekuisty cień, którego mistrzem zmarły Sakushi był. Pamiętamy o was."

　　　Ciemna i ponura równina, na której gości zielone drzewo, wykiełkowała dwanaście podobnych egzemplarzy. Kusy las rozciąga się na blisko hektar, a rosnące w nim drzewa zachowują od siebie pedantycznie symetryczny dystans dwunastu metrów. Każde otoczone jest przez kilka par stalowych ramion, symbolizujących poległe, niewinne rodziny w wojnie domowej klanu Nara. Na Leśnym Cmentarzysku nie obowiązuje polityczny podział.
　　　Jego twórca pozostaje anonimowy po dziś dzień.